کودکان حرف های زیادی برای گفتن دارند، آن ها می‌خواهند درباره محیط اطرافشان، خانه، مدرسه، محله و شهرشان و همچنین تصمیماتی که بر زندگیشان موثر است نظر بدهند. [آشنایی با یونیسف (UNICEF)]
از آن جا که همیشه تصاویر بیشتر از کلمات با ما حرف می‌زنند، نوجوانان فعال در مراکز دوستدار نوجوان تهران، مشهد، بندرعباس و قشم همزمان با روز کودک امسال، عکس‌های خود را به عنوان راهی که نشان دهند می‌خواهند دنیای آن‌ها جدی گرفته شود، به نمایش گذاشتند.
مراکز دوستدار نوجوان با مشارکت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در7 شهر کشور از سال 1384 راه‌اندازی شده است. در این مراکز نوجوانان با کمک یک مشاور درباره اچ ای وی/ ایدز آموزش دریافت می‌کنند و بعد این آموزش‌ها را به زبان خودشان به همسالان خود می‌دهند.
شهریور ماه امسال در سه مرکز دوستدار نوجوان بچه‌ها دوره‌های عکاسی دیدند و بعد با دوربین‌های یک بار مصرفشان از محیط اطراف، محله‌شان و زندگی روزمره خود عکس گرفتند. عکس هایی با این امید که "به ما گوش دهید!"
عکس‌های آن ها از زاویه دیگری به دنیا نگاه کرده است- از زاویه دید خودشان؛ آن‌ها به ما دنیایی را نشان داده‌اند که ورود به آن تقریباً برای بزرگترها غیرممکن است. آن‌ها وارد جمع دوستانشان شده‌اند و به ثبت لحظه‌هایی از آرزوها و مشکلات، شادی و غم پرداخته‌اند. اما بیش از هر چیز از پشت این دوربین‌ها، آن‌ها به ما کودکانی را نشان داده‌اند که پیشقراولان زندگی بهتر برای خود و همسالانشان هستند.
کودکان فرصت زیادی برای بیان خود ندارند، برنامه‌های زیادی "برای" آن‌ها و معمولاً بدون نظرشان نوشته شده است.
روز کودک امسال بنا دارد به ما یادآوری کند که هرچه برای کودکان انجام می‌شود، چه از طریق رسانه‌ها، چه آموزشی، چه حمایتی و یا چه از طریق برنامه‌های بهداشتی، زمانی بهترین خواهد بود که نظرات، آرزوها، انتظارات و ظرفیت‌های کودکان، در هر زمان و هر جا که ممکن بود، لحاظ شود.
کودکان باید در تصمیم‌هایی که زندگیشان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، به تناسب سنشان سهیم باشند و نظرشان را درباره مسائلی که برایشان مهم است ابراز کنند. چنین چیزی هم حق کودکان است و هم یک راه تضمین شده برای پیشرفت جامعه به عنوان یک کل. صدای کودکان باید شنیده شود.
