همشهری آنلاین - الهه فراهانی: یکی از روزهای مهر سال ۸۲ بود که گزارش یک درگیری مرگبار به پلیس اعلام شد. ماموران وقتی در محل درگیری حاضر شدند، با پیکر خونین جوان ۲۵ ساله ای مواجه شدند که هدف یک ضربه چاقو قرار گرفته بود. هرچند او توسط اورژانس به بیمارستان انتقال یافت و تحت درمان قرار گرفت اما تلاش پزشکان برای نجات او از مرگ بی فایده بود و جوان مجروح شده به کام مرگ رفت. در این شرایط بود که پرونده جنایت گشوده شد و کارآگاهان جنایی جست و جوی خود را برای دستگیری قاتل آغاز کردند.
دستگیری
تحقیقات از شاهدان جنایت حکایت از این داشت که قتل توسط جوانی به نام یاشار رخ داده است. یاشار جوانی ۲۸ ساله بود که روز حادثه با مقتول بر سر جای پارک خودرو درگیر شده بود. به گفته شاهدان این درگیری، پایان تلخی در پی داشت و موجب شد تا عامل جنایت از شدت عصبانیت با چاقو ضربه ای به مقتول بزند و بعد فرار کند. اگرچه ماموران برای دستگیری یاشار وارد عمل شدند اما او ساعتی پس از درگیری، چمدانش را جمع کرده و فراری شده بود. فرار یاشار زمانی زیادی طول نکشید و ماموران موفق شدند مخفیگاه وی را شناسایی کنند و او را دستگیر کنند. او اما به شدت از قتلی که مرتکب شده پشیمان بود و می گفت ای کاش زمان به عقب برمی گشت و او می توانست خشمش را کنترل کند.
اشک ندامت
یاشار در تمام مراحل بازجویی اشک می ریخت و اظهار ندامت می کرد. او توضیح داد: روز حادثه سوار بر خودروی رنوی خود بودم و می خواستم به دیدن دوستم که حالش خوب نبود بروم. او دقایقی قبل با من تماس گرفته و از من خواست تا فورا به خانه اش بروم. حال دوستم اصلا خوب نبود و چون تازه پدر و مادرش را از دست داده بود در شرایطی روحی نامناسبی به سر می برد. آن روز من به شدت ناراحت و نگران وضعیت دوستم بودم و به دنبال جای پارک می گشتم تا هرچه زودتر ماشینم را پارک کنم و به خانه دوستم بروم.
وی ادامه داد: خیابان خیلی شلوغ بود و در نهایت من جای پارک پیدا کردم اما وقتی می خواستم پارک کنم، مقتول که سوار بر پراید بود می خواست جای پارک مرا بگیرد. بر سر این مسئله جزیی با هم درگیر شدیم و من که به شدت عصبانی و کلافه بودم، چاقویی که دوستم به عنوان یادگاری برای من خریده بود را از داشبورد برداشتم و یک ضربه به مقتول زدم. قصدم این نبود که جانش را بگیرم. می خواستم او را بترسانم تا سوار ماشینش شود و از آنجا برود. چون می خواستم هرچه سریعتر ماشینم را پارک کنم و به دیدن دوستم بروم. اما همین یک ضربه جان پسر جوان را گرفت و من از همان روز به شدت دچار عذاب وجدان شده ام. شب ها نمی توانم بخوابم و اگر هم چشمانم را ببندم کابوس های وحشتناک می بینم. ای کاش زمان به عقب برمی گشت و من هرگز دستم به جنایت آلوده نمی شد.
قصاص
یاشار پس از اعتراف به قتل و بازسازی صحنه قتل، روانه زندان شد. او پس از مدتی در دادگاه پای میزمحاکمه رفت و به قصاص محکوم شد. هرچند به حکم صادر شده اعتراض کرد اما پرونده در دیوان عالی کشور مورد بررسی قرار گرفت و قضات عالی رتبه مهر تایید بر حکم مرگ یاشار زدند. در این شرایط بود که شمارش معکوس برای قصاص یاشار جوان محکوم به قصاص آغاز شد. او دو مرتبه پای چوبه دار رفت اما هربار توانست با گریه و التماس از اولیای دم که پدر و مادر مقتول بودند، مهلت بگیرد و به زندان برگردد.
نجات چند زندگی
۲۰ سال از زمان حادثه و زندانی شدن یاشار گذشت. او در این مدت توانسته بود زندگی چند نفر از هم بندی هایش را که محکوم به مرگ بودند نجات بدهد. او از زندان با خانواده مقتولان تماس می گرفت و با التماس از آنها می خواست تا هم بندی هایش که محکوم به قصاص شده بودند را ببخشند. التماس های یاشار نتیجه خوبی داشت و تماس های او از زندان با خانواده مقتولان و خیرین، پایان خوشی داشت و موجب شد تا چند نفر از محکومان فرصت زندگی دوباره پیدا کنند. یاشار اما همچنان زیر تیغ قرار داشت و این درحالی بود که پدر مقتول فوت شده و تنها ولی دم مادر مقتول بود. او اما نا امید نبود و گاهی خواب می دید که درهای زندان گشوده شده و او طعم آزادی را بعد از گذشت سالها دیده است.
وقتی وارد زندان شد ۲۸ سال بیشتر نداشت اما حالا مردی ۴۸ ساله بود که نذر کرده بود اگر آزاد شود سر خاک مقتول برود و هر ماه برای او خیرات پخش کند. حتی به خودش قول داده بود که به شهرهای مختلف سفر کند تا زندگی افرادی که ناخواسته مرتکب قتل شده بودند را با پادرمیانی و صحبت با خانواده مقتولان، نجات بدهد. این خبرها به گوش مادر مقتول رسیده بود و در شرایطی که یاشار در یک قدمی چوبه دار قرار داشت، اتفاق شیرینی رقم خورد و او از مرگ فاصله گرفت. مادر مقتول اواخر روزهای اسفند پارسال راهی دادسرا شد و به قاتل پسرش زندگی بخشید. به این ترتیب با گذشت مادر مقتول، یاشار بعد از گذشت ۲۰ سال، چند روز قبل از نوروز ۱۴۰۳ از زندان آزاد شد تا سال نو در کنار خانواده اش باشد.
نظر شما