به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ساینس آلرت، محققان بچهها را به گروههای مختلفی تقسیم کردند و فیلمهایی از روباتها و انسانها نشان دادند که اشیاء را برچسبگذاری میکردند. برخی از این اشیاء را بچهها از قبل میشناختند و نام برخی دیگر را نمیدانستند.
هدف محققان این بود که حس کودکان را در مورد اینکه به چهکسی اعتماد میکنند، بسنجند. در این آزمایش انسانها و روباتها در مواردی برخی از اشیاء را اشتباه نامگذاری کردند. مثلا روی بشقاب، برچسب قاشق چسباندند.
در انتها مشخص شد در جایی که هم انسانها و هم روباتها به یک اندازه قابل اعتماد هستند، کودکان بیشتر تمایل داشتند که نام اشیای جدید را از روباتها بپرسند و برچسبهای آنها را بپذیرند. علاوه بر این، وقتی از بچهها میپرسیدند با چهکسی اسرار را در میان میگذارند، با چه کسانی دوست می شوند و بهعنوان معلم انتخاب میکنند، بچهها بیشتر به روباتها علاقه نشان دادند.
از سویی بچههای بزرگتر نسبت به بچههای کوچکتر به انسانها اعتماد بیشتری داشتند، اما فقط درزمانی که نشان داده شد روبات در مقایسه با انسان غیرقابل اعتماد است. در مجموع، نتایج نشان داد که این کودکان فکر میکردند روباتها قابل اعتمادتر از انسانها هستند.
بیشتر بخوانید:
یکی از زمینههایی که این تحقیق ممکن است مفید باشد، آموزش است؛ بهویژه در دنیایی که کودکان بهطور فزایندهای توسط فناوری احاطه شدهاند. محققان در مورد اینکه چرا این کودکان احساس میکنند میتوان به روباتهایی که دیده اند، بیشتر از مردم اعتماد کرد، چیزی نپرسیدند. علاوه بر این، تعاملات ویدئویی ممکن است همیشه بهطور دقیق تعاملات دنیای واقعی را منعکس نکنند؛ بنابراین برای تأیید نتایج به مطالعهای شامل تعاملات زنده نیاز است.
نظر شما