موضوعاتی است که محقق و استاد دانشگاه امام حسین(ع) در گفت و گو با همشهری جمعه به آن پرداخت و به نتایج جالبی هم در این موضوع دست یافته. نتایجی همچون این که باید در تمام علوم توحید، خداشناسی و خدابینی را جست‌وجو کنیم، نظام آموزش و پرورش فعلی اساساً برپایه بوم و فرهنگ ما بنیانگذاری نشده است ، تضاد میان کتب دینی آموزش و پرورش و دیگر کتب مربوط به علوم جدید باعث ضربه به دینداری نسل نو می‌شود و....
حجت‌الاسلام دکتر حسن علی اکبری، استاد دانشگاه امام حسین(ع) در تحلیل خود از آموزش دینی در مدارس کشور گفت: یکی از ضرورت‌ها در بحث آموزش دینی، فهم مشترک از آموزش دین و علوم دینی است.
در وهله اول باید یک برداشت مشترک، روشن و شفاف از این مقوله داشته باشیم. وی افزود: وقتی می‌گوییم آموزش دینی در واقع راه و روش آئین زندگی، براساس مجموعه‌ای به اسم دین اسلامی منظورمان است؛ مجموعه اعتقادات، اخلاقیات، دستورات و عواملی که دین برای زندگی فردی و اجتماعی ما و به منظور تامین و تضمین سعادت دنیا و آخرت ما ارائه کرده است.
وی با بیان اینکه گاهی آموزش دینی فقط به نمادهای دینی و حتی نمادهای رایج بین متدینین خلاصه می‌شود، گفت: وقتی ما می‌گوییم علم دینی یعنی هر علمی که جهت الهی داشته باشد و هر دانشی که انسان را در جهت رسیدن به سعادت دنیا و آخرتش کمک کند و در واقع منظورمان علم الهی و جهت‌دار است که گاهی از آن به علم متعهد تعبیر می‌شود.
حجت‌الاسلام علی اکبری با تاکید بر اینکه جدا کردن علم دینی از مطلق علم، خطایی فاحش و آشکار است، افزود: در دین ما علم نافع و علم مفید تایید شده است و حتی علوم عقلی و نظری مثل فلسفه، ریاضی و حتی علوم تجربی و طبیعی، جزء دانش هستند که مورد تایید و تشویق دین بوده‌اند و درواقع همه اینها علم دینی هستند.
وی ادامه داد: بنابراین علم دینی یک معنی اعم دارد که شامل همه علوم نافع، مفید و سودمند است. وی تاکید کرد: رسیدن به متن دین صرفاً با تخصیص دادن آن به یک درس خاص و نادیده گرفتن آموزه‌ها و تعالیم دینی در سایر رشته‌ها و درس‌ها نه تنها مفید نیست بلکه مضر هم است، یعنی گاهی در کتاب‌های دینی چیزهایی را تعلیم می‌دهیم که در کتاب‌های دیگر جنبه‌های دیگری از آن را، به گونه‌ای دیگر ارائه داده‌ایم. این تناقضات ضربه‌های مهلکی را به دینداری نوجوانان و جوانان می‌زند.
آموزش دینی و میزان سنخیت با علوم جدید
وی در ادامه درخصوص اینکه آیا در عرصه آموزش دینی با علوم دیگر مثل زیست‌شناسی و علوی تجربی تناقضاتی وجود دارد که باید برطرف شود، گفت: همه علوم دینی است، بنابراین بایستی رویکرد ما به علم رویکرد علم اسلامی باشد، یعنی اگر می‌گوییم همه علوم را اسلامی کنیم به این معنی است که علوم را الهی و جهت‌دار کنیم و یا بومی کنیم و به همه این علوم تقدس دهیم و این علوم انسانی خاکی را آسمانی کنیم.
وی تصریح کرد: ما باید در تمام علوم توحید، خداشناسی و خدابینی را جست‌وجو کنیم و ذهن و دل انسان را به باطن و غیب عالم و خدای متعال متوجه کنیم . وی ادامه داد: ما در گذشته تمدنی خود، تناقضی میان علوم دینی و یا علوم دیگر نداشته‌ایم؛ یعنی اهل نجوم، طبیبان، فقیهان و حکیمان همه در خدمت جامعه و با هم نیازهای جامعه خود را برآورده می‌کردند بدون اینکه هیچ‌گونه تعارضی بین این علوم احساس شود.
این استاد دانشگاه امام حسین(ع) درخصوص اینکه چرا با پیگیری‌ها اهداف در بحث آموزش دینی هنوز به مطلوب موردنظر نرسیده‌ایم، گفت: متاسفانه مدارس یا دانشگاه‌ها را در آموزش ما نتوانسته‌اند آن توقع و انتظاری را که جامعه و مردم از آنها دارند، برآورده کنند. وی ادامه داد: بالاخره باید محصول و نتیجه تربیت دینی را ما در خروجی مراکز آموزشی‌مان مشاهده کنیم که این را مشاهده نمی‌کنیم .
همشهری جمعه
