جمعیت کره خاکی از مرز 6/6 میلیارد نفر می‌گذرد. [اثرات گرمایش جهانی بر کره زمین]
سال ۲۰۰۸ میلادی: تولید نفت در جهان در یکی از سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۸ میلادی به بیشترین حد خود می‌رسد؛ البته برخی دانشمندان معتقدند این اتفاق که به قله هوبرت معروف است تا سال۲۰۲۰ میلادی رخ نمی‌دهد.
سال ۲۰۲۰ میلادی: وقوع سیل‌های ویرانگر به‌شدت در اروپا افزایش می‌یابد. بارش کمتر باران در برخی نقاط جهان سبب می‌شود تولید محصولات کشاورزی تا ۵۰درصد کاهش یابد و جمعیت جهان به 6/7 میلیارد نفر می‌رسد.
سال ۲۰۳۰ میلادی: بیماری‌های مرتبط با اسهال تا ۵۰ درصد در کشورهای فقیر دنیا افزایش می‌یابد. 18درصد از تپه‌های مرجانی دنیا به‌راحتی ناپدید می‌شوند. گرمایش جهانی سبب می‌شود برف‌های دماغه کوه‌های آفریقا آب شوند و دیگر آن چهره دوست داشتنی قله کوه‌های پوشیده از برف به خاطرهای دور تبدیل شود.
سال ۲۰۴۰ میلادی : یخ دریای قطبی در تابستان‌ها آب می‌شود و در زمستان‌ها هم عمق آن دیگر به اندازه حالا نخواهد بود. برخی از دانشمندان هم معتقدند یخ‌های تابستانی قطب تا سال ۲۰۶۰ و براساس برخی دیگر از نظریات تا سال ۲۱۰۵ هم دوام می‌آورند.
سال ۲۰۵۰ میلادی: یخچال‌های کوه‌های آلپ به آرامی ناپدید می‌شوند و بسیاری دیگر از یخچال‌های دنیا هم ۳۰ تا ۷۰ درصد از حجمشان را از دست می‌دهند. ۵۰۰ تا یک هزار نفر دیگر هم سالانه در شهر نیویورک جان خود را به خاطر گرم شدن هوا از دست می‌دهند. در انگلستان عکس این اتفاق روی می‌دهد؛ یعنی سرما جان انسان‌ها را می‌گیرد و جمعیت جهان به 4/9میلیارد نفر می‌رسد.
سال ۲۰۷۰ میلادی: همزمان با از بین رفتن یخچال‌ها و افزایش خشکسالی، تولید الکتریسیته برای ادامه حیات با کمک نیروی آب کاهش می‌یابد. کشورهای اروپایی در این زمینه با مشکل مواجه می‌شوند زیرا انتظار می‌رود نیروی آب در آنها تا 6درصد کاهش یابد.
سال ۲۰۸۰ میلادی: همزمان با اینکه بخشی از جهان درگیر خشکسالی است مردم در بخش‌هایی دیگر که در نزدیکی رودخانه‌ها قرار دارند، با مشکل سیل روبه‌رو هستند. ۶۰۰ میلیون نفر گرسنه در جهان زندگی می‌کنند.
سال ۲۱۰۰ میلادی: PHدریاها به آرامی به اندازه نیم درجه کاهش می‌یابد و محیط دریاها اسیدی می‌شود. به این ترتیب مرجان‌ها، خرچنگ‌ها، صدف‌ها و هر موجودی که در دریا صدف تولید می‌کند از این کاهشPH آسیب می‌بیند. اگر گرم شدن زمین به اندازه ۲ تا ۳ درجه در سال باشد، حداکثر ۲۰ تا ۳۰درصد از گونه‌های شناسایی شده در سال ۲۰۰۷ میلادی در این سال وجود خارجی ندارند. مناطق آب و هوایی جدیدی روی کره زمین تشکیل می‌شوند و نوع گیاهان مناطق مختلف را به‌شدت تغییر می‌دهند.
سال ۲۲۰۰ میلادی : روز جهانی زمین که مصادف با اول بهار است، 0/12میلی ثانیه کوتاه‌تر از زمان آن در سال ۲۰۰۷ میلادی است. گرم شدن هوا سبب می‌شود اقیانوس‌ها از خط استوا دور شوند و به قطب‌ها نزدیک شوند. بیشترین میزان آب هم به سمت قطب شمال می‌رود. از آنجایی که قطب‌ها نزدیکترین مکان به محور چرخش زمین هستند، با افزایش جرم آنها سرعت چرخش زمین هم افزایش می‌یابد.
