به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، خیلی سفارش ایشان را میکردم؛ این را آقا میگویند. صحبت دربارهی مادر آقای رئیسجمهور است. آقا میگویند به رئیسجمهور توصیه کرده بودند در سفرهای مشهد، دیدار با مادر را هیچوقت از قلم نیندازند. میروم توی فکر. رئیسجمهور سکاندار اجرایی کشور است و مردم این مقام را امانت به او سپردهاند. بخش مهمی از شکلگیری شخصیتی که امین میلیونها ایرانیست مدیون تلاشهای یک زن است. زنی که آقا از نقش بزرگش غافل نبودهاند. خانم سیدهای ساکن در یک منزل کوچک که در یکی از مناطق معمولی مشهد قرار گرفته؛ شبیه همین منزل ساده و بیآلایش رئیسجمهور که حتی همان تجملات عادی خانه و زندگی خیلی از مردم عادی را هم ندارد.
جایی دیگر آقا به خانم دکتر علمالهدی همسر آقای رئیسی هم اشاره میکنند و فعالیتهای فرهنگی و علمیای که ایشان دارد. اشاره هم میکنند که خانم دکتر اخیراً نامهای برایشان نوشته است. یکی از اطرافیان توضیح میدهد مطلبی بوده مربوط به کنگرهی جهانی قرآن و علم قرآنی. آقا با اشاره به ضایعهای که پیش آمده به همسر آقای رئیسی توصیه میکنند این قضیه موجب نشود کارهای علمی و فرهنگی ایشان متوقف شود. یکطرف دو دخترش نشستهاند و طرف دیگر هم حجتالاسلاموالمسلمین علمالهدی.
غم فقدان برای خانواده غم بزرگی است. آقا میگویند انشاءالله خداوند درجات آقای رئیسی را عالی کند. تأکید هم دارند که فقدان آقای رئیسی هم برای خودشان هم برای کشور و هم برای خانواده هیچ جبرانی ندارد و خسارت سنگینی است. تصریح دارند که برای همه از خودشان تا کشور و خانواده و همسر و فرزندان، داغ بزرگ و سختی است. لابهلای صحبتها و توصیهها، حواسشان به این غم هم هست. توصیهای معنوی هم دارند برای تحمل و سعهی صدر و صبر.
به یکی از دعاهای موجود در مفاتیحالجنان اشاره میکنند. توضیح میدهند که دعایی است مربوط به نمازهایی که در نجف خوانده میشود و مستحب است که بعد از هر نماز خوانده شود. فیالمجلس هم با حافظهی قویای که دارند گریزی به فقراتی از آن میزنند:
اللّٰهُمَّ لَابُدَّ مِنْ أَمْرِکَ، وَلَابُدَّ مِنْ قَدَرِکَ وَلَابُدَّ مِنْ قَضَائِکَ وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِکَ؛ خدایا از دستورت و تقدیرت و قضایت چارهای نیست و هیچ نیرو و توان جز به خدای بلندمرتبهی بزرگ نیست.
اللّٰهُمَّ فَمَا قَضَیْتَ عَلَیْنَا مِنْ قَضَاءٍ أَوْ قَدَّرْتَ عَلَیْنَا مِنْ قَدَرٍ فَأَعْطِنَا مَعَهُ صَبْراً یَقْهَرُهُ وَیَدْمَغُهُ و َاجْعَلْهُ لَنا صَاعِداً فِی رِضْوانِکَ؛ پس آنچه بر ما از قضایی که حتم کردی یا از تقدیری که مقدّر نمودی، همراه آن به ما صبری عطا کن که بر آن چیره شود و آن را درهم کوبد و آن شکیبایی را برای ما، نردبانی به سوی خشنودی و لطفت قرار ده.
آقا میگویند این دعا که فقط مخصوص نجف نیست؛ در مفاتیح پیدایش کنید و بخوانید. مشخصاً هم اشاره دارند که بعد از نماز شب هم میشود آن را خواند.
لابهلای صحبتها و بیان خصوصیات رئیسجمهور شهید، آقای علمالهدی به فعالیتهای قرآنی آقای رئیسی اشاره میکند که طبقهای را در منزل وقف کارهای قرآنی کرده بود. یکی از فرزندان رئیسجمهور هم که این روزها در حال دریافت مدرک دکتراست این مکان را به این فعالیتها اختصاص داده.
آقا پیگیر تعداد نوههای شهید رئیسی میشوند. یکی از نوهها که ظاهراً بزرگترین هم هست، میپرد توی بحث: «پنج تا!» نرملبخندی روی چهرهی همه مینشیند. چای از راه رسیده. خوشزبانی نوهها هم فضای صمیمی موجود را لطیفتر کرده. نوهی ۵ ماههی دیگری را به آغوش آقا میدهند و دعایی و اذان و اقامهای.
نظر شما