همشهریآنلاین - پروانه بندپی: سالانه ۲۵۰۰ پیوند کلیه در کشور انجام میشود که رتبه اول را بین پیوند اعضا در کشور دارد. یعنی بیشترین بیماران نیازمند عضو، بیماران پیوند کلیه هستند. بعد از کلیه پیوند کبد، قلب، ریه، لوزالمعده و روده به ترتیب بیشترین آمارهای پیوند را به خود اختصاص میدهند.
اما این که چرا آمار پیوند کلیه در ایران و دنیا این قدر بالا است و چرا کار کلیهها به پیوند کشیده میشود، به دو بیماری برمیگردد که خیلیها به آن توجه زیادی ندارند یا اصلا از آن خبر ندارند. به گفته متخصصان، در ایران دو عامل دیابت و فشارخون بالا که عامل اصلی نیاز به پیوند کلیه هستند، آمار بالایی دارد.
هفتهشتم نیازمندان پیوند عضو، بیماران پیوند کلیه هستند
دکتر امید قبادی، نائب رئیس انجمن اهدای عضو ایرانیان در این رابطه به همشهری میگوید: در کشور ما دو عامل دیابت و فشارخون که عامل اصلی نیاز به پیوند کلیه هستند، رواج زیادی دارد. به خصوص در استانهایی مثل یزد و فارس. به همین دلیل تعداد بیماران نیازمند پیوند کلیه هم در این استانها بالاتر است.
به گفته قبادی، هزینه دیالیز در تمام دنیا ۵ تا ۷ برابر هزینه پیوند کلیه است و اگر جهان به سمتی برود که به جای دیالیز، تمرکزش را بر روی پیوند کلیه بگذارد، بسیار موفقتر خواهد بود.
نائب رئیس انجمن اهدای عضو ایرانیان با اشاره به این موضوع که هفتهشتم بیماران نیازمند پیوند اعضا در دنیا، بیماران پیوند کلیه هستند، میگوید: از ابتدای انجام جراحی پیوند عضو در کشور (سال ۱۳۷۹) تا الان حدود ۷ هزار پیوند لاپوروسکوپیک کلیه داشتهایم. لاپوروسکوپیک، عمل پیوند کلیه بدون باز کزدن کلیهها است. این، یکی از شاخصهای قابل توجه کشور ما در منطقه و دنیا است.
مصیبتهای دیالیز
بیماران نارسایی کلیه دو امکان برای زنده ماندن و ادامه زندگی دارند؛ یک پیوند کلیه است. دوم دیالیز. البته دیالیز درمان محسوب نمیشود و تنها میتواند بیمار نیازمند پیوند را زنده نگه دارد تا نوبتش شود و موقعیت پیوند برایش فراهم شود. امکانی که برای سایر اعضای بدن وجود ندارد.
دکتر ناصر سیمفروش، فلوشیپ جراحی کلیه و رئیس قطب اورولوژی ایران نیز در گفتگو با همشهری درباره دیالیز و مضرات آن و نیز پیوند کلیه میگوید: فردی که دچار نارسایی کلیه میشود، به تدریج کلیههای خود را از دست میدهد و دو راه بیشتر برای او باقی نمیماند؛ دیالیز یا پیوند کلیه که هرکدام مشکلات و تبعات خود را دارند و هر یک به نوعی بر کیفیت زندگی فرد اثر میگذارند.
دکتر سیمفروش میگوید: البته دیالیز کردن، راه درمان نارسایی کلیه نیست و فقط یک جور پشتیبانی محسوب میشود اما خب مشکلات زیادی هم دارد؛ مثلا فرد باید هفتهای ۳ بار برای انجام دیالیز به بیمارستان مراجعه کند، یکی دو ساعت زیر دستگاه بخوابد و هروقت از زیر دستگاه بیرون آمد، تا ساعتها حالش خوب نیست، فرد دیالیزی باید کلی دارو مصرف کند، علائم ضعف و بیحالی و کمخونی همیشه با او هست، دائم باید برای کمخونی آمپول بزند. دیالیز هزینه خیلی زیادی هم دارد. هزینه دیالیز ۸ برابر پیوند کلیه است.
بیشتر بخوانید
فعالیت ۴۰ جراح زبده پیوند کلیه در کشور
رئیس قطب اورولوژی ایران درباره جراحی پیوند کلیه در کشور هم میگوید: پیوند کلیه امروز هم از افراد مرگ مغزی و هم از افراد زنده انجام میشود. ۴۰ جراح زبده برای این کار تربیت شدهاند که در سراسر کشور مشغول این کار هستند. در مرکز پیوند ما که بیمارستان لبافینژاد است، تاکنون حدود ۶ هزار پیوند کلیه انجام شده که از این تعداد ۳ هزار پیوند با شیوه لاپوروسکوپیک بوده که بیشترین تعداد در خاورمیانه است. مراکز دیگری هم در مرکز استانها وجود دارد که پیوند در آنها انجام میشود.
به گفته دکتر سیمفروش، سالانه ۲۵۰۰ نفر پیوند کلیه در کشور انجام میشود و از ابتدای انقلاب تا الان بیش از ۵۰ هزار پیوند کلیه در ایران انجام شده است. قبلا برای یک پیوند مجبور بودند به کشورهای دیگر سفر کنند که برای همه مقدور نبود و ارز زیادی هم از کشور خارج میشود. اما الان همه پیوندها داخل کشورمان انجام میگیرد و اگر شما ۵۰ هزار پیوند کلیهی انجامشده در کشور را در ۱۰۰ هزار دلار ضرب کنید، میبینید چقدر ذخیره ارزی صورت گرفته است.
این جراح کلیه با بیان این که کشور ما در پیوند کلیه در منطقه رتبه اول را دارد و در دنیا نیز جایگاه خوبی دارد، میگوید: ما در مرکزمان از کودک ۳.۵ ساله پیوند کلیه انجام دادهایم تا فردِ نزدیک ۸۰ ساله. حتی خیلی از ایرانیان ساکن خارج کشور برای انجام پیوند به ایران میآیند؛ هم از کشورهای اطراف و هم کشورهای دیگر.
پیوند کلیه در ۱۰ درصد افراد جواب نمیدهد
این فلوشیپ جراحی کلیه درباره مزایای پیوند کلیه به همشهریآنلاین میگوید: اگر پیوند روی فرد جواب بدهد، دیگر نیاز نیست دیالیز شود، کم خونی فرد برطرف میشود و یک زندگیِ نزدیک به طبیعی خواهد داشت. البته ممکن است که تا آخر عمر نیاز باشد که داروهایی مصرف کند که کلیههایش پس نزند، اما کیفیت زندگیش تقریبا عالی خواهد بود و مهمتر این که میتواند به جامعه برگردد. ما بیمار داریم که ۳۰ سال قبل پیوند کلیه انجام داده و الان راحت دارد زندگی میکند.
دکتر سیمفروش تاکید میکند که اگر علائم نارسایی کلیه پیدا شد، دیگر برگشتپذیر نیست و کلیهها هرگز بهبود نخواهند یافت. در این صورت فرد باید برای دیالیز یا پیوند کلیه اقدام کند که هردو هم پرهزینه هستند. مصیبتهای دیالیز خیلی بیشتر است. پیوند کلیه نتایج بهتری دارد و فرد بعد از پیوند زندگی طبیعیتری دارد. با این حال در ۵ تا ۱۰ درصد موارد، کلیهها پیوند را پس میزنند. ما مراجعینی داریم که ۲ تا ۳ بار پیوند کلیه انجام میدهند تا شاید جواب بدهد. پس تاکید میکنم که پیشگیری بهتر از درمان است.
نظر شما