سجادی به عنوان رئیس مرکز توسعه ورزش قهرمانی و آشتیانی به عنوان قائم‌مقام سازمان تربیت‌بدنی حالا همزمان در باشگاه‌های سایپا و استقلال نیز فعالیت دارند؛ موضوعی که باعث می‌شود این دو مقام مسئول ارتباط خود را با مدیریت در فوتبال به طور مداوم حفظ کنند. گفت‌وگوی همشهری با حمید سجادی، رئیس مرکز توسعه ورزش قهرمانی را می‌خوانید.
- آقای سجادی، خیلی‌ها اعتقاد دارند رئیس سازمان ورزش انتخاب‌های خوبی داشته است. خود شما در این زمینه چه عقیده‌ای دارید؟
همواره این بحث مطرح بوده است؛ اینکه ورزش بایدتوسط خاک خورده‌های این عرصه اداره شود. من این تحلیل را قبول دارم. طبیعتا ما ورزشی‌ها کمبودها و فراز و نشیب‌های این عرصه را بیش از بقیه می‌شناسیم. هرچند که به عقیده من صرفا ورزشی بودن، کارها را پیش نمی‌برد بلکه این اراده جمعی است که ورزش کشور را به سمت و سوی درستی هدایت خواهد کرد.
- منظورتان از اراده جمعی چیست؟
ببینید، ما باید باور کنیم که ورزش از بخش‌های بسیار زیادی تشکیل شده است. مدیران باشگاه‌ها، مربیان، بازیکنان، کارمندان، هیات‌های ورزشی، رسانه ملی و به طور کلی رسانه‌ها. اینها بخشی از اجزای ورزش هستند. اگر ارتباط میان این اجزا مورد بازسازی قرار نگیرد، از دست ما ورزشی‌ها هم کاری ساخته نیست. به همین دلیل معتقدم همه باید کمک کنند تا ورزش و به‌خصوص فوتبال کشور به بهترین شکل ممکن مورد بازسازی قرار گیرد.
- اما نظرتان را در مورد انتخاب‌های سعیدلو به صراحت نگفتید.
به طور حتم دیدگاه من مثبت خواهد بود. از رئیس سازمان ورزش تشکر می‌کنم که فرصت را این بار در اختیار ورزشی‌ها قرار داد. سعیدلو انتصاب‌های درستی داشت. در واقع رئیس سازمان ورزش با تجربه بالایی که داشت ضرورت بازسازی ورزش کشور را به خوبی درک کرد.
- اما آقای سجادی، قبول دارید همواره فرصت‌ها برای بازسازی ورزش از دست رفته است. آیا دراین‌باره دیدگاه خاصی دارید؟
واقعا معلوم نیست که ما تا چه زمانی در راس کار قرار خواهیم داشت. اما کمیت مهم نیست. به عقیده من می‌توان فرصت فعلی را مغتنم دانست و کارهای باکیفیتی را انجام داد.
- خود شما از چه فضایی برخاسته‌اید. آیا می‌توانید در مرکز توسعه ورزش قهرمانی موفق شوید؟
رسیدن به موفقیت زمان می‌خواهد. تمام سعی ما این است که به شکلی مناسب ارتباط سالم و منطقی را میان اجزای ورزش برقرار کنیم. این قدم ارزشمندی است. از این گذشته من خودم را مدیون سازمان ورزش می‌دانم چون لیسانس تربیت‌بدنی‌ام را به کمک سازمان دریافت کردم. البته این را هم بگویم که فوق لیسانس و دکترای تربیت‌بدنی را با کنکور پشت‌سر گذاشتم. حالا وقت آن رسیده که امثال من به ورزش کشور کمک کنند.
- آقای سجادی، شما همزمان با مسئولیتی که در سازمان ورزش دارید، مدیرعامل باشگاه سایپا هم هستید. آیا از وضعیت این تیم رضایت دارید؟
قطعا رضایت دارم. ما با حداقل امکانات سعی کردیم با در پیش گرفتن اصول مدیریت درست و منطقی شرایط خیلی خوبی را به دست آوریم. خب معتقدم تا حدی موفق هم شده‌ایم.
- اما خب به لحاظ مالی هم وضعیت خوبی داشتید. این‌طور نیست؟
ما امسال یک تیم جوان داریم. 19 بازیکن کلیدی تیم سایپا به تیم‌های دیگر پیوسته‌اند. از این گذشته در فرایندی حرفه‌ای سعی کردیم همه پرداخت‌ها و قراردادها با بازیکنان را مطابق پیشنهاد کادر فنی انجام دهیم. بعضی باشگاه‌ها به مراتب بیشتر از ما هزینه کردند اما در حال حاضر جایگاه مناسبی ندارند.
- مهمترین نکته در باشگاه سایپا چیست؟
ببینید، یک نکته خیلی مهم وجود دارد؛ کادر فنی با مدیریت باشگاه به طور کامل هماهنگی دارد و این هماهنگی در همه بخش‌های سایپا دیده می‌شود. خوشحالم از این بابت که ما رکورددار تغییر و تحولات بوده‌ایم اما توانسته‌ایم خودمان را در جایگاه مناسب حفظ کنیم.
- آیا از عملکرد کادر فنی رضایت دارید؟
شاید در هفته‌های نخست عملکرد خوبی نداشتیم، طبیعی هم بود. بازیکنان و کادر فنی باید بیشتر از یکدیگر شناخت پیدا می‌کردند اما به طور کلی از عملکرد کادر فنی رضایت دارم.
- آیا به جایگاه خاصی در جدول لیگ برتر می‌اندیشید؟
علاقه‌مندیم که سهمیه آسیا را به دست آوریم. امیدوارم این اتفاق رخ دهد. تیم سایپا پتانسیل بالایی برای پیشرفت دارد. البته من بازی آخر سایپا را ندیدم اما دوستان می‌گفتند یکی از بهترین و با کیفیت‌ترین بازی‌های فوتبال در طول یک سال گذشته بوده است.
- محمد مایلی‌کهن با وجود گمانه‌زنی برخی رسانه‌ها که اعتقاد داشتند او دیگر تمام شده، تاکنون نتایج خوبی را به دست آورده است. شما با این موضوع موافقید؟
بله، همین‌طور است. من و مایلی‌کهن دوستان خوبی هستیم. او مربی باتجربه‌ای است. وقتی موفق می‌شود که احساس آرامش داشته باشد. ما هم به او کمک می‌کنیم که بدون حاشیه‌ها به موفقیت سایپا فکر کند. خوشبختانه تا جایی که من اطلاع دارم مایلی‌کهن با بازیکنان ارتباط صمیمانه و در عین حال منطقی‌ای را برقرار کرده است. این مسئله را هرگز قبول ندارم که انگیزه‌های او برای پیشرفت تمام شده است. این قضاوت درستی نیست.
