به گزارش همشهری آنلاین، «اراج» که امروزه جزئی از شهر تهران است، در سال‌های دور یک روستای ییلاقی بود که ابتدای جاده تجریش به لواسان (ابتدای بزرگراه‌ارتش‌کنونی) قرار داشت. در خاطرات شفاهی اهالی این محله، نام دوغ اراج با نام «مش‌جعفر» پیرمرد صاحب آن قهوه‌خانه خاطره‌انگیز گره خورده است؛ کسی که با استفاده از آب زلال قنات اراج و ماست محلی، کار یک کارخانه عریض و طویل تولید دوغ را به تنهایی انجام می‌داد. بعد از شهرت این قهوه‌خانه و دوغ‌هایش، ابتدا کافه‌ها و قهوه‌خانه‌های متعدد و بعد کارخانه دوغ اراج در نزدیکی همین کافه‌ها ساخته شد تا این بار دوغ شیشه‌ای اراج سر زبان‌ها بیفتد و در تمام شهر توزیع شود. با وجود این، بیشتر کافه‌ها و قهوه‌خانه‌های اراج تا سال ٦٥ جمع شد و چرخ کارخانه دوغ اراج هم برای همیشه از حرکت ایستاد.
اگر ۵۰سال پیش از تهرانی‌ها می‌پرسیدند گواراترین دوغ پایتخت را کجا می‌توان پیدا کرد، نشانی آبادی کوچکی در ۶کیلومتری تجریش را به شما می‌دادند.
کد خبر 916177
نظر شما