1ـ لبخند از چهرهاش دور نمیشود.
نسبت به همه چیز کنجکاو است و هر لحظه چیزی میخواهد. سؤالاتش خستهکننده نیست، اما از در و دیوار که بالا میرود، صدای همه درمیآید. فقط کافی است یک لبخند بزند و با نگاه شیرینش خیره شود، تا همه شیطنتهایش را از یاد برد.
او یک کودک است که در حال کشف دنیای خود و دنیای اطرافش است.سالها طول میکشد تا دنیای درونش را کشف کند ولی دنیای اطرافش را از همان روزهای ابتدایی زندگیاش پیدا میکند و هر لحظه نقطهای برایش روشن میشود.دنیای کودکی دنیای سؤال شیطنت و کنجکاوی است.
دنیای کودکی، دنیای مهربانیها و بخشندگیها و دوستداشتنیهاست که با گذشت زمان شکل دیگری پیدا میکند.
2ـ هفته پیش رو، هفته کودک است.
بر در و دیوار منطقه اعلانهای تبریک این روز و برنامههای ویژه کودکان نصب است. مدارس نیز خود را برای یک هفته پرهیجان آماده میکنند. منطقه ما به لحاظ جمعیتی، بافت جوانی دارد و آمار تعداد کودکان آن بالاست.با این حال به همت مسئولان شهر، امکانات و برنامههای کودکان در این منطقه کم نیست.
کانونهای پرورش فکری کودکان، مهدهای کودک، مراکز دوستدار کودک، پارک ترافیک، خانههای اسباببازی و مرکز فرآموز تنها چند مرکز شناخته شده منطقه هستند. با این حال بیشتر مراکز فرهنگی منطقه برای این دسته برنامه دارند برای اثبات گفتههایمان سری به برخی از این مراکز زدیم تا واقعیت برنامههای کودک در منطقهمان را محک بزنیم. این پرونده کودکانه نیست، ولی متعلق به کودکان است!
همشهری محله - 20