به گزارش همشهری آنلاین، کیهان در مطلبی با عناون «فحاشی به قالیباف فقط به خاطر یادآوری قانون!» نوشت: در این زمینه روزنامه زنجیره‌ای هم‌میهن ضمن حمله به آقای قالیباف با ادبیاتی سخیف، اظهارات وی را «عبور از وفاق»، «تکرار خودزنی سیاسی» و «خود را نشناختن» توصیف کرد! هم‌میهن توضیح نداده که آیا معنای وفاق، توافق و تعامل با یکدیگر است؟ یا توقع تسلیم یکطرف در مقایل طرف دیگر و اعتراض نکردن به نقض قانون؟!
این روزنامه نوشت: «مسئله مربوط به فرزندان محمدجواد ظریف از سوی تندروهای مجلس به جای اینکه یک مسئله حقوقی و قانونی تلقی شود، رنگ و بوی سیاسی به خود گرفته است.
به نظر می‌رسد در مجلس اراده‌ای برای حذف وجود دارد و نه حل مشکل. در جلسه علنی مجلس، محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس در پاسخ به تذکر رسایی اظهار داشت: «در مورد مسئله مربوط به آقای ظریف، حتی در روز بررسی فوریت لایحه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس نیز بیان کردم که این امر تخلف است و حتماً آنجا خلاف قانون انجام شده و باید پیگیری شود و شکی در این نیست. البته غیر از روند بررسی طبق ماده ۲۳۴ مسیرهای دیگری نیز دارد، باید منتظر باشیم تا گزارش کمیسیون بیاید. طبق قانون این انتصاب، انتصاب غیرقانونی است، ان‌شاء‌الله دولت نیز در این راستا خودش تدبیر کند و ما هم به عنوان مجلس حتماً اقدامات قانونی خودمان را پیگیری می‌کنیم، فعلاً گزارش مربوطه در کمیسیون هست و رئیس کمیسیون نبوده، حال گزارش را بررسی کرده و ارسال کنند، این‌کار انجام می‌شود.»
درحالی‌که تندروهای مجلس مشغول تخریب پزشکیان و دولتش هستند، جلسه‌ای میان مسعود پزشکیان با اساتید سیاست خارجی برگزار شد. پزشکیان با بیان اینکه امروز «وفاق ملی» نقطه اصلی اتکای ما برای حل نه‌تنها مسائل سیاست خارجی، بلکه تمامی مشکلات گریبان‌گیر در کشور است، افزود: «ما نباید به دعواهای سیاسی در جامعه دامن بزنیم.»
در حالی که شخص رئیس‌جمهور تلاش می‌کند این وضعیت تغییر کند، تحرکات داخل مجلس خیلی با این روند هم‌خوانی ندارد. با توجه به راهبرد و کلان‌پروژه پزشکیان برای وفاق حداکثری، پایان دادن به دعواهای بی‌حاصل سیاسی و آمادگی کشور برای حل مشکلات داخلی و خارجی، تندروها در مجلس روی خوشی به این راهبرد نشان نمی‌دهند.
هم‌میهن در مطلب دیگری با عنوان «تکرار خودزنی سیاسی» نوشت: «جناب آقای قالیباف! قرار نیست هر فرد بی‌صلاحیتی به دلیل حمایت شما یا وابستگی به شما همچنان در مصدر کار بماند. بهتر است خودزنی سیاسی را پایان دهید.
آقای قالیباف عجیب‌ترین است. هیچ‌گاه نتوانسته است نوعی ثبات و پایداری که لازمه سیاست‌ورزی مؤثر است را از خود نشان دهد. گویی باید از یک سوراخ چندبار گزیده شود. افق بلندمدتی ندارد؛ لذا درگیر مسائل جزئی و تاکتیکی می‌شود. این اشتباه‌ها از انتخابات سال ۱۳۸۴ که تا حالا ۲۰سال گذشته همواره تکرار شده است. در همه موارد نتوانست دوست و دشمن سیاسی خود را بشناسد و در دام افتاد و مکرر شکست خورد؛ در حالی که در همه موارد شانس‌های قابل‌توجهی داشت. او همیشه از خودش شکست خورد و اکنون دوباره در حال تکرار این اشتباه است. اکنون مواضع وی درباره ظریف و اینکه انتصاب قانونی نیست؛ روی دیگر این بی‌ثباتی را نشان می‌دهد. اول اینکه نیاز نبود سه ماه بگذرد که چنین صحنه‌ای را رقم بزنند. ایشان جلسات زیادی با آقای پزشکیان داشته‌اند. می‌توانستند و می‌بایست همان‌جا و با حضور رئیس قوه قضائیه مسئله را حل‌وفصل می‌کردند.
واقعاً باید به حال سیاست‌ورزی در ایران گریه کرد که در چنین شرایط بحرانی کشور که در تاریخ بی‌سابقه است؛ مسئله‌ای را که یا نباید به‌وجود آید یا با چند جمله درون‌ساختاری حل‌وفصل می‌شود، از جانب قدرت‌طلبان بی‌مسئولیت فقط به دلیل کینه‌ورزی و نفرت‌پراکنی این جماعت تبدیل به مسئله اصلی کشور شود و رئیس مجلس را هم به دنبال خود بکشاند. چنین وضعیتی است که ناظر سیاسی را وامی‌دارد قالیباف را خطاب قرار دهد و به او بگوید: پیش و بیش از آنکه بخواهی جای ظریف باشی یا جایگاه او را به او بنمایی، جایگاه خودت را بشناس و خیر و صلاح خودت را.»
عصبانی شدن و کف بر لب آوردن روزنامه هم‌میهن و سرهم‌کردن توجیهات دم‌دستی در کنار توهین به رئیس مجلس، در حالی است که همه کابینه آقای پزشکیان با وجود تردید جدید و مستند نسبت به عدم صلاحیت چند نفر از آنها، از همین مجلس به ریاست آقای قالیباف یک‌جا رای اعتماد گرفتند اما اکنون که آقای قالیباف متن صریح منع قانونی را درباره انتصاب آقای ظریف متذکر شده، منافقان مدعی وفاق در نشریات زنجیره‌ای، زبان به ناسزا و توهین گشوده‌اند.
نکته قابل‌تأمل این که ادعای عدم رعایت اولویت‌ها و مسائل اصلی و فرعی هم قبل از همه متوجه سیاسی‌کاری مدعیان اصلاحات در دولت است و گرنه به جای این که لایحه فوریت‌دار را برای دور زدن قانون موجود و قانونی کردن انتصاب غیرقانونی آقای ظریف در دولت به مجلس ارائه کنند، لایحه‌ای مرتبط با مشکلات اقتصادی مردم ارائه می‌کردند یا رأساً با لایحه‌نویسی برای یک شخص، وقت محترم مجلس را نمی‌گرفتند.
نظر شما