شهید قاسم سلیمانی؛ اسطوره ماندگار

به گزارش همشهری آنلاین، هادی دارابی: قهرمان و پهلوان در فرهنگ ما ایرانیان جایگاه والایی دارند، قهرمان کسی است که در مسابقات و رقابت‌ها به پیروزی دست‌یافته، ولی بُرد و باخت برای پهلوان اهمیت ندارد و بلکه مهم‌تر از آن، منش و فرهنگِ ایثار، جوانمردی، بزرگی، مردانگی و امثال آن را مد نظر دارد. برنده‌شدن هدفِ پهلوان نیست و او دست‌یابی به سجایا و فضائل اخلاقی را هدف دارد.

کسی که پهلوان است و در این جایگاه هم می‌درخشد، با استمرار در این مسیر به «اسطوره» تبدیل می‌شود. یک اسطوره خود را متعلق به گروه و جناحی خاص نمی‌داند و اتفاقاً هرکسی با هر عقیده‌ای او را اسطوره و محترم می‌داند.

جامعه‌ی ایران در 13 دی‌ماه 1398 یکی از اسطوره‌های خود را به‌ظاهر از دست داد ولی در باطن، حاج قاسم سلیمانی با شهادتش ماندگارتر شد. شبیه «شیشه‌ی عطری که شکست و عطر آن در فضا پیچیده و هنوز هم باقیمانده است».

حاج قاسم سلیمانی دارای شخصیتی بود که رهبر معظم انقلاب از او به‌عنوان یک مکتب یاد کردند؛ «مکتب سلیمانی». مکتبی که صاحب و خالق آن خود را متعلق به همه‌ و همه می‌داند؛ چنین اسطوره‌ای است که خود را سربازِ خانه‌ی هر مسلمانی می‌داند که در معرض خطر است.

ایرانِ ما از این اسطوره‌ها کم به خود ندیده و خاطرات و احوالات آنان در اذهان مردم به‌جا مانده و بدون تردید، سردار دل‌ها شهید سلیمانی نیز از جمله‌ی این اسطوره‌هاست. شخصیتی که از کرمان، دیار کریمان سربرآورد و در دفاع مقدس آب‌دیده شد و بعد از جنگ تحمیلی نیز در میدان فعال بود؛ او در این سال‌ها زلال‌تر شد و به‌گفته‌ی خود، در بیابان‌ها به‌دنبال شهادت گشت و بعد از فتح‌الفتوح در منطقه و برچیدن بساط داعشِ دست‌ساخته‌ی آمریکا و اسرائیل، به فوز عظیم شهادت نائل آمد.

گویا هرچه زمان می‌گذرد و از لحظه‌ی شهادت حاج قاسم دور می‌شویم، فقدان او ملموس‌تر و اهمیت مجاهدت‌هایش بیشتر به چشم می‌آید؛ البته که این دیار خالیِ از اسطوره نبوده و نیست و پرچم به‌دست مجاهدان است تا ان‌شاالله به حضرت صاحب‌الامر(عج) برسد.

جامعیّت شخصیت حاج قاسم به‌قدریست که گفته شده در خلال یکی از مأموریت‌ها و عملیات‌ها در مقابله با تکفیری‌ها، در کشاکش میدان رزم به‌فکر آهوهایی است که در پادگان محل فرماندهی‌اش هستند و همان‌جا سفارش می‌کند که به آنان سرکشی و رسیدگی شود. هم‌چنین می‌بینیم که او چه به‌صورت تلفنی و چه حضوری، دیدار و احوال‌پرسی از خانواده‌ی شهدا را کنار نمی‌گذارد؛ به‌حدی که خودِ او برای مداوای اعضای خانواده یکی از شهدا، به بیمارستان رفته و پشت دربِ اتاق عمل منتظر می‌ماند.

چنین فردی که این‌قدر با مومنان از باب رحمت و عطوفت برخورد می‌کند، در مواجهه با دشمنان هم به‌قدری سخت و غیّور است که برخی مجاهدان نقل می‌کنند آوردنِ نام او و پیچیدنِ خبر حضور او در منطقه، ترس را بر اندام تکفیری‌های دور از انسانیت می‌انداخت.

باید گفت پاسداشت جایگاه و بزرگداشت این اسطوره بر ما فرض است و چقدر خوب که بتوانیم حالا که چنین الگوهای نابی داریم، از آنان درس گرفته و ویژگی‌های شخصیتیِ شهید سلیمانی را در سبک زندگی‌مان پیاده کنیم. در این‌صورت است که می‌توانیم ادعا کنیم چنین اسطوره‌ای را به‌عنوان اسوه پذیرفته و از منش او پیروی می‌کنیم.