پنجشنبه ۱ مرداد ۱۳۸۸ - ۱۰:۵۷
۰ نفر

بازی‌های آسیایی نوجوانان که برای نخستین ‌بار به میزبانی کشور سنگاپور برگزار شد، رخداد بزرگی برای نوجوانان آسیایی بود

تا پیش از آغاز رقابت‌های المپیک در این رده توان و قدرت خود را در رشته‌های مختلف ورزشی به نمایش بگذارند.

این مسابقه‌ها محکی جدی برای کشورها بود تا  آمادگی و توان ورزشی نوجوانان خود را بسنجند.

کاروان ورزشی ایران نیز با 54 ورزشکار نوجوان در این رقابت‌ها شرکت کرد تا علاوه بر به دست آوردن سهمیه المپیک در رده نوجوانان برای رقابت‌های آینده نیز آمادگی لازم را پیدا کند؛ ولی کسب فقط یک مدال طلا، سه نقره و دو برنز و کسب رتبه‌ یازدهمی در میان کشورهای آسیایی به نوعی می‌تواند زنگ خطری ‌باشد برای ورزش ایران و به خصوص کاروان ورزشی‌‌ای که قرار است سال آینده در همین کشور  و این بار در برابر ورزشکاران جهانی قرار گیرد.

البته همان‌طور که انتظار می‌رفت با توجه به اهمیتی که کشورهای جنوب شرقی آسیا برای آموزش ورزش در رده‌های پایه و در سطح مدرسه ها قائل هستند، ورزشکاران نوجوان این کشورها در بازی‌های آسیایی (المپیک آسیایی) سنگاپور در رده‌های بالای جدول قرار گرفتند و نشان دادند موفقیت‌های این کشورها در بازی‌های آسیایی یا رقابت‌های جهانی اتفاقی نیست.

کشور چین در المپیک آسیایی، همچون سایر رخدادهای بزرگ ورزش (بازی‌های آسیایی و المپیک) با اختلاف زیاد و با کسب 52 مدال، قهرمان بازی‌ها شد. کشورهایی چون کره جنوبی، تایلند، سنگاپور، هنگ‌کنگ، ژاپن و... نیز در رتبه‌های بالای جدول قرار گرفتند؛ ولی نتایج کاروان ورزشی ایران در سنگاپور باعث شد نگرانی‌ها بیش از گذشته شود. به‌خصوص این که ایران در سال 2010 رویدادهایی چون المپیک جهانی نوجوانان و بازی‌های آسیایی را نیز پیش رو دارد و باید در برابر حریفان قدرتمندتری قرار گیرد.

علی‌رضا ملارجبی / عکس: فارس

کاروان ورزشی ایران با 54 ورزشکار در این رقابت‌ها به رتبه یازدهمی دست یافت و کشورهایی چون کره شمالی، قزاقستان، هند، هنگ‌کنگ، سنگاپور، تایلند و حتی کویت در جدول رده‌بندی مدال‌ها، بالاتر از ایران ایستادند و به این ترتیب، ضعف ورزش ایران به ویژه در رده‌های پایه و نوجوانان بیش از پیش نمایان شد.

البته حضور دوومیدانی‌‌کاران نوجوان ایران در رقابت‌های جهانی ایتالیا و حذفشان در همان دوره‌های مقدماتی نشان داد رتبه یازدهم و شکست‌ها در سنگاپور اتفاقی و به دلیل قرعه بد نبوده است؛ بلکه توان ورزشی ایران با همه ادعاهای کوچک و بزرگی که وجود دارد، همین است. با برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری‌ای که اکنون برای ورزش و به‌خصوص ورزش‌های پایه و مادر انجام می‌شود، نمی‌توان انتظاری بیش از این داشت. به خصوص در رشته‌هایی چون شنا، دوومیدانی، تنیس روی میز و... که سال‌هاست در تسخیر ورزشکاران کشورهایی است که از مدرسه الفبای ورزش را به نوجوانان می‌آموزند.

کارنامه ورزش ایران در چند رقابت بین‌المللی اخیر (چون انتخابی جام جهانی فوتبال، بسکتبال جوانان، دوومیدانی نوجوانان، المپیک نوجوانان) نشان داد ورزش ایران برای پیشرفت باید مسیری غیر از آنچه اکنون در آن قرار دارد، بپیماید وگرنه المپیک نوجوانان آینه‌ای است که کارنامه تیم‌های ورزش ایران را در المپیک جهانی نوجوانان  2010، بازی‌های آسیایی 2010 و المپیک 2012 لندن نشان می‌دهد؛ مگر آن که طرحی نو برای ورزش نوجوانان در انداخته شود.

کد خبر 85832

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز