همشهری آنلاین - آزاده سلطانی: به مناسبت سالروز وفات حضرت ام البنین(س) و روز تکریم مادران و همسران شهدا، مراسم گرامی داشت مادر شهید سید حسین علم الهدی در فرهنگسرای امید برگزار شد. مرحوم سیده بتول جزایری، علاوه بر حمایت در تاسیس رختشویخانه اهواز، کاروانهای حضرت زینب(س) را برای دلداری خانوادههای شهدا راهاندازی کرده است. زندگی نامه این مادر فقید به عنوان کنشگر اجتماعی و بانوی تزار انقلاب اسلامی به همت الناز عباسیان در کتابی با عنوان «راز بی بی جان» توسط انتشارات روایت فتح منتشر شده است.
**
انقلاب اسلامی در تمام زمینه های زندگی حرف برای گفتن دارد
سیده بتول جزایری نه تنها به عنوان یک مادر شهید که به عنوان یک کنشگر فرهنگی در دوران قبل از انقلاب فعالیت داشته است. از این رو در دومین نشست «کافه کتابخونا» و چهارمین نشست از مجموعه نشست های زن تراز انقلاب اسلامی کتاب زندگی او با عنوان «راز بیبیجان» نقد و بررسی شد. این برنامه با حضور دکتر سیدحمید و سیدمحمد علم الهدی برادران شهید، خانواده و دوستان سیدهبتول جزایری، حاج صادق آهنگران از دوستان خانوادگی این مادر شهید، الناز عباسیان نویسنده کتاب، خانم صدر؛ منتقد کتاب و سمیه عظیمی کارشناس مجری برگزار شد.
ابوالفضل باقری، مدیر فرهنگی هنری منطقه ۱۳ و رئیس فرهنگسرای امید در ابتدای این مراسم گفت: انقلاب اسلامی ایران با ظهور خودش، دو گانه شرق و غرب را به سه گانه شرق و غرب و اسلام تبدیل کرد. انقلاب اسلامی در تمام زمینه های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و سبک زندگی حرف برای گفتن دارد. آن چیزی که بهانه برگزاری این نشست است، همین است که زن در نگاه اسلام چیست؟ چگونه است؟ و چگونه باید به آن پرداخته شود؟
بانوان پشت جبهه، سرنوشت جنگ را تغییر دادند
الناز عباسیان نویسنده زندگینامه این مادر شهید درادامه مراسم با بیان اینکه نوشتن از شهدا و خانواده هایشان برکت زندگیام است، گفت: سیده بتول جزایری مادر یکی از پرافتخارترین شهدای دفاع مقدس، یعنی شهید سید محمد حسین علم الهدی است. توصیف این زن در واژه ها نمیگنجد. فقط کافی است دوران کودکی و تلاش های کودکانهاش را در موضوع کشف حجاب رضا شاه مرور کنیم که خود یک کتاب است. از ازدواج و از خودگذشتگی دختر سیزده، چهارده ساله برای قبول مادری پنج فرزند بی مادر در شهر غریب هم هرچه بگوییم، کم است. همراهی با همسر عالم و مبارز (آیت الله سید مرتضی علم الهدی اهوازی) و حمایت از نهضت امام خمینی(ره) در سالهای تبعید ایشان را هم نباید از قلم انداخت. مگر می شود کسی را که جرئت و جسارت نوشتن تلگراف به شاه در حمایت از امام(ره) داشته، با کلمات و جملات توصیف کرد!؟ این چنین است که فرزندانی نترس و شجاع برای این انقلاب تربیت می کند تا ساواک در حسرت التماس و خواهش این مادر برای آزادی پسرانش بماند.
عباسیان درباره خدمات بعد از پیروزی انقلاب اسلامی این مادر شهید که به حج بی بی و بی بی جان هم معروف بوده، توضیح داد: اما بعد از پیروزی انقلاب هم رشادت های این شیرزن نمود دیگری پیدا کرد، از تشکیل کاروان حضرت زینب(س) برای همراهی با خانواده های داغدار شهدا و تا تبدیل چایخانه اهواز برای پشتیبانی از جبهه، فقط گوشه ای از خدمات این مادر شهید است. او سیده بتول جزایری را از شاخص ترین بانوان پشت جبهه دانست و گفت: شاید اگر بانوان اهواز پشت جبهه نبودند، سرنوشت جنگ به گونه ای دیگر رقم می خورد. بی بی جان خودش یک فرمانده جنگ بود. نکته جالب در تحقیق های میدانی کتاب بی بی جان این بود که برای نوشتن از خاطرات این زن سراغ آدم هایی رفتیم که خود گنجی ناشناخته بودند و نفس های وجودی شان نعمتی است برای این انقلاب. چه خوب است قبل آنکه دیر شود، سراغ این عزیزان هم برویم که سرگذشت هر یک کتابی خواندنی خواهد بود.
سبک زندگی این مادر به مسائل امروز جامعه نزدیک است
در ادامه خانم صدر که به عنوان منتقد در برنامه حضور داشت، در بخشی از صحبت های خود با اشاره به سبک های تاریخ شفاهی و تقسیم بندی آن به گفتگو محوری، روایتگری و داستان گویی و مستندسازی توضیح داد: این برنامه از جنبه الگوسازی و اسوه ای برای نسل جوان بسیار موثر است. هم چنین این کتاب و مجموعه خاطرات بیان شده در آن به مسائل کنونی اجتماع ما نزدیک است. این کتاب به شیوه روایتگری تنظیم شده است و نویسنده به خوبی از عهده این کار برآمده است. کتاب سعی کرده است که نقش آفرینی های بی بی جان را در صحنه های مختلف تاریخی روایت کند. از کودکی ایشان و مسائل مربوط به کشف حجاب و دیکتاتوری رضاشاهی تا وفات ایشان بعد از شهادت پسرشان در کتاب روایت شده است. اجتماعی ایشان که در کنار نقش فردی مطرح می شود، به قدری پررنگ است که نقش فردی را در دل خود جای می دهد و به مخاطب ارائه می کند. ما در ادبیات مقام معظم رهبری بسیار بر مسئولت پذیری اجتماعی زنان و نقش اجتماعی زنان تاکید می بینیم. منظور از نقش اجتماعی، حضور الزاما فیزیکی نیست. بسیاری از مادران شهدا و زنان انقلابی که شاید حضور اجتماعی پررنگی در عرضه انقلاب نداشته باشند، اما تاثیر دارند. نفس می کشند و از دل خانه یک مدیریت اجتماعی را رقم می زنند.
امام جمعه و استاندار از این مادر شهید مشورت میگرفتند
در ادامه این مراسم دکتر سیدحمید علم الهدی فرزند این مادر شهید گفت: ایشان، انسان خود ساخته ای بود؛ توکلش در زندگی همیشه به خدا بود. دست بخشنده ای داشت و همواره سفرهاش گسترده، مهمان نواز و خستگی ناپذیر بود. اعتمادش به خدا زیاد، با ایمان، اهل گذشت و فعال اجتماعی نیز بود. امام جمعه اهواز و استاندار خوزستان مسائل مهم را نزد ایشان می آورده و از ایشان راهکار می گرفتند. ایشان در آشوب های اوایل دهه ۶۰ که ناشی از بی کفایتی بنی صدر بود با یک سخنرانی آرامبخش از احتمال درگیری در اهواز جلوگیری کرد.
سخنرانی مشهور مادر شهید در هویزه
صادق آهنگران از مداحان مطرح کشور در ابتدای صحبت های خود، نوحه معروفی که به سفارش این مادر شهید خوانده بود با عنوان «کو یاوران همسنگران حسینم حسینم» برای حاضران در جلسه خواند و درادامه گفت: «این کتاب که به قلم توانمند خانم الناز عباسیان نوشته شده است، ماندگار شد و انشاءالله دریچه هایی را بعدا باز خواهد کرد. ناگفته نماند یکی از صحنه هایی که در طول هشت سال دفاع مقدس از ذهنم نمی رود، صحنه حضور مادران بر سر پیکر فرزندان شهیدشان در هویزه است. آنجا حج بیبی همانند شیرزنی سخنرانی کردند. حسین از ثمرات حج بیبی بود و تمام خصوصیات او را داشت. بیشتر خصوصیات حسین علم الهدی از نظر ظاهر، بیان و انرژی همانند مادرش بود.
توجه رهبر معظم انقلاب به بیبی جان
صادق آهنگران در پایان از توجه ویژه رهبر معظم انقلاب به این مادر شهید گفت: هر زمان ما به محضر آقا می رسیدیم، ایشان سراغ حج بی بی را از من می گرفت. وقتی من خبر شهادت این مادر شهید را با تماس تلفنی به رهبر معظم انقلاب دادم، ایشان سه بار گفتند: عجب! علت این گفته حضرت آقا، خوابی بود که همسر ایشان در رابطه با مقام مادر شهید چند روز قبل از رحلت ایشان در مهرماه سال ۱۳۶۷ دیده بودند.
کوتاه از مادر شهیدی که فرمانده گمنام بود
«سید بتول جزایری» متولد ۱۳۰۸، کسی است که نه فقط بهواسطه داشتن پسری بهنام شهید «سیدحسین علمالهدی»، فرمانده سپاه هویزه، شناخته شده بود که خود گنجینهای بود برای این وطن. فعالیتهای انقلابیاش به سالهای دور برمیگردد. وقتی عروس خانه آیتالله سیدمرتضی علمالهدی شد در سال ۱۳۴۳ در حمایت از آیتالله خمینی، کاری کرد کارستان. شجاعانه با کمک چند نفر از خانمهای اهوازی تلگراف زد به شاه. در آن خفقان سیاسی میزبان مهمانهای سیاسی همسرش از شهرهای دور و نزدیک بود. وقتی هم پسرهای خانه در فعالیتهای سیاسی شرکت کرده و توسط ساواک دستگیر میشدند، حمایتشان میکرد تا اینکه انقلاب پیروز شد. حالا دیگر محدودیتی نداشت و چندین نوبت خانمهای اهوازی و مادران شهدا را به دیدار امام(ره) ابتدا در قم و بعد به جماران میبرد. بعد از شهادت مظلومانه پسرش در هویزه، برای مبارزه با ظلم، جان دوبارهای گرفت. از تاسیس چایخانه برای شستوشوی لباس رزمندهها گرفته تا راهاندازی کاروانی برای دلداری و دعوت به صبر خانوادههای شهدا از مهمترین اقدامات این مادر است. اما رنجهایی که میکشید و دردهایی که پنهان میکرد یک روز پاییزی در سن ۵۹ سالگی در سال ۱۳۶۷ برای همیشه قلبش را از کار کردن انداخت.
نظر شما