به گزارش همشهری آنلاین اشکال در صحبت کردن با این دوست یا خویشاوند ممکن است نتیجه دچار شدن او به کم‌شنوایی باشد.
از جمله نشانه‌های کم‌شنوایی در افراد می‌توان به این موارد اشاره کرد:
- فرد هنگام گوش دادن به صحبت های دیگران به سادگی سر تکان می دهد و لبخند می‌زند، نه اینکه به طور کامل در مکالمه شرکت کند.
- فرد ترجیح می‌دهد به تنهایی بنشیند و مثل گذشه در مکالمات شرکت نمی‌کند.
- دعوت به اجتماعات بزرگ را رد می‌کند، زیرا نمی‌تواند صحبت‌های افراد را در اتاق های شلوغ و پر سر و صدا بشنود.
وقتی افراد زیادی در کنار هم جمع می‌شوند، اغلب افراد در اطراف شما صحبت می‌کنند واین سر و صدای پس‌زمینه، خواه به صورت مکالمه یا موسیقی باعث اشکال در شنیدن در افرادی می‌شود که دچار کم‌شنوایی هستند.
رخ دادن کم‌شنوایی به خصوص در میان سالمندان غیرمنتظره نیست، زیرا توانایی شنوایی با افزایش سن افراد کاهش می‌یابد و سالمندان ممکن است به پیرگوشی دچار شوند.
اگر به نظر می رسد که یکی از عزیزانتان مشکل شنوایی دارد، به آرامی موضوع را با او مطرح کنید. از او بپرسید که آیا برای بررسی شنوایی‌اش به ادیولوژیست یا شنوایی‌شناس و/یا یک پزشک متخصص گوش، حلق و بینی مراجعه کرده است یا نه.
شنوایی‌شناس به طور معمول آزمایش‌های سنجش شنوایی را انجام می دهد که توانایی فرد در شنیدن صداها و تمایز واضح کلمات را ارزیابی می‌کنند. فردی که در آزمایش عملکرد ضعیفی داشته باشد، ممکن است به متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع داده شود تا بررسی شود که آیا یک بیماری زمینه‌ای وجود دارد که مشکلات شنوایی را ایجاد کرده است یا نه.\
هنگامی که نخستین علائم کم‌شنوایی ظاهر می‌شود، سمعک ممکن است برای کمک به فرد مناسب باشد، اما اگر وضعیت شنوایی فرد بدتر شود، ممکن است پزشکان کاشت حلزون را برای او در نظر بگیرند که نیاز به جراحی دارد.
برای برقراری ارتباط با فردی که دچار کم‌شنوایی است، اگر در میان جمعی از افراد هستید، مکالمه یک به یک خود را با فرد کم‌شنوا در یک منطقه آرامتر انجام دهید. توجه داشته باشید که بالا بردن صدایتان در چنین مواردی همیشه کمکی نمی کند، برعکس کمی آهسته‌تر صحبت کردن و بیان دقیق کلمات می‌تواند بیشتر به فرد کم‌شنوا کمک کند.
اگر کم شنوایی یک فرد به وضوح یا درک کلمات مربوط باشد، هر چقدر هم که بلند صحبت کنید، او حرف‌های شما را درک نخواهد کرد.
منبع: HealthDay
نظر شما