و مقامات بهداشتی باید مراقب ایجاد مقاومت نسبت به این داروها باشند.
به گزارش خبرگزاری رویترز این اعلامیه که بر روی وبسایت سازمان جهانی بهداشت قرار گرفته است میگوید، مواردی گاهگاهی از آنفلوانزای آ مقاوم به دارو مشاهده شده است، اما شواهدی وجود ندارد که این مقاومت به دارو در حال گسترش باشد، هر چند احتمال دارد موارد بیشتری از آن رخ دهد.
به گفته سازمان جهانی بهداشت تجربه بینالمللی فزاینده نشان دهنده اهمیت استفاده زودرس از داروی اسلتامیویر ساخته شرکت روش با نام تامیفلو و زانامیویر، داروی استنشاقی شرکت GSK به نام رلنزا برای درمان بیماران است.
سازمان جهانی بهداشت میگوید: "تجربه متخصصان بالینی، بر روی بیماران از جمله آنهایی که به خاطر موارد شدید آنفلوآنزای آ پاندمیک تحت درمان قرار گرفتهاند و نیز تجربه مقامات ملی بیانگر آن است تجویز فوری این داروها به دنبال شروع علائم خطر عوارض ناشی از بیماری را کاهش میدهد و پیامد بالینی را در بیماران دچار بیماری شدید را بهبود میبخشد."
این اعلامیه میافزاید:"این تجربه بر نیاز بیشتر بر حفاظت از تاثیربخشی این داروها با به حداقل رساندن وقوع مقاومت در مقابل این داروها تاکید میکند."
اغلب افرادی که دچار آنفلوآنزای خوکی پاندمیک میشوند تنها علائم خفیفی نشان میدهند و بدون درمان بهبود پیدا میکنند،اما کودکان، زنان باردار و آنهایی که دچار بیماری زمینهای بهداشتی هستند، مستعد ابتلا به حمله شدیدتر بیماری و حتی مرگ شوند.
این اعلامیه در مورد استفاده از داروهای ضدویروسی به عنوان "پروفیلاکسی" - درمان احتیاطی پس از قرارگیری فردی در معرض ویروس آنفلوآنزا که هنوز به بیماری مبتلا نشده است- هشدار میدهد.
سازمان جهانی بهداشت دستورالعمل قبلیاش را تکرار میکند استفاده از داروهای ضدویروسی را به عنوان پروفیلاکسی توصیه نمیکند. افرادی که در معرض آنفلوآنزای پاندمیک قرار گرفتهاند باید تحت نظر قرار گیرند و هنگامی که علائم در آنها ظاهر شد، به فوریت دارو را دریافت کنند.
تا بخالا 28 مورد مقاومت به داروهای ضدویروسی در جهان گزارش شده است. در همه این موارد ویروسها به اسلتامیویر مقاوم بودند اما به زانامیویر مقاومت نشان نمیدادند، و بنابراین میتوان از این دارو در موارد شدید بیماری که مقاومت به اسلتانمیویر وجود دارد، استفاده کرد.
سازمان جهانی بهداشت هشدار داد در چنین مواردی پزشکان باید بررسی کنید آیا مقاومت به دارو ایجاد شده است یا نه و اقدامات احتیاطی برای پیشگیری از انتشار ویروس مقاوم انجام دهند.
مقامات بهداشتی همچنین باید این مسئله را مورد بررسی قرار دهند که آیا ویروس مقاوم به دارو در اجتماع از شخصی به شخص سرایت میکند یا نه.