نمایش شنبه‌شب این جاماییکایی 22 ساله حتی باشکوه‌تر از رکوردشکنی تابستان گذشته او در آشیانه پرنده در المپیک پکن بود. او رکورد سال گذشته‌اش را یازده صدم ثانیه تغییر داد تا به زمان باورنکردنی 58/9 ثانیه برسد.
او قبل از آمدن به برلین هشدار داده بود که می‌خواهد ثابت کند موفقیت پکن یک اتفاق نبوده و می‌خواهد اسطوره دوومیدانی باشد. قبل از شروع فینال 100 متر هم قابل پیش‌بینی بود که این سریع‌ترین رقابت تاریخ خواهدبود، چرا که همه فینالیست‌ها مرحله نیمه‌نهایی را زیر 10 ثانیه دویده بودند. ولی در میان آنها دو نفر شاخص‌تر از دیگران بودند؛ تایسون گای آمریکایی که بارها از انگیزه‌اش برای شکست بولت صحبت کرده بود و آسافا پاول جاماییکایی که قبل از ظهور هموطن اعجوبه‌اش، رکورددار این ماده بود. قبل از شروع فینال، وقتی دوربین دوندگان را معرفی می‌کرد، بولت مثل همیشه آرام و خندان بود، مقابل دوربین ژست همیشگی دستانش را تکرار کرد و وعده داد که رکورد را می‌شکند.
در شروع رقابت بولت و گای شانه به شانه یکدیگر بودند ولی یوساین با گام‌های بلندش فاصله را ناگهان افزایش داد.برخلاف فینال پکن که بولت مترهای پایانی را آرام‌تر دوید و بابت آن با انتقاداتی روبه‌رو شد، او این بار فشار را تا آخر حفظ کرد. لحظه‌ای قبل از رسیدن به خط پایانی، او نگاهی به دالان سمت راست کرد تا از فاصله‌اش با گای و کمی دورتر پاول مطمئن شود، سپس به سمت چپ و تابلوی الکترونیکی نگاه کرد تا مطمئن شود رکورد را جابه‌جا کرده.
تماشاگران حاضر در ورزشگاه المپیک برلین که رقابتی باورنکردنی را می‌دیدند، تا لحظات زیادی بهت زده بودند. دیگر مهم نبود که چه کسانی دوم و سوم شده‌اند، حتی اگر گای با ثبت زمان 71/9 ثانیه بهترین زمان شخصی‌اش و بهترین رکورد تاریخ دوومیدانی آمریکا را به جا گذاشت. مایکل جانسون، رکورددار سابق 200 متر جهان که به عنوان مفسر یکی از شبکه‌های انگلیسی در ورزشگاه حاضر بود، در پایان این فینال گفت: «هرگز چنین موجودی ندیده‌ایم و مطمئن نیستم که در آینده هم امکان دیدنش را داشته باشیم.
کاری که او انجام می‌دهد واقعا باورنکردنی است. من به کسانی فکر می‌کنم که با او رقابت می‌کنند و خوشحالم که جزو آنها نیستم.» بولت در پایان این مسابقه فراموش‌نشدنی گفت: «هرگز چنین احساسی نداشته‌ام. احتمالا تماشاگران هم با دیدن این رقابت چنین احساسی دارند.» او اضافه کرد: «می‌دانستم که رقابت بزرگی خواهدبود و من کارم را انجام دادم. این زمان فوق‌العاده‌ای است و احساس فوق‌العاده‌ای دارم.
می‌دانستم می‌توانم این کار را انجام دهم. قبل از مسابقه فضای فوق‌العاده‌ای بود. می‌دانستم که رقابت آسانی نخواهد بود ولی من استارت بی‌نقصی داشتم و همه چیز از آنجا شروع شد. به اینجا آمده‌ام تا بهترین عملکرد را داشته باشم و کاری که لازم بود انجام دادم.» آسافا پاول هم که با زمان 84/9 ثانیه سوم شد، می‌گوید: «وقتی زمان را دیدم، می‌دانستم که باید بروم و به او تبریک بگویم. ولی حتی پس از پایان مسابقه هم نمی‌توانستم او را بگیرم.»
بولت تا کجا پیش می‌رود
بولت در حالی رکورد دوی 100 متر را یازده صدم ثانیه جابه‌جا کرده که معمولا ورزشکاران در سال بعد از المپیک کاملا آماده نیستند. او به دلیل شرکت در مصاحبه‌ها، مراسم مختلف، برنامه‌های تبلیغاتی و چند هفته‌ای به دلیل تصادف اتومبیل از دست داد، نتوانسته برنامه تمرینی‌اش را به طور ایده‌آل اجرا کند و حتی گفته بود که تنها با 85 درصد آمادگی به برلین آمده. حالا سئوال این است که بولت در آینده و با آمادگی بیشتر، چه زمانی را ثبت می‌کند؟
محققان پس از المپیک پکن بررسی کردند که اگر او فینال 100 متر را با تمام توان می‌دوید چه زمانی به دست می‌آمد و جواب رکوردی حدود 6/9 بود، در حالی که رسیدن به عددی کمتر از آن به فرضیه‌ای تخیلی می‌مانست. بولت اما حالا زمانی باورنکردنی را هدف قرار داده: «قبلا گفته بودم که می‌توان تا 4/9 پیش رفت، فکر می‌کنم رکورد در 4/9 متوقف شود، ولی هرگز نمی‌توانید پیش‌بینی کنید. ما فقط به دویدن ادامه می‌دهیم.»
