چرا که هنگام خداحافظی از فوتبال، فوتبالیستها سن چندان زیادی ندارند. برخی همچنان در صحنه میمانند و سراغ مربیگری در فوتبال میروند و برخی نیز سراغ رسانهها میروند تا به عنوان مفسر و کارشناس و حتی روزنامهنگار فعالیت کنند. بعضی دیگر هم که به تجارت علاقهمند هستند، مهارت خود را در این بخش به کار میگیرند.گروهی دیگر نیز برای همچنان مطرح ماندن به سراغ تلویزیون یا سینما میروند.
بازیکنان سرشناس زیادی هستند که پس از پایان فوتبال خود به جای نمایش در زمین مسابقه، در استودیوهای تلویزیونی یا سینمایی هنرنمایی میکنند.
به هرحال سینما هم جای خوبی برای شهرت طلبی است، اینطور نیست؟!
نمایی از فیلم « فرار به سوی پیروزی»
پله در فیلم « فرار به سوی پیروزی»
ستارهها بر پرده نقرهای در دنیای فوتبال نام سه بازیکن همواره مطرح بوده است: «آلفردو دی استفانو»، «پله» و «دیهگو آرماندو مارادونا». این سه بازیکن در برابر دوربین نیز تلاش کردند تا خود را موفق و ماهر نشان دهند.
مهاجم تاریخی آرژانتینیها و ستاره ملیپوش اسپانیایی در برابر دوربین نیز مثل دوران فوتبال خود موفق بودند. پله نیز به خاطر کارهای تبلیغاتیاش چهرهای آشنا در تلویزیون بود. پله همراه با گروهی از بازیکنان مشهور و هنرپیشهها در فیلمی با نام «فرار به سوی پیروزی» بازی کرد. موضوع این فیلم داستانی خیالی مربوط به جنگ جهانی دوم است: چند زندانی جنگ که در اردوگاهی به سر میبرند، هنگام برنامهریزی برای مسابقه فوتبال، نقشه فرار از زندان را میکشند.آردیلس میگوید: «واقعاً تجربه خوبی بود؛ ما یک ماه را برای فیلمبرداری در مجارستان، در شرایطی که باد مدام میوزید، گذراندیم.»
اسوالدو آردیلس در «فرار به سوی پیروزی» به همراه پله، بابیمور، مایکل کین و سیلوستر استالونه بازی کرد.
آردیلس یکی از اعضای تیم ملی آرژانتین بود که به همراه این تیم قهرمان جام جهانی 1978 شد. او دربارة سیلوستر استالونه میگوید: «اجازه دهید دربارة مهارتهای دروازهبانی او بگویم که مهارتهایش در فوتبال با مهارت بازیگری من در سینما برابری میکند.»
امیر کاستاریکا ،کارگردان بوسنیایی و دیه گو مارادونا
پوستر فیلم «مارادونا»
«دیهگو مارادونا» در عرصه فوتبال نام ماندگاری دارد و بارها موضوع کتابهای بیشمار و آوازهای مختلف قرار گرفته است. «امیر کاستاریکا»، کارگردان بوسنیایی، فیلم سینمایی مستندی در باره زندگی مارادونا ساخت و با این فیلم در جشنواره کن شرکت کرد.مارادونا در سال 2005 در یک برنامه هفتگی در برابر دوربینهای تلویزیونی قرار گرفت.
او در این برنامه تلویزیونی در کنار «سرجیو گویکوچهآ»، دروازهبان سابق تیم ملی آرژانتین که به جرگه روزنامهنگاران پیوسته بود، توانست بینندگان زیادی را جذب کند. مارادونا در این برنامه خاطرههای زیادی از دوران فوتبال خود تعریف کرد.
«گویکوچهآ» که در جام جهانی 90 نیز با مارادونا هم بازی بود، در خصوص همکاریاش با دیهگو در این برنامه تلویزیونی میگوید: «در اکثر اوقات هیچ چیز و هیچکس مثل او، من را شگفتزده نمیکند.»
عملکرد این بازیکنان در عرصه سینما و تلویزیون باعث شد بازیکنان دیگری به این عرصه روی بیاورند. «اریک کانتونا» در دهه 90 یکی از بازیکنان ارزشمند باشگاه منچستر یونایتد بود که کمک شایانی به قرمزها کرد تا به قهرمانی و موفقیتهای زیادی دست پیدا کنند.
پوستر فیلم «در جست و جوی اریک»
اریک کانتونا در فیلم «در جست و جوی اریک»
«کانتونا» زمانی که بازنشسته شد، ابتدا به فوتبال ساحلی روی آورد و در قهرمانی تیم ملی فرانسه در مسابقههای فوتبال ساحلی جهان در سال 2005 نیز نقش مؤثری داشت؛ او در سینما هم موفق ظاهر شد.
کانتونا میگوید: «همیشه دوست داشتهام در نقش یک کمدین ظاهر شوم، حتی زمانی که فوتبال بازی میکردم.» بزرگترین نقش کانتونا در فیلم «الیزابت» (1998) بود؛ فیلمی که براساس زندگی ملکه الیزابت اول ساخته شد. کانتونا در فیلم «در جستوجوی اریک» نقش بازیکن فوتبالی را بازی کرد که میخواهد زندگیاش را بعد از مشکلاتی ، دوباره بسازد.
اما شاید بتوان گفت موفقترین فوتبالیست بر پرده سینما «وینی جونز» انگلیسی است؛ هافبک میانیای که پس از آویختن کفشهای فوتبال خود، همکاری با یک سازنده فیلم را شروع کرد. او ابتدا کار خود را با یک کارگردان به نام «گای ریچی» در واتفورد انگلیس آغاز کرد؛ کسی که از او در سه فیلم سینمایی استفاده کرد و «جونز» را تشویق کرد تا تمام وقت در عرصه سینما ظاهر شود. «جونز» تمام پشتکارش را برای حضور در حرفه جدید به کار بست. او در سال 2000 نیز در کنار «برادپیت»، «جیسون استتهام» و «بنیچیو دلتورو» در فیلم «قاپ زنی» شرکت کرد.
البته بازیکنان زیاد دیگری نیز هستند که در سینما و تلویزیون ظاهر شدهاند. بیشک جذابیتهای سینما و تلویزیون در آینده پای تعداد بیشتری از بازیکنان و حتی مربیان را به این عرصه خواهد گشود.