سازمان حیات وحش کنیا می‌گوید اگر وضع به همین منوال پیش رود ظرف 20سال آینده اثری از این‌گونه حیوان در کشور وجود نخواهد داشت. طرفداران حفاظت از محیط‌زیست عواملی نظیر تخریب زیستگاه‌های طبیعی حیات‌وحش، ابتلای حیوانات به امراض و بیماری‌ها و تجاوز بشر به قلمرو و زیستگاه آنها را از عوامل مهم کاهش جمعیت آنها می‌دانند.
اما لارنس فرانک، زیست‌شناس و پژوهشگر در شاخه گربه‌سانان عقیده دارد که پیش‌بینی سازمان حیات‌وحش کنیا در مورد انقراض شیر‌های کنیایی بسیار خوش‌بینانه است. او می‌گوید: شیرها خیلی زود‌تر از آنچه آنها می‌گویند از کنیا و دیگر نقاط آفریقا ناپدید می‌شوند و این‌مدت می‌تواند حتی کمتر از 10سال باشد؛ البته در صورتی که عملیات پیشگیرانه به مرحله اجرا گذاشته نشود.
در حال حاضر لارنس چندین پروژه حفاظت از شیرها را در کشور کنیا عهده‌دار است. کارشناسان عقیده دارند که تنوع شیرها از نظر ژنتیک و زاد و ولد به زندگی دسته جمعی آنها بستگی دارد. فرانک بر این عقیده است که علت اصلی کاهش گربه‌سانان بزرگ، رشد بی‌رویه جوامع بشری و مزاحمت افراد در زندگی آنهاست.
طبق گفته نیکلاس اوگوجی، کارمند سازمان خیریه محیط‌زیست در شمال کنیا، مردم با سمی کردن اجساد گاوها و قرار دادن آنها در محل عبور گوشتخواران وحشی به مسموم کردن کفتارها و پرندگان گوشتخوار ادامه داده وبا این کار به نسل حیات‌وحش خاتمه می‌دهند.
اوگوجی می‌گوید در کنیا بزرگ‌ترین تهدید برای شیرها در مناطقی است که تحت حفاظت قرار ندارند. در این مناطق مردم به‌علت غارت شدن حیوانات اهلی خود به وسیله گوشتخواران وحشی، اجساد دام‌های خود را سمی کرده و در راه عبور حیوانات وحشی قرار می‌دهند و آنها با خوردن این اجساد، مسموم و در نهایت تلف می‌شوند.
رشوه‌خواری و نشان افتخار
فرانک می‌گوید: شکارچیانی وجود دارند که به خاطر فخرفروشی و کسب افتخار، این حیوانات را به‌طور غیرقانونی شکار می‌کنند. البته این کشتارها به دور از چشم اولیای امور و مراقبین حیات وحش اتفاق می‌افتد؛ به همین علت به‌ندرت این افراد شناسایی، تنبیه یا جریمه می‌شوند. در مواردی نیز که قاتلین شیرها دستگیر می‌شوند با پرداخت مبالغی نه چندان زیاد رشوه به مامورین، خود را از چنگ قانون آزاد می‌کنند. حتی گاهی اتفاق می‌افتد که افرادی از گروه‌های حمایت از حیات‌وحش که در جست‌وجوی شکارچیان غیرقانونی هستند توسط آنها به جای شیر شکار می‌شوند.
تحقیقات انجام‌شده توسط موزه تاریخ طبیعی و سازمان حیات‌وحش‌کنیا نشان می‌دهد که به‌طور متوسط هر قلاده شیر برای زندگی در سال به 270دلار مخارج نیاز دارد. از طرف دیگر اگر به صنعت توریسم کنیا اهمیت داده شود و هر کدام از 2000 قلاده شیر باقیمانده مورد حمایت قرار گیرند ممکن است بیش از 17000دلار در سال عایدی هرکدام از شیرها باشد. این درآمد از توریست‌هایی که به تماشای شیرها می‌آیند کسب می‌شود.
New scientist
