به گزارش همشهری آنلاین تنها موزه زنده سفالگری دنیا در روستای ۷ هزار ساله کلپورگان قرار دارد؛ آوازه روستا هم مدیون دست زنان هنرمندی است که سفالگری خاص روستا را زنده نگه داشتهاند. هنر سفالگری روستا ثبت جهانی شده و میزبان گردشگران از سراسر دنیاست. روستای کلپورگان آذر ۱۳۹۶ به عنوان روستای جهانی سفال نام گرفت و حالا هر خانه روستایی به یک کارگاه تبدیل شده.
«زینت منفرد» یکی از هنرمندان این روستا که سفالگری را از مادربزرگش یاد گرفته، کارگاهی راه انداخته که بانوان در آن مشغول کارند. میگوید: «ساخت سفال تقریبا ۳ یا ۴ روز طول میکشد. ما از اجداد خودمان یاد گرفتیم که چطور پارچ و لیوان، قندان، گلابپاش، گلدان و کاسه بسازیم، اما هر سفارشی که مشتری داشته باشد را هم قبول میکنیم. باز هم پارچ و لیوانهای رنگی بیشترین مشتری را دارد.» روستاییان حدود ۳ کیلومتر از روستا پیادهروی میکنند تا برای سفالهای خود خاک بیاورند. خاکی که بعد از پختن قرمز رنگ میشود. منفرد ادامه میدهد: «اهمیت سفال روستا به همین رنگ و به خاک مختص این منطقه است.» آوردن خاک، الک کردن، درست کردن گل و در کوره گذاشتن سفالها مرحلهای است که مردان روستا هم در آن کمک میکنند. ساختن و نقش زدن روی سفال به دست زنان است. رنگ نقشهایی که میزنند، قهوهای مایل به قرمز است که پس از پختن به رنگ سیاه در میآید. رنگی که از سنگ «تیتوک» و از منطقه تپه آچار تهیه میشود. سفال کلپورگان لعاب ندارد. نقش زدن روی سفال هم برای خودش مهارتی است؛ نقشهایی ذهنی که با چوب نازک درخت خرما کشیده میشود.
بازدید سالانه از این روستا ۲۵۰۰۰ گردشگر است.
سفالهای روستای «کلپورگان» استان سیستان و بلوچستان به دست زنان ساخته میشوند؛ یک هنر ۷ هزارساله که سینه به سینه از مادران به دختران رسیده است.
کد خبر 906022
نظر شما