همشهری آنلاین - گروه سیاسی: ناصر ایمانی کارشناس و تحلیلگر مسائل سیاسی در یادداشتی درباره تحولات جنگ سوریه و سرنگونی حکومت بشار اسد در این کشور به همشهری آنلاین گفت:
حکومت بشار اسد ۱۳سال پس از موج اعتراضات و شکست داعش در این کشور سقوط کرد. آنچه ایران در همه این سال‌ها برای حمایت از سوریه انجام داد، برخلاف نظر برخی که صرفا به آن وجهه ایدئولوژیک می‌دهند، مطابق با منافع ملی کشور بود و ضرورت داشت آن مقاومت در آن مقطع زمانی صورت گیرد.
چرا ایران ۱۰سال قبل وارد مسائل داخلی سوریه شد؟ برای حفظ منافع ملی خودش. برخی با سوءاستفاده از شرایط نهایت بی‌انصافی را در تحلیل وقایع سوریه به خرج می‌دهند. این تصور که ایران با حضور نظامی خود در سوریه در جریان تحولات۲۰۱۱ به بعد این کشور و البته عراق به‌دنبال حفظ حاکمیت کشورهای مزبور بود، کاملا غلط است.
آن کسانی که شائبه ایجاد می‌کنند خون شهدای مدافع حرم با راهبرد اشتباه به هدر رفت، می‌خواهند مطلب دیگری را به افکار عمومی تزریق کنند؛ و آن اینکه مدافعان در سوریه حضور داشتند تا حکومت بشار اسد را حفظ کنند و الآن که حکومت اسد از بین رفته، آن خون‌ها به هدر رفته است. این در حالی است که نیروهای ایران اصلا برای حفظ حکومت به سوریه نرفته بودند.
برنامه غرب و رژیم صهیونیستی سقوط اسد بود تا سوریه چندتکه شود و دیگر نیروی نظامی نداشته باشد. اینها برنامه غرب برای خاورمیانه جدید است. این مسئله هم که گفته می‌شود حکومت اسد دیکتاتوری بود، مگر یک گروه دمکراتیک این حکومت را سرنگون کردند؟ خیر. افکار و پیشینه این گروه‌ها مشخص است. آیا باید از تسلط آنها خوشحال بود؟
آنچه اتفاق افتاد و پای ایران را به ماجرا باز کرد، این بود که یک نیروی تکفیری و سلفی و بسیار خشن به نام داعش به‌وجود آمد که خود غربی‌ها نیز اذعان کردند با حمایت آنها به‌وجود آمد. ایجاد داعش نیز برای اهداف خاص غربی‌ها در منطقه بود. هدف اصلی هم ایران بود. این مطالب به‌صراحت از سوی غربی‌ها بیان شده است و تحلیل شخصی این مجال نیست. به فاصله کوتاهی داعش موفق شد که بخش‌های عمده‌ای از سوریه و عراق را تحت کنترل خودش درآورد و به‌تعبیر دیگر داعش خیلی به ایران نزدیک شده بود.
حضور نیروهای مدافع حرم تحت فرماندهی شهید حاج قاسم سلیمانی برای دفع این گروه تروریستی بود که کاملا عامل خارجی بودند. حضور نیروهای مدافع حرم برای حفظ حکومت این شخص و آن شخص نبود.
نه گروه‌های معارض در سال۲۰۱۱ در داخل سوریه وجود داشتند و نه ایران به‌دنبال ارسال نیرو برای مقابله با مخالفان و معارضان بود. نیروهای خارجی با تسلیحات خارجی و حمایت‌های خارجی به‌صورت خشن و با تفکر سلفی در سوریه و عراق گماشته شدند و ایران نیز نگذاشت ماموریت آنان به‌نتیجه برسد.
الان که بشار اسد سقوط کرده است می‌توان واقعیت‌ها را دید. اسرائیل ظرف ۳روز تمام توان نظامی سوریه را نابود کرده است؛ بدون اینکه مجامع بین‌المللی کوچک‌ترین اعتراضی کنند. درواقع سوریه را از خط مقدم مبارزه با رژیم صهیونیستی حذف کردند. آیا مدعیان می‌توانند تضمین دهند که در آینده نزدیک این اتفاق به شکل دیگری در عراق نیفتد؟ ایران ۱۰سال در محور مقاومت فعال عمل کرد تا منافع ملی خودش را حفظ کند، نه برای حفظ حکومت در کشورهای دیگر.
اگرچه عقبه استراتژیک مقاومت با اتفاقات سوریه تضعیف شد، ولی این ادامه پیدا نمی‌کند و تحولات چنین نمی‌ماند. در آینده نزدیک آثار حمایت ایران از جبهه مقاومت در سال‌های قبل دیده خواهد شد.
نظر شما