در سال 1354 پس از گذراندن مقدمات آموزش پرواز در ایران، برای تکمیل دوره خلبانی به آمریکا اعزام شد و با درجه ستوان‌دومی به ایران بازگشت و به‌عنوان خلبان هواپیمای شکاری اف – 5 مشغول به خدمت شد. با شروع جنگ تحمیلی صدام علیه ایران در شهریور 1359 و حمله به مناطق مهران و قصرشیرین و همچنین پاسگاه‌های برزگان، سوبله، صفریه، رشیدیه، طاووسیه، دویرج و فکه، لشگری پیشنهاد انجام ماموریت داد و قرار شد برای جوابگویی به تجاوزات عراق، تانک‌ها و توپخانه دشمن را که درمنطقه زرباتیه شناسایی شده بودند، منهدم کنند.
در عملیاتی که انجام داد با آنکه هدف را با موفقیت زده بود ولی می‌دانست با وضعی که هواپیما دارد قادر به بازگشت نیست. دماغ هواپیما در حالت شیرجه بود و هر لحظه زمین جلوی چشمان او بزرگ و بزرگ‌تر می‌شد. تصمیم‌نهایی را گرفت و با گفتن شهادتین دسته ایجکت را کشیدو از این لحظه به بعد دیگر چیزی به یادش نمی‌آید. وقتی چشمانش را باز کرد همه چیز تیره و تار بود. به زحمت می‌دید که در مقابلش سربازان مسلح عراقی به‌صورت نیم دایره او را محاصره کرده‌اند.
دست‌ها را بالا برد تا دشمن بفهمد که اسلحه ندارد و تسلیم است. ستوانی به او نزدیک شد و دستش را گرفت و بلند کرد و کمک کرد تا چتر و جی سوت را از خودش جدا کند. (جی سوت لباس مخصوصی است که نوسانات فشار جی را برای خلبان کنترل می‌کند). دود غلیظی همراه شعله از پشت تپه به هوا بلند بود و لاشه هواپیما دقیقا روی هدف افتاده بود و با بنزین زیادی که داشت منطقه وسیعی را به آتش کشیده بود.چشمانش را بستند و او را سوار خودرو کردند.
او نخستین خلبان ایرانی بود که به اسارت درآمده بود و عراقی‌ها می‌خواستند قدرت تحمل شکنجه خلبانان ایرانی را محک بزنند. لذا می‌خواستند به هر نحو ممکن لشگری را به حرف بیاورند. پس از اینکه وصل‌کردن برق جواب نداد، مچ پاهای او را محکم بستند و شروع به شلاق زدن کردند. لشگری ساکت ماند. او به هیچ وجه قصد حرف زدن نداشت.خلبان آزاده سرلشکر لشگری در مدت جنگ تحمیلی 12 ماموریت انجام داد.
امیرخلبان لشگری در 17 فروردین سال 1377 آزاد شد و پس از بازگشت به کشور درجه سرتیپی خود را از فرمانده کل‌قوا گرفت. او پرسابقه‌ترین آزاده ایرانی است که 18 سال در اسارت بود و بیش از 10 سال آن را ناشناس گذراند. نام او در فهرست صلیب سرخ جهانی نبود. وی که جانباز 70 در صد بود در سال 78 بازنشسته شد و پس از بازنشستگی نیز مدت کوتاهی به همکاری فرهنگی با ستاد آزادگان پرداخت.
آزاده شهید روز 19 مردادماه به لقاءالله پیوست و در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
