زمانی که این گروه از زنان، هاملت را روی صحنه بردند، این نامتعارف بودن ناب اجرای آنها بود که رسانه‌های محلی را مجذوب کرد. برای نمایش آثار بعدی، این گروه از بلندگو‌های مسجد محلی برای اطلاع‌‌رسانی و تبلیغ اجرای خود استفاده کردند. «شاهزاده دانمارک» با کشاورزان آنتالیایی به صحنه رفت که شلوارک‌‌‌های گشاد به تن داشتند.
به نظر بعضی منتقدان، این رویکرد فروتنانه بوده که اعضای گروه تئاتر زنان ارسلان‌کوی را برای نخستین‌بار به سوی صحنه برده است؛ «ما زنان تحصیل‌نکرده دهاتی هستیم، بنابراین پنداشتی از هنر نداریم؛ این دیدگاه، عمومی و متداول است.»
این گفته امیه کوچک، زن 52ساله‌ای است که نمایش را کوتاه و آن را کارگردانی کرده است. به نظر او تئاتر، پایگاهی برای زنان است تا ثابت کنند که وجود دارند. «معمولاً‌می‌گویند زنان، مسئول تربیت و تعلیم نسل بعد هستند، اما زنان تنها زمانی می‌توانند فرزندانشان را تعلیم دهند که خودشان آموزش دیده باشند.» در چنین روستای کوچکی، تئاتر مسیری برای تحقق چنین ایده‌ای به شمار می‌رود.
او فرزند سوم یک خانواده است که مدرسه را در 12 سالگی رها کرده و 8سال قبل، پس از دیدن اثری از شکسپیر در مدرسه ابتدایی محلی، جذب بازیگری شده است. امیه تحصیلاتش را تا سال 2006 به پایان رساند تا آنچه را بنویسد که خود می‌خواهد؛ نمایشنامه‌هایی با موضوع فقر و خشونت خانگی که بر شنیده‌های او از همسایه‌هایش استوار است. این زن نمایشنامه‌هایش را در روستایی می‌نویسد که اگرچه همواره مکانی مترقی بوده است، با این حال اعتیاد به الکل، مشکل مردان و خودکشی، مشکل زنان آن است.
اما آنچه امیه کوچک روی صحنه دوست دارد این است که تئاتر، هم یک تریبون و هم یک وسیله از راه دور است؛ یک ابزار عمومی برای به چالش کشیدن مسائل مهم و حساس، وقتی لباس شخصیت دیگری به تن افراد است. این کار، تمرین اصلی و پایه‌ای برای درک عمیق‌تر مشکلات موجود و شاید، یافتن ریشه‌ها و راهکارهای ممکن طبق قوانین ذاتی تئاتر است. اعضای این گروه تئاتر می‌گویند بازیگری اثر سودمندی بر خودباوری آنها داشته است.
زن 62ساله‌ای که پسرش را 4سال قبل به خاطر سرطان خون از دست داده، معتقد است تئاتر توانسته او را سر پا نگه دارد و عضو دیگری دریافته که همسرش نگاه قدردان و متفاوتی نسبت به او پیدا کرده است.این مجموعه کوچک همچنین توانسته نظر مخاطبانی بسیار فراتر از بیش از 400هم‌روستایی خود را جلب کند. مستندی درباره این گروه در فرانسه و ایتالیا جوایزی به دست آورده است.
توانایی تئاتر در عملکرد به‌عنوان وسیله‌ای برای تغییر اجتماعی، مفهوم تازه‌ای نیست. تماشای اجرای پراحساس هاملت در صحنه تئاتر کوچک مدرسه برای تماشاگران به‌وجدآمده، هنوز هم نمودی از تأثیرگذاری عمیق هنر تئاتر را به چشم می‌آورد.
