امسال موضوع بیشتر گفت‌وگوهای بین این سیاستمداران بحران اقتصادی جهانی، تروریسم و مشکلات زیست محیطی بود.
سازمان ملل متحد بزرگ‌ترین اتحادیه بین‌المللی است که تقریباً تمام کشورهای جهان عضو آن هستند.
بعد از پایان جنگ جهانی دوم در سال 1945، کشورهای دنیا و مخصوصاً کشورهایی که مستقیماً درگیر جنگ بودند به فکر تأسیس سازمانی بین‌المللی افتادند تا از طریق آن مانع وقوع جنگ دیگری شوند. در ابتدا سازمان ملل متحد توسط 51 کشور تأسیس شد و جای جامعه ملل را گرفت.
جامعه ملل که قبل از جنگ جهانی وجود داشت اتحادیه چندین کشور بود ولی نتوانست کارایی زیادی داشته باشد. سازمان ملل باید بتواند با برقراری ارتباط میان کشورها، کمک به کشورهای فقیر و توسعه‌نیافته و محدود کردن کشورهای قدرتمند و داوری در اختلاف‌های آنها، زمینه‌های وقوع جنگ را از بین برد. این سازمان از چند بخش مجمع عمومی، شورای امنیت، دبیرخانه و ... تشکیل شده است و نهادهایی مانند فائو، یونسکو، یونیسف، کمیسیون عالی پناهندگان،کمیسیون حقوق بشر و ... را هم تحت پوشش خود دارد.
مجمع عمومی سازمان ملل با حضور نمایندگان تمامی کشورهای عضو تشکیل می‌شود و در آن سران کشورها به سخنرانی و مذاکره با یکدیگر می‌پردازند. این جلسه‌ها در سالن اصلی ساختمان مرکزی در شهر نیویورک تشکیل می‌شود و دولت آمریکا موظف است برای هیئت‌های دیپلماتیک همه کشورها روادید(ویزا) صادر کند. اعلامیه جهانی حقوق بشر در واقع یکی از قطعنامه‌های مجمع عمومی سازمان ملل است که در سپتامبر سال 1948 با اکثریت آرا تصویب شد. 30 ماده این اعلامیه بر حقوق مدنی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی هر فردی تأکید و امتیازات و آزادی‌های برابر را برای هر انسان تضمین می‌کند.
ساختمان مرکزی سازمان ملل در منهتن نیویورک
پیگیری اعلامیه حقوق بشر پس از مدتی به تأسیس شورای حقوق بشر و کمیسیون حقوق بشر منجر شد که موارد نقض مواد آن در کشورهای مختلف دنیا را منتشر می‌کند
شورای امنیت وظیفه پاسداری از امنیت و صلح بین‌المللی را بر عهده دارد و با اعزام نیروهای پاسدار صلح معروف به کلاه‌‌آبی‌ها در صورت صادر کردن مجوز استفاده از نیروی نظامی دربرخی کشورها، این کار را انجام می‌دهد. در این شورا پنج کشور آمریکا، انگلیس، روسیه، چین و فرانسه به صورت ثابت و چند کشور دیگر به صورت متغیر عضو هستند. کشورهای ثابت «حق وتو» دارند، یعنی می‌توانند با رأی خود قطعنامه‌های تصویب شده توسط دیگر اعضا را باطل کنند که این مسئله همیشه بحث ها و اعتراض های زیادی را به دنبال داشته است.
«یونسکو» سازمان تربیتی، علمی، فرهنگی ملل متحد است که بیشتر به ایجاد ارتباط میان کشورها، آموزش‌های مربوط به صلح و همزیستی و تلاش برای حفظ دستاوردها و میراث مشترک فرهنگی می‌پردازد.
«یونیسف» صندوق کودکان سازمان ملل متحد است و بر اساس این اندیشه تأسیس شد که کودکان و نوجوانان در جریان مشکلات سیاسی و اقتصادی بیشتر از همه آسیب می‌بینند و تا زمانی که امکانات لازم برای حفظ سلامتی و رشد و تحصیل آنها فراهم نباشد جامعه پیشرفتی نخواهد کرد.
«فائو» سازمان کشاورزی و خواروبار ملل متحد است که در زمینه انتقال اطلاعات مربوط به تولید مواد غذایی و نحوه تقسیم و مصرف آن فعالیت می‌کند تا مانع وقوع قحطی یا سوء تغذیه گسترده شود.
اگرچه فعالیت‌های سازمان ملل تأثیر فراوانی در ایجاد ارتباط میان کشورهای جهان داشته است ولی هدف اصلی آن یعنی جلوگیری از جنگ هنوز محقق نشده است و خیلی اوقات دو کشور عضو بدون توجه به موضع‌گیری سازمان با هم درگیر می‌شوند.
