فاطمه قاسم زاده در گفت وگو با ایلنا، حذف فقراقتصادی در خانواده را، موثرترین گام برای مقابله و کاهش کودکان کار در خیابانها عنوان کردو افزود معلولیت اقتصادی و یا فقر اجتماعی و جدی نگرفتن پدیده کودکان کار از سوی سازمانهای دولتی و غیردولتی باعث پیشرفت و تداوم این معضل شده است.
رئیس شبکه همیاری کودکان کار و خیابان ایران، معلولیت فقر را در جامعه و یا در خانواده عامل اصلی معضل کودکان کار دانست و افزود: اگر مشکلات اقتصادی را نمیتوان به صورت کلی حذف کرد اما میتوان آن را به حداقل رساند.
رئیس شبکه همیاری کودکان کار و خیابان ایران، در ارتباط با ترکیب جنسیتی کودکان کار افزود: در این مورد آمار دقیقی وجود ندارد و معمولا به طور کلی کودکان زیر 18 سال که مدرسه نمیروند، دچار این پدیده میشوند.
وی تصریح کرد: بنابراین در سرشماری سال 85 ، حدود 15 میلیون کودک زیر 18 سال وجود داشته و در 5 سال گذشته کودکان کار بیشتر پسر بوده و در حال حاضر نیز اگر دختران بیشتر نباشند، میتوان گفت که تعداد آنها تقریبا برابر است.
قاسم زاده گفت: این پدیده عمدتا در کشورهای در حال رشد بیشتر است، کشورهایی که از لحاظ منابع فقیر هستند و توزیع درآمد در آنها درست انجام نمیشود، به طور مثال کشور هند که جزء کشورهای جهان سوم بوده بیشترین کودکان کار در خیابان را دارد و بیشترین اقدامات را برای مقابله با این مساله اجتماعی انجام داده و به دلیل اینکه نمیتوان این پدیده را به طور کلی از بین برد، نوع کارهای کودکان را تغییر داده است.
وی اظهار کرد: سازمان های غیردولتی در نظر دارند مدت زمان کار کودکان و یا نوع کار آنها را تغییر داده و به این ترتیب خانواده ها را نیز به این مساله مجاب کنند.
قاسم زاده در ادامه گفت: فعالیت سازمان های غیردولتی در ایران در 10 سال گذشته گسترش یافته و در نتیجه مراکز آموزشی برای حرفه آموزی و آموزش بهداشت و سوادآموزی در جهت توانمندسازی کودکان کار ایجاد شده است و تا حدودی نیز موفق بودهاند.
رئیس شبکه همیاری کودکان کار و خیابان ایران با مثبت ارزیابی کردن فعالیت این سازمانهای غیردولتی در جهت توانمند سازی کودکان کار گفت: متاسفانه این سازمانها به لحاظ قانونی به سازمان بهزیستی واگذار شده و این درحالی است که حمایت از کودکان کار و خیابان از عهده یک سازمان برنمیآید و باید اقدامات همه جانبه در این مورد صورت گیرد