وی در گفتگو با ایرنا در وین افزود: این طرحها و از جمله طرح همکاری مربوط به رآکتور تحقیقاتی اراک از سوی ایران به کمیته همکاریهای فنی ارایه شده بود که در مورد موضوع اخیر اعلام شد که فعلا درباره آن تصمیمگیری نمیشود.
وی افزود: موضعگیری کشورهای مختلف، از جمله عدم تعهد، گروه ،۷۷چین و روسیه و نیز حمایت قوی دبیرخانه آژانس مبنی براینکه این پروژه در چهارچوب اساسنامه است و مغایرتی با قعطنامه شورای حکام و شورای امنیت ندارد، موجب شد که اندک کشورهایی که میخواستند مانع ایجاد و این پروژه را حذف کنند به مقصود خود نرسند.
سلطانیه که در حاشیه نشست قبل از ظهر شورای حکام با ایرنا سخن میگفت افزود: درباره اراک در این نشست تصمیمگیری نشد و این به آن معنی است که درباره این موضوع در هر جلسه دیگر میتواند بحث و تصمیمگیری شود.
وی درباره ادعای سفیر آمریکا در جمع خبرنگاران مبنی بر منزوی بودن ایران، گفت: تصور میکنم بیانیههای کل کشورهای در حال توسعه و گروه ،۷۷ چین، روسیه و عدم تعهد و گزارش رسمی دبیرخانه در حمایت از طرح اراک و عدم حذف آن از فهرست کمیته همکاریهای فنی نشان میدهد که "آمریکا هیچگاه تا این حد منزوی نبوده است".
سلطانیه تاکید کرد: افکار عمومی جهان باید آگاه شود که آمریکا و اندک کشورهای غربی که در واقع خود را در مقابل دبیرخانه - که وظیفه دارد نظر فنی و بیطرفانه ارایه دهد- و عملا کل کشورهای دنیا قرار دادند و در واقع خودشان منزوی شدند.
وی گفت: از همه مهم تر آن که این مورد ثابت کرد که قطعنامههای شورای امنیت و شورای حکام که در واقع به راکتور اراک اشاره کرده است هیج مبنای قانونی نداشته و مفاد قطعنامهها مبنایی قابل قبول نیست.
سلطانیه در بخشی دیگر از این گفتگو درباره اظهارات سفیر آمریکا مبنی بر "تقویت دیپلماسی با استفاده از تحریم بینالمللی علیه ایران" گفت: سیاستهای آمریکا همواره برمبنای تفکرات یک جانبه استوار است و اینکه قطعنامههای شورای امنیت و توسل به زور را نیز نوعی دیپلماسی میدانند موردی است که هیچ منطقی نمیتواند آن را به عنوان دیپلماسی بپذیرد.
وی تاکید کرد: افکار عمومی در واقع این را یک مضحکهای بیش نمیدانند، چراکه دیپلماسی که با زور است نمیتواند خواستههای جامعه بینالملل باشد.
سفیر ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی افزود: این منطق، منظق جهان متمدن فعلی نیست و در واقع سرمداران دولت آمریکا هنوز این پیام را بطورکامل دریافت نکردهاند که در دنیا تفکر و اقدامات آنان منزوی شده و به شدت مورد انتقاد است.