در اینجا به چند اصل مهم اشاره می‌شود:
- هیچ کس دقیقاً همان چیزی نیست که خواهان آن هستید. گاه افراد با اعمالشان شما را نادیده می‌گیرند. یک رابطه سالم به این معناست که دیگران را به همان صورتی که هستند بپذیرید و قصد تغییر آنها را نداشته باشید.
گفت‌وگوی سالم یکی از ارکان ارتباط سالم است. بدین معنا که:
- برای دوستی خود وقت بگذارید.
- شنونده خوبی باشید. وقتی طرف مقابل مشغول صحبت است تنها به صحبت‌های او گوش دهید و به پاسخ خودتان نیندیشید.
- با گوش جان صحبت‌های طرف مقابل را بشنوید. گاه افراد در گفته‌هایشان احساسی را بیان می‌کنند که تنها با گوش شنیده نمی‌شود و بایستی قلب خود را برای حس کردن آن به کار بگیرید.
- سؤال کنید. اگر احساس می‌‌کنید نکته‌ای را از گفته‌های طرف مقابل متوجه نشده‌اید از او بخواهید تکرار کند، علاقه‌مندی خود را به شنیدن مطلب نشان دهید.
- تبادل اطلاعات کنید. مطالعات نشان می‌دهد تبادل اطلاعات برای شروع ارتباط مفید است. در بیان خود و اطلاعاتتان راحت باشید ولی متوجه باشید که در آغاز طرف مقابل را با انبوهی از مطالب دچار سردرگمی نکنید. یک رابطه سالم، گفت‌وگویی سالم را می‌طلبد.
بسیاری از ما سعی می‌کنیم افراد و موقعیت‌ها را تابع خواسته‌های خویش سازیم و طبیعی است وقتی آنها به شیوه خود عمل می‌کنند ما آمادگی نداشته و احساس نگرانی، غم و حتی خشم می‌کنیم. در یک رابطه سالم رشد و تغییرات هر یک از طرفین مجاز می‌باشد.
رضایت خودتان را در یک رابطه نادیده نگیرید. رابطه سالم دو جانبه است و هر دو نفر بایستی از آن احساس رضایت کنند.
چنانچه مسئولیتی را می‌پذیرید، آن را به طور کامل به پایان برسانید. در یک رابطه سالم مسئولیت‌پذیری از شرط‌های اساسی به شمار می‌آید.
بسیاری از ارتباطات تعارضاتی را نیز به همراه دارد. این بدین معنا نیست که شما به عقاید یکدیگر احترام نمی‌گذارید بلکه بدین معناست که مسئله‌ای دارید :
- برای گفت‌وگو و مذاکره درباره مسئله موجود وقت مناسبی را تعیین کنید.
توجه داشته باشید گفت‌وگوهای دشوار را زمانی که خسته یا عصبانی هستید آغاز نکنید. با توافق طرف مقابل زمان مناسبی را برای گفت‌وگو درباره مسئله موجود انتخاب کنید. یک رابطه سالم بر مبنای احترام متقابل پایه‌ریزی شده است.
ایراد نگیرید و سرزنش نکنید. به موضوع حمله ببرید نه به شخص. یک گفت‌وگوی ملایم را به شکلی قاطعانه و با گفتن کلمه «من» آغاز کنید. چگونگی ناراحتی خود را از مسئله بیان نمایید و هرگز کلمه تو یا شما را به منظور سرزنش و تحقیر طرف مقابل به کار نبرید. در یک رابطه سالم سرزنش جایی ندارد .
- به احساسات منفی و غیر قابل کنترل خود اجازه بروز ندهید. به دیگران فرصت دهید درباره خودشان صحبت کنند .
- از موضوع بحث خارج نشوید. حول یک موضوع مشخص بحث و گفت‌وگو کنید و هر موضوعی که شما را آزرده ساخته و ارتباطی به موضوع فعلی ندارد را پیش نکشید. یک رابطه سالم اشتباهات را می‌پذیرد.
- با مفروضات خود نتیجه‌گیری نکنید. وقتی با کسی صمیمی می‌شوید هرگز بر پایه فرضیه‌های پیش‌ساخته خود نتیجه‌گیری نکنید. شما احساسات و افکار طرف مقابل را به خوبی نمی‌شناسید. یک رابطه سالم همه جوانب را می‌سنجد.
- اگر احساس کردید به کمک فرد دیگری احتیاج دارید، از وی کمک بگیرید .
در صورتی که نتوانستید مسائل خود را با طرف مقابل به شیوه‌ای صحیح حل نمایید حتماً از فردی مثل مشاور، والدین، افراد باتجربه دیگر و افراد قابل اعتماد کمک بخواهید. یک رابطه سالم از تقاضای کمک نمی‌هراسد .
- نسبت به دیگران خرده‌گیر نباشید. البته شما نمی‌توانید هر چیز و هر کس را بپذیرید ولی در عین حال خرده‌گیر هم نباشید. این کار از انرژی‌های شما می‌کاهد. مطالعات نشان می‌دهد هر چه بیشتر خوبی‌های دیگران را ببینید و کشف کنید، روابط سالم به حال می‌اندیشد، نه امیدواری نسبت به یک ایده‌آل عالی در آینده .
صمیمیت، نقش مهمی در ارتباطات بین فردی دارد. یک رابطه سالم احساسات صمیمانه و دوستانه‌ای را می‌طلبد.
در همه امور تعادل خود را حفظ کنید و به هر یک از افراد و مسائل زندگی خود سهم مناسبی را اختصاص دهید. یک رابطه سالم وابستگی‌های شدید و عادت‌گونه را نمی‌پذیرد.
دوست شدن و ایجاد یک رابطه سالم یک‌باره اتفاق نمی‌افتد، بخصوص وقتی در محیطی جدید مثل دانشگاه و خوابگاه قرار می‌گیرید. نزدیک شدن به افراد جدید کمی دشوار به نظر می‌رسد ولی به خاطر بسپارید آشنا شدن با افراد کمی طول می‌کشد، ایجاد یک رابطه سالم نیاز به زمان دارد.
اگر بتوانید در برخوردهایتان خودتان باشید و نقش بازی نکنید، بسیار دلچسب‌تر و مقبول‌تر خواهید بود. چنانچه خود را زیر نقاب پنهان کنید بالاخره دیر یا زود خود واقعی‌تان آشکار خواهد شد و به روابط شما لطمه خواهد زد. یک رابطه سالم با انسان‌های واقعی ساخته می‌شود نه با تصورات.
