دکتر محمد رضا سعیدآبادی، دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران و استاد دانشگاه تهران ضمن اعلام این خبر به همشهریآنلاین گفت: خوشبختانه با تلاش فراوانی که دوستان وهمکاران ما در خانه موسیقی، کمیسیون ملی موسیقی یونسکو و سازمان میراث فرهنگی به خرج دادند، در نشست امروز (8 مهر) ابوظبی این دو پرونده، نوروز و ردیف موسیقی سنتی ایران در یونسکو ثبت جهانی شد.
سعیدآبادی درباره ویژگیهای این توفیق گفت: تا چند سال قبل یونسکو تنها مواریث طبیعی را ثبت میکرد که در این زمینه ایران بیش از ده میراث بزرگ طبیعی همانند تخت جمشید، ارگ بم، کلیسای ارامنه و بیستون را ثبت جهانی کرد، اما از چند سال قبل یونسکو تصمیم گرفت علاوه بر مواریث طبیعی و موجود در طبیعت به سراغ مواریث فرهنگی معنوی یا ناملموس(intangible) رفته آنها را هم تحت پوشش وحمایت قرار دهد.
به گفته سعید آبادی به دلیل آنکه ایران در این زمینهها هم از آثار ارزشمندی را دارد لذا از چند سال قبل به این جمع بندی رسیدیم که دو پرونده نوروز و ردیف موسیقی سنتی را در دستور کار قرار دهیم.
دبیر کل کمیسیون ملی یونسکو در ایران با اشاره به پرونده نوروز گفت: این پرونده نخستین پرونده فراملی است که در یونسکو به ثبت رسیده است ، چرا که نوروز همزمان در بیش از ده کشور از جمله افعانستان، پاکستان، هند، ازبکستان، قرقیزستان، ترکیه، آذربایجان، ترکمنستان و قزاقستان حضور و بروز دارد و به همین دلیل ایران بانی این کار شد و از دو سال قبل با همکاری میراث فرهنگی با این کشورها دو جلسه مشترک در ایران برگزار کردیم که در نهایت به جمع بندی رسیدیم تمامی این کشورها موافقت کردند که این پرونده را به نیابت و پشتیبانی ایران در یونسکو به ثبت برسانیم که ثبت آن هم توفیق بزرگی برای ما به شمار میآید.
سعید آبادی درباره ثبت ردیف موسیقی سنتی گفت: امروزه برخی کشورها به دنبال مال خود کردن مواریث فرهنگی کشورهایی چون ایرانند و به همین دلیل است که به گمانم ما باید به هوش باشیم و ثبت ردیف موسیقی ایران در یونسکو از آن مواردی است که ایرانیان هوشیاری به خرج دادند و توانستند کار را جلو ببرند و از این پس کسی نمیتواند به این ردیف دستبرد بزند و بگوید که این ردیف از آن ایران نیست.[پرونده ثبت ردیف موسیقی ایران در یونسکو کامل شد]
وی درپایان گفت وگوی خود را همشهریآنلاین از تلاش خانه موسیقی و سازمان میراث فرهنگی قدردانی کرد و گفت طبیعی است اگر تلاشهای این دوستان در دو نهاد یاد شده نبود، این توفیق به این زودیها به دست نمیآمد و این همکاری بیننهادی میتواند آغازی باشد برای همکاریهای گستردهتر و افزونتر و بزرگتر در زمینه حفظ و ثبت و ضبط مواریث فرهنگی ایران که امیدواریم در آینده هم تداوم داشته باشد