بر این اساس توسعه راههای ارتباطی و سرمایهگذاریهای زیربنایی برای تشویق سرمایهگذاران در دستور کار قرار گرفت، با این که در این مدت اقدامات فراوانی در سیستان و بلوچستان صورت گرفت اما اکثر طرحها هنوز به بهرهبرداری کامل نرسیدهاند و برخی از آنها نیز همانند راهآهن بم- زاهدان با وجود افتتاح رسمی آماده نیستند.
حمیدرضا پشنگ یکی از نمایندگان استان سیستان و بلوچستان در مجلس توسعه صنعتی در زاهدان را رویایی میداند که در شرایط فعلی دستنیافتنی شده است. وی به خبرنگار همشهری میگوید: مردم همیشه آرزوی توسعه صنعتی استان را داشتهاند اما شواهد حاکی از عدم تحقق این رویاست.
چراغی رئیس سازمان صنایع و معادن سیستان و بلوچستان نیز با بیان این که بخش صنعت استان در 4 سال گذشته از رشد نسبتا خوبی برخوردار بوده تصریح میکند؛ تعداد پروانههای بهرهبرداری صادره 2/2 برابر، سرمایهگذاری صنعتی 3 برابر و اشتغال واحدهای صنعتی 55 درصد نسبت به دورههای مشابه قبل رشد داشته است.
وی میگوید: در همین مدت تعداد پروانههای بهرهبرداری از معادن 4 برابر رشد داشته و یکهزار و 107 پروانه بهرهبرداری صنعتی معتبر در استان نیز وجود دارد.
یکهزار و 258 شرکت در 13 شهرک صنعتی استان سیستان و بلوچستان فعالیت میکنند که حاصل آن تولید 10 نوع محصول است، پشنگ اما معتقد است: به دلیل بحران نقدینگی و عدم ارایه تسهیلات بانکی در حال حاضر شرکتهای مستقر در شهرکهای صنعتی نیمه فعال هستند.
پشنگ با بیان این که فعالیت واحدهای صنعتی در سیستان و بلوچستان در شرایط عادی 50 درصد عقبتر از میانگین کشور است ادامه میدهد؛ با این که دولت تلاش فراوانی برای توسعه زیرساختها و راههای ارتباطی در سیستان و بلوچستان انجام داده است، اما هنوز به موقعیت ایدهآل دست نیافتهایم.
این نماینده با بیان این که بیکاری در سیستان و بلوچستان بیداد میکند میگوید: نرخ بیکاری استان به 30 درصد رسیده است. رئیس سازمان صنایع و معادن سیستان و بلوچستان هم خاطرنشان میکند: سرمایهگذاری انجام شده در واحدهای صنعتی استان به نرخ دفتری 2800 میلیارد ریال و اشتغال آنها 20 هزار و 850 نفر است ضمن این که حدود 500 واحد تولیدی معادل 45 درصد از واحدهای تولیدی، در شهرکهای صنعتی استان مستقر هستند.
پشنگ با بیان این که خبری از توسعه اقتصادی در سیستان و بلوچستان نیست ادامه میدهد؛ رکود فعالیتهای تولیدی در استان باعث شده است اکثر واحدهای تولیدی زیر ظرفیت تولیدشان فعالیت کنند.
رئیس سازمان صنایع و معادن سیستان و بلوچستان این امر را نمیپذیرد و با بیان این که برخی از واحدهای تولیدی از جمله یخسازیها و صنایع تبدیلی کشاورزی و شیلاتی بهصورت فصلی فعالیت میکنند میگوید؛ عدم فعالیت این واحدها در مواقعی از سال را نمی توان به حساب رکود فعالیت آنها گذاشت.
وی ادامه میدهد؛ با توجه به برنامههای اصلاح الگوی مصرف انرژی و افزایش قیمت نفت در برخی از ماههای سال، واحدهای تولیدی تعطیلات یا تعمیرات دورهای سالانه خود را در آن ایام خاص برنامهریزی میکنند.چراغی تاکید میکند؛
معمولا واحدهایی که دچار مشکل شدهاند عمدتا از مدیریت یا امکانات مناسب برای پیشبینی و مقابله با شرایط برخوردار نبودهاند. اکثر واحدهای صنعتی در استان سیستان و بلوچستان را واحدهای تولیدی کوچک و متوسط تشکیل میدهند که به گفته رئیس سازمان صنایع و معادن سیستان و بلوچستان قدرت مقابله این گونه واحدها در برابر شرایط خاص اقتصادی و واکنشهای بازار کمتر از واحدهای بزرگ است.
وی میگوید: باید پذیرفت که حیات هر واحد تولیدی پس از پایان عمر مفید آن به پایان میرسد البته با تمهیدات مدیریتی و انجام رسیدگیهای به موقع به ماشینآلات و نوسازی آنها به منظور تولید محصولات منطبق با سلیقه و مشتری و بازار عمر مفید یک واحد تولیدی موثر افزایش مییابد.
بیشترین معادن سنگی ایران در سیستان و بلوچستان قرار دارد اما کارخانه ای برای فرآوری این سنگها وجود ندارد، پشنگ در این ارتباط میگوید: با این که معدن سنگ گرانیت در استان ما قرار دارد اما سنگها را به اصفهان منتقل کرده و به سنگهای تزیینی تبدیل میکنند.
وی خواستار احداث یک کارخانه سنگ بری در استان سیستان و بلوچستان شده و میگوید: پیشنهاد احداث این کارخانه را به دولت ارائه کردیم اما هنوز عملی نشده است.
پشنگ به کارخانه مس چهلکوره نصرتآباد اشاره میکند و میگوید: مدتها پیش قرار بود این کارخانه به بهرهبرداری برسد و دولت نیز بارها قول افتتاح آن را داده بود اما هنوز کارخانه راهاندازی نشده است.
چراغی هم در این ارتباط میگوید: عملیات اکتشاف مس چهل کوره نصرتآباد تقریبا به پایان رسیده است و با توجه به دستیابی به ذخیره نسبتا مناسب و اقتصادی در آن منطقه احداث واحد فرآوری در دستور کار شرکت ملی صنایع مس ایران قرار گرفته که بهزودی آغاز میشود.