به گزارش همشهریآنلاین - بعد از مدتها شایعه و گمانهزنی، سرانجام تغییرات مدیریتی کلان در هلدینگ خلیجفارس رخ داد و محمد شریعتمداری جانشین عبدالعلی علیعسکری شد. طبیعتا ذات خبر اقتصادی است و باید در آن حوزه بازتاب داشته باشد، اما واگذاری مالکیت باشگاه استقلال به هلدینگ، باعث میشود اهالی ورزش هم این قبیل اخبار را بادقت رصد کنند. در نتیجه حالا انتظار میرود دایره تغییرات به کادر مدیریتی استقلال هم بکشد و بهطور مشخص احمد شهریاری، نماینده هلدینگ در اردوگاه آبیها جای خودش را به فرد دیگری بدهد. این در حالی است که خروجی حضور چندماهه و دوباره او در فوتبال ایران، هرگز مثبت نبود و حالا میشود گفت شهریاری با اشتباهات پرشمار و تصویری مخدوش باشگاه را ترک میکند.
شلکن، سفتکن در ماجرای نکونام
بهجرأت میشود گفت چگونگی جدایی جواد نکونام از استقلال به بدترین شکل ممکن اتفاق افتاد. از همان ابتدای فصل، افراد دوراندیشتر این بحث را مطرح میکردند که با توجه به کیفیت کار جواد در فصل گذشته و حاشیههایی که داشت، بهتر است باشگاه با مربی دیگری کار کند. درنهایت اما مجموعه استقلال تصمیم گرفت لیگ بیستوچهارم را با خود جواد شروع کند.
شاید خود این ماجرا جای نقد زیادی نداشته باشد، اما از همان هفتههای اول روشن بود که اینبار به مقصد نمیرسد. در 3-2 مقطع زمانی بحث جدایی نکونام به جدیترین شکل ممکن مطرح شد، اما هر بار شهریاری داستان را وتو کرد تا درنهایت استقلال امتیازات ارزشمندی را از دست بدهد، دربی را هم به رقیب سنتی واگذار کند و آنگاه تازه با کلی تأخیر و تاوان، چنین تصمیمی گرفته شود.
داستان بوسنیاییها
بدونتردید یکی از شگفتانگیزترین اتفاقات این فصل فوتبال ایران، پیوستن 2بازیکن بوسنیایی به استقلال بود؛ درحالیکه اصلا کادرفنی اطلاعی از این موضوع نداشت و فارغ از کیفیت آنها، اساسا نیازی به آن نفرات هم حس نمیشد. مثلا یکی از این بوسنیاییها دروازهبان بود و جذب چنین بازیکنی در پستی که حسین حسینی بیشترین کلینشیت را داشت و محمدرضا خالدآبادی هم روی نیمکت بود، منطقی بهنظر نمیرسید. بعدتر هر دو بازیکن با باشگاه فسخ کردند و رفتند. مدیران استقلال اصرار دارند این جدایی بدون هزینه انجام شده؛ گرچه باور کردن چنین موضوعی منطقی نیست. عجیب آنکه در یک نوبت حسین حسینی به جذب و سپس جدایی این بازیکنان اشاره کرد. پس از آن، باشگاه کاپیتان خود را محروم کرد که نتیجهاش شد شکست 3گله مقابل ذوبآهن! این یعنی اشتباه پشت اشتباه.
رفتارهای دوستنداشتنی
غیر از مجموعه تصمیمات اشتباه و بحثبرانگیز مدیریتی، برخی رفتارهای احمد شهریاری هم واقعا جای دفاع نداشت. بهعنوان مثال او بعد از شکست استقلال در دربی، با لحنی تمسخرآمیز این اتفاق را ساده و عادی دانست که چنین موضعی خشم هواداران را در پی داشت؛ مخصوصا که گفته میشد یک طرفدار استقلال پس از بازی درگذشته است. شهریاری همچنین در میانههای نیمهدوم دیدار با ذوبآهن هم ورزشگاه را ترک کرد؛ درحالیکه آبیها از حریف عقب بودند و هیچ مدیر حرفهای در این شرایط تیمش را تنها نمیگذارد. همچنین در تک و توک مصاحبههای شهریاری با اصحاب رسانه هم رد پای نوعی تکبر و خودبزرگبینی دیده میشد که طبیعتا کمکی به پایگاه اجتماعی او نمیکرد.
نظر شما