مجموعه داستانی «مثل‌ها» در بیست و شش قسمت پنج‌دقیقه‌ای به کارگردانی غلامرضا ارژنگ ساخته شده است.
این مجموعه، روایت تازه ای از داستان‌ها و ضرب المثل‌های کهن ایرانی در قالبی جدید برای معرفی فرهنگ، و بازگویی موضوع های اخلاقی به‌زبان ساده است. محمدرضا خوشحال سرمست، دستیار کارگردان و مشاور نور این کار می‌گوید:«مثل ها درباره ضرب‌المثل‌های کهن ایرانی است که بیشتر نوجوان‌ها درباره آن شنیده‌اند، اما از چگونگی پیدایش آن چیزی
نمی دانند. ما در این کار این شباهت‌ها را توضیح می دهیم.»
عکس1
مجموعه مثل‌ها با روش عروسکی
تک‌فریم و به شکل تلفیق حرکت عروسک با زمینه عکس از محل‌ها و فضاهای واقعی در حال ساخت است؛ یعنی به‌جای ساخت دکور برای پیش‌زمینه و یا پس‌زمینه، از عکس استفاده شده است. خوشحال سرمست درباره تکنیک کار می‌گوید:«عروسک‌ها جلوی پرده آبی حرکت داده می شوند. سپس به جای پرده آبی عکس‌های مورد نیاز گذاشته می‌شود.»
تکنیک این کار«پاپت‌انیمیشن» (noitamina teppup) نام دارد؛ این تکنیک به معنی استفاده عروسک‌های تک‌فریم است. به گفته دستیار کارگردان، این روش به این صورت است که از یک حرکت عروسک عکس گرفته می‌شود و سپس حرکت بعدی داده می‌شود و مجدداً یک عکس گرفته می‌شود. این کار توسط انیماتور یا عروسک‌گردان صورت می گیرد که بنا به نیاز فیلم‌نامه و نظر کارگردان حرکت داده می‌شود.
عکس 2
برای هر ثانیه 12 حرکت طراحی و اجرا می‌شود و به طور متوسط این حرکت‌ها دوبار تکرار می شود، یعنی برای هر فریم 25حرکت در نظر گرفته می‌شود، به‌عبارت دیگر برای هر دقیقه که 60 ثانیه است، حدود 1500 فریم گرفته می‌شود. حالا خودتان حساب کنید که برای 130 دقیقه این کار به چند فریم وعکس نیاز است؟
گروه این کار برای این‌که نوجوان‌ها ارتباط بهتری با کار برقرار کنند، از رودابه حمزه ای خواسته‌اند که برای این کار شعر بگوید، به همین دلیل دیالوگ‌های کار شاعرانه است و با موسیقی همراه است.
مثل(عکس 1). داستان این قسمت مربوط به‌دزدی است که در حین دزدی دستگیر می‌شود، از او می‌پرسند که چه کار می‌کنی؟ می‌گوید: دارم ساز می زنم. می‌پرسند: چرا صدا ندارد؟ می‌گوید:صدایش فردا در می‌آید. این قسمت این ضرب المثل را روایت می‌کند.
عکس 3
مثل(عکس 2). به این دو عروسک توجه کنید. اسکلت این دو عروسک از جنس پلاستیک خاصی است که به اسکلت انسان شباهت دارد. این اسکت با مفصل‌های پیچ‌و‌مهره‌‌دار ساخته شده است. این مفصل‌ها به دلیل حرکت‌کردن، قابلیت ثابت ماندن در حرکت‌های طراحی شده را هم دارند. بعد از ساخت اسکلت، روی آن را با ابر می‌پوشانند تا حجم بدن به شکل انسان شود. مرحله بعدی ساخت لباس است. سر عروسک از جنس خاصی به نام سیلیکون ساخته می‌شود که بعد از آن کار رنگ‌آمیزی و گذاشتن مو شروع می‌شود.
مثل (عکس 3). به دیوارهای کاه‌گلی نگاه کنید. این دیوارها عکسی است که از اطراف ورامین گرفته شده. برای دکورآن بیشتر از عکس استفاده شده است. اما برخی چیزها را هم ساختند، مثل همین قلبی که دست این آقاست ویا گاری‌ای که در عکس اول دیدید.
