که بر اساس آن می‌توان به جای سوزاندن ضایعات شالیزارها با استفاده از تنها 10 درصد ضایعات سه استان گیلان، گلستان و مازندران نیازهای کشور در زمینه تولید کاغذهای تحریر و بسته بندی را تامین کرد. روح الله منصف مجری طرح در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به این مطلب که کشاورزان ساقه برنج را به عنوان ضایعات می‌سوزانند و یا دور می ریزند، گفت: طی پژوهشی موفق شدیم با استفاده از ساقه برنج و گندم خمیر کاغذ تولید کنیم که در تهیه کاغذ بسته بندی، کارتن، کاغذ فلوتیک (تحریر) و کاغذ مکانیکی کرافت کاربرد دارد.
وی به راه اندازی پایلوت این طرح اشاره کرد و افزود: در این طرح در دمای بین 30 تا 100 درجه سانتیگراد خمیر تولید شد. این روش باعث صرفه جویی در مصرف انرژی و کاهش خطرات ناشی از دمای بالا شده است.
منصف با بیان اینکه پایلوت این طرح با موفقیت توسط محققان پارک فناوری گیلان اجرایی شده است، ادامه داد: برای تولید انبوه این نوع کاغذ و احداث کارخانه سلولز اقدام شد ولی در پیچ و خم بورکراسی مسکوت ماند این در حالی است که کارخانه های تولید کاغذ به دلیل کمبود مواد اولیه با حداقل ظرفیت (600 هزار تن) اقدام به تولید می کنند ولی با استفاده از این روش می توان نیازهای داخل را تامین کرد.
مجری طرح با بیان اینکه طبق آمار گمرکات کشور در سال 87 بیش از یک میلیارد دلار کاغذ از خارج وارد شده است، افزود: با اجرا شدن این طرح علاوه بر اینکه از خروج ارز جلوگیری می شود می توان به جای سوزاندن ضایعات شالیزارها با استفاده از تنها 10 درصد ضایعات سه استان گیلان، گلستان و مازندران نیازهای کشور را در زمینه تولید کاغذهای تحریر و بسته بندی تامین کرد.
این محقق به مزایای ایجاد کارخانه سلولز اشاره کرد و به مهر گفت: با راه اندازی کارخانه سلولز می‌توان در جهت راه اندازی مراکز تحقیقاتی در این حوزه، تولید آلفا سلولز و نانو سلولز اقدام کرد.
وی ادامه داد: با خالص سازی سلولز از 48 درصد به 98 درصد می توان آلفا سلولز تهیه کرد که در صنایع نساجی و تولید کاغذ مرغوب کاربردهای وسیعی دارد. همچنین با تولید نانوسلولز مواد اولیه ساخت کامپوزیتها، ترمیم استخوان و ساخت دندان را می توان تهیه کرد.
منصف به تجربیات سایر کشورها در این حوزه اشاره و خاطرنشان کرد: کشورهای چین، ژاپن، هند، آمریکا، آرژانتین، مصر، پاکستان، برزیل، کره جنوبی، ویتنام و ترکیه سال‌هاست که فعالیتهای وسیعی را در زمینه تولید خمیر از ساقه گندم و برنج آغاز کرده اند به طوری که پاکستان روزانه حدود 120 هزار تن در روز خمیر سلولزی تولید می کند.
