همشهری آنلاین - محمد باریکانی: رباب و آداب و رسوم آن در شرق ایران به‌ویژه در میان بلوچ‌ها، سیستانی‌ها، خراسانی‌ها، نقش‌بندی‌ها، چشتی‌ها، قادری‌ها و پیروان سهروردی و البته در افغانستان، ازبکستان و تاجیکستان شاخصه مهم فرهنگ موسیقایی این جوامع است. این ساز بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی جامعه ایران است که حامل سنت‌های مردمی از طریق موسیقی است و در جشن‌ها و آیین‌ها جوامع گوناگون را به یکدیگر پیوند می‌دهد.
جهانی شدن «جشن شکرانه» ایران
جشن مهرگان یکی از جشن‌های باستانی ایران است که به مناسبت مهر و دوستی در ایران باستان و در دوران رواج آیین مهر (میترائیسم) رونق بسیار داشت و هم‌اکنون نیز در میان ایرانیان زرتشتی و مسلمان پاس داشته می‌شود. این جشن در فصل پاییز و از اوایل مهرماه تا اوایل آبان‌ماه برگزار می‌شود. مهرگان نماد دوستی، محبت و اتحاد است. ایرانیان مهرگان را با برگزاری مراسم خاصی جشن می‌گیرند.
احیا پس از ۱۳۰۰ سال
بیژن کامکار، نوازنده و احیاگر ساز رباب: اشعار رودکی، حافظ و مولانا از دف و رباب نام برده‌اند. در هندوستان، پاکستان و افغانستان که الان زادگاه رباب می‌خوانند، آنقدر که به سیتار، سارنگ، وینای، شاهنای و سارنگی و تبلا توجه می‌شود به رباب توجه نمی‌شود. خودشان شک دارند نکند این ساز مال خودشان نباشد. رباب اصالتا ایرانی است و تا ۱۳۰۰ سال قبل به شدت در آنسامبل موسیقی ایران رواج داشت. در مینیاتورها، نقش برجسته‌ها و اشعار شاعران کهن هم نقش و نام ساز رباب وجود دارد.
کام آثار ناملموس ایران جهانی شدند؟
نوروز
ردیف‌های موسیقی
آیین پهلوانی
تعزیه
قالی‌بافی کاشان
فرش‌بافی فارس
موسیقی بخشی‌های خراسان
لنج‌سازی و دریانوردی خلیج‌فارس
نقالی
قالیشویان مشهد اردهال
پخت نان لواش
ساختن و نواختن کمانچه
چوگان
ساختن و نواختن دوتار خراسان
نگارگری
زیارت تادئوس
جشن سده
تذهیب
افطار
ساختن و نواختن عود
سوزن‌دوزی ترکمن
یلدا
نوغانداری و ابریشم‌بافی
پاسداری هنر خوشنویسی
جشن مهرگان
ساختن و نواختن ساز رباب
نظر شما