به گزارش همشهری آنلاین در کهگیلویه و بویراحمد بنا به فرهنگ و اعتقادات و باورهای مذهبی و ملی و همچنین با توجه به شرایط آب وهوایی از پوشاک خاصی استفاده می‌شود. این پوشاک در رزم و بزم هم شکل ویژه‌ای به خود می‌گیرد تا کارایی بیشتری داشته باشد.
انواع کلاه‌های نمدی از سرپوش‌های مردانه این قوم است. لباس بلند و گشادی که دو چاک بلند در طرفین دارد، معروف‌ترین بالاپوش مردانه است. روی این لباس، کت بلندی که دلگ خوانده می‌شود، پوشیده می‌شود. شالی که معمولا دو متر است هم به دور کمر بسته می‌شود. این لباس بدون سال پوشیده نمی‌شود. جقعه زناره هم که از کنف ساخته شده و کمی درازتر از دَلگ است، بخش دیگری از این پوشاک محلی است. تنوع رنگ در لباس محلی عشایر همیشه نشان‌دهنده نوع مراسم است. لباس عزا با عروسی و لباس رزم رنگ متفاوتی دارد. پاپوش‌های مرسوم در این سرزمین، لگار، موزه، گیوه، ارسی و کفش نام دارد.
تنوع رنگ در پوشش و توجه به رنگ‌های شاد در مجالس شادی و عروسی و پوشش سیاه رنگ در مراسم عزاداری از ویژگی‌های پوشاک زنانه و مردان کهگیلویه و بویراحمد است.
تفنگ، چاقو، خنجر، شمشیر و چماق نیز از مهم‌ترین قسمت‌های آراستگی لباس رزم است تا جایی که مردان طوایف گوناگون بر اساس کمربند و شیوه بستن قطار فشنگ‌شان قابل تشخیص بودند.
لباس‌های محلی و سنتی از جمله مهم‌ترین جاذبه‌های فرهنگی است که سنت‌ها و باورهای آن منطقه را نشان می‌دهد.
نظر شما