آخرین نظر سنجی‌ها در انگلیس نشان می‌دهد که 60درصد مردم خواستار خروج فوری نیروهای نظامی این کشور از افغانستان هستند و تنها 36 درصد عقیده دارند که نظامیان انگلیسی باید هنوز برای ماموریت در خاک افغانستان باقی بمانند.
در پشت این اعداد، علائمی مهم برای سیاستمداران وجود دارد. علاوه بر اینکه این عددها نشان‌دهنده کاهش محبوبیت گوردون براون است که در آنها درس‌هایی هم برای اوباما وجود دارد. درس‌هایی درباره ریسک برای ادامه جنگی که هیچ هدف مشخصی را دنبال نمی‌کند و پیروزی در آن را به هیچ نوع نمی‌شود تصور کرد.
افغانستان تا چندی پیش تقریبا از خاطر انگلیسی‌ها محو شده بود. اما کشته شدن 16 نفر از نظامیان این کشور در کمتر از 2 هفته ناگهان مردم انگلیس را یاد این کشور انداخت و آنها را ماتم‌زده کرد. این تعداد کشته شده شاید برای آمریکایی‌ها خیلی به چشم نیاید اما برای انگلیسی‌ها که از نظر اجتماعی روابط خانوادگی نزدیک‌تری نسبت به آمریکایی‌ها دارند کشته شدن این تعداد سرباز در 2 هفته اندوهی بزرگ به حساب می‌آید.
بازگشت جنازه این سربازان به انگلیس برای مردم این کشور نا‌امیدی از جنگی که پیروزی در آن معنایی ندارد را دوچندان کرد. این مسئله باعث شد که خانواده‌های انگلیسی این سؤال را از خودشان بپرسند که چرا باید جوانان‌شان را به چنین جنگی بفرستند. بخشی از بی‌اعتقاد بودن مردم به این جنگ هم به بی‌اعتمادی آنها به دولت انگلیس باز می‌گردد.
در 50 سال گذشته هیچ دولتی در انگلیس از چنین وضعیتی برخوردار نبوده است که خانواده‌ها و نیروهای ارتش به این میزان کم به آن اعتماد داشته باشند. اکنون تعدادی زیادی از مقام‌های ارتش انگلیس به‌طور صریح از سیاست‌های براون انتقاد می‌کنند.
در رسانه‌های این کشور انتقاد‌ها از دولت به خاطر کمبود تجهیزات در افغانستان به‌شدت زیاد شده است و سخنان آخرین وزیر دفاع کابینه براون به یک شوخی در محافل سیاسی تبدیل شده است.
گوردون براون به جای تلاش برای برطرف کردن این تردیدها تنها تلاش کرد مرگ سربازان انگلیسی را یک شجاعت و دلاوری معرفی کند تا بلکه بازهم بتواند حمایت افکار عمومی را برای ادامه جنگ در افغانستان به دست بیاورد.
دولت، مراسمی را برای بزرگداشت سربازان این کشور برگزار کرد اما باز هم چاره‌ساز نبود؛ چون مردم انگلیس در مقابل مراسم دولت، بچه هایشان را می‌بینند که بدون هدف زخمی یا کشته شده‌اند و همین مسئله ضربه جدی به دولت انگلیس وارد کرده است.
مبارزه با مواد‌مخدر، جنگ برای برقراری دمکراسی و نبرد برای مقابله با تروریسم؛ این دلایل را حالا دیگر هیچ‌کدام از مردم انگلیس به‌عنوان توجیهی برای ادامه حضور نیروهای این کشور در افغانستان باور نمی‌کنند.
مردم انگلیس علاوه بر از دست دادن اعتقادشان به جنگ در افغانستان اکنون باورشان را هم به‌طور کامل به دلایلی که برای جنگ در این کشور و عراق عنوان شده بود از دست داده‌اند. به‌ویژه دیگر کسی به این جمله معروف که انگلیس به خاطر ارتباط نزدیک با آمریکا یک کشور مهم است هم اعتقاد ندارد.
مردم تاکنون از ارتباط دولت انگلیس با آمریکا به جز فرمانبرداری و قربانی شدن بچه‌هایشان در جنگ‌هایی که آمریکا به راه انداخته است چیزی ندیده‌اند. چند روز قبل در مجلس، براون در مقابل سؤالات نمایندگان نتوانست حتی یک منفعت برای پیوستن انگلیس به جنگ در عراق و افغانستان عنوان کند.
مردم انگلیس از ادامه جنگ‌هایی که جورج بوش راه انداخته است متنفرند. آنها شاید اکنون به اوباما کمی خوشبین باشند اما اوباما باید بداند که ادامه این روند او را هم در نظر آنها مثل بوش خواهد کرد.
22جولای - The Daily Beasts
