همشهری آنلاین، فاطمه عباسی: بازارهای سنتی تهران از این دسته‌اند. مراکز خریدی که رنگ و بویی از بازارهای جدید امروزی با ویترین‌های خاص، نماهای سنگ و زرق و برق ندارند، اما پر از حس خوب نوستالژیک هستند. یکی از این بازارهای سنتی در مرکز شهر تهران، «بازارچه شهرستانی» است.
رد پای قدمت بازارچه شهرستانی را می‌شود در پستوهای خاک‌گرفته آن دید و خاطراتی که به گذشته تهرانی‌ها گره خورده است؛ از خرید در مغازه‌های میوه‌فروشی که میوه را شبیه بازار شهرهای شمالی به‌ویژه بازار رشت روی طبق به نمایش می‌گذارند تا مغازه‌های گوشت و مرغ که کله‌پاچه و سیرابی‌شان جلوی چشم است؛ از بوی کز دادن پاچه گوسفند تا عطر خیار تازه؛ از بوی تخمه آفتابگردان تا بوی ماهی تازه که برای هر کسی یادآور خاطرات بسیاری است و در نهایت رنگین‌کمانی از میوه‌ها و سبزی‌های متنوع به همراه انواع ترشیجات که بهشت غذادوستان است.
بازار شهرستانی یکی از آخرین بازمانده‌های تهران قدیم است؛ روزگاری که در هر محله انبوهی از میوه‌فروشی با میوه تازه در دسترس نبود و مردم با خانواده به بازار می‌آمدند تا هم گردش کنند و هم ماهی و میوه تازه بخرند. شاید هم بعد از خرید سری به بستنی‌فروشی سر بازار می‌زدند و فالوده و بستنی را در کاسه‌های مسی می‌خوردند؛ مغازه‌ای که دیگر نیست.
از روی سکوهای زیرگذر امام حسین(ع) می‌شود تا ته خیابان مرتجایی که نام جدید بازار شهرستانی است را دید؛ پر از حجره‌های کوچک و بزرگی که سایه‌بان آنها در باد ملایم تکان می‌خورد. شیوه ارائه کالا به مشتری هم در این بازار هنوز به شیوه قدیمی است. میوه‌فروش‌ها، میوه درشت و آبدار را بالای طبق می‌گذارند و نیم‌نگاهی هم به مشتری‌های اطراف دارند. در این بازار علاوه بر انواع محصولات پروتئینی و میوه و سبزیجات می‌توانید لبنیات، وسایل برقی و وسایل آشپزخانه را هم پیدا کنید.
مزیت این بازار به صرفه بودن قیمت‌ها در عین کیفیت بالای محصولات است و بیشتر افراد محلی برای خرید به آنجا می‌روند. این مرکز خرید مانند بسیاری از بازارهای سنتی تهران به‌صورت سطحی گسترش پیدا کرده و با وجود بازارهای میوه و تره‌بار که در سال‌های اخیر در نقاط مختلف شهر تأسیس شده است، استقبال مردم از این بازار سنتی همچنان زیاد است.
نظر شما