آنگاه روی صفحه آنچه که جلوی شماست می‌بیند. یک شاخص با رنگ درخشان رستوران‌ها و کافه‌های مجاور را به شما نشان می‌دهد. به خیابانی دیگر می‌پیچید و شاخص‌ها صحنه جدیدی را نشان می‌دهند. روی یک شاخص مربوط به رستوران کلیک می‌کنید، و آنگاه می‌توانید نظارت مشتریان و اطلاعات مربوط به قیمت‌ها را ببینید. آیا می‌خواهید دیدی از ساختمان‌ها داشته باشد؟ نشانه‌ها به راحتی تغییر می‌کنند تا اطلاعاتی در مورد ساختمان‌های که از کنار آنها می‌گذرید، به شما می‌دهند.
این تصویر افزوده با کامپیوتر از جهان تنها برای ارگانیسم‌های سیبرنتیک در فیلم‌های علمی- تخیلی نیست. به طور فراینده‌ای می‌توان این تصاویر افزوده را در تلفنهای همراه، به رایگان یا با قیمت ارزان، از طریق برنامه‌هایی که "واقعیت افزوده" (augmented reality) را فراهم می‌کنند، یافت.
این کاربردها از GPS تلفن استفاده می‌کنند و اطلاعات را دریافت می‌کنند و به شبکه‌های پرسرعت بی‌سیم دسترسی دارند تا محتوای مشروح وب محلی را با جهانی که شما را احاطه می‌کند، درآمیزند.
این امر به معنای ان است که شما می‌توانید آپارتمان‌های در دسترس را در یک بلوک ساختمانی که از کنار آن می‌گذارد، ببینید. می‌توانید عکس‌هایی را که افراد دیگر از پارکی که از کنار آن می‌گذرید، گرفته‌اند، ببینید، یا در آن نزدیکی ایستگاه اتوبوس یا اتاق هتل پیدا کنید- و تمام این کارها را با بالا بردن تلفن و نگاه کردن به صفحه آن انجام می‌دهید.
این امکان‌های یکی کردن دنیاهای مجازی و واقعی تازه دارد خود را نشان می‌دهد. اولین تلفنهای گوگل دارای سیستم عامل آندروئید هستند، که دارای امکانات واقعیت افزوده هستند، سال گذشته به بازار آمدند. آیفون با ارائه آیفون 3GS در ماه ژوئن در جهت ارائه خدمات واقعیت افزوده گام برداشت. اپل همچنین اخیرا مانند گوگل به سازندگان نرم افزار امکان داده است که روی نمایاب دوربین تلفن‌های‌شان تصویر بیندازند.
در حالیکه تلفنهای همراه روز به روز هوشمندتر می‌شوند و شبکه‌های GPS و بی‌سیم بهبود پیدا می‌کنند، ممکن است به زودی با استفاده از اطلاعات به دست آمده از اینترنت برای دانستن درباره هر چیزی از خوردن تا بازی ویدئویی انجام دادن، وقت بیشتری را در دنیای به طور مجازی افزوده شده، بگذرانیم.
یک شرکت که در حال کارکردن این زمینه است، شرکت لایار (Layar) مستقر در آمستردام است، که اخیرا یک جستجوگر واقعیت افزوده به همین نام برای تلفنهای آندروئید ساخته است. لایار به شما امکان می‌دهد هر چیزی را بر روی گوگل جستجو کنید، اما تحویل نتایج بر اساس جایی است که در آن قرار گرفته‌اید، که از طریق تعیین بوسیله GPS انجام می‌شود بنابراین مثلا شما با گوگل می‌توانید به دنبال یک دوچرخه‌فروشی در نزدیک محلی که در آن قرار دارید، بگردید.
اگر به جستجوی فعال علاقه ندارید، می‌توان مشترک دریافت برخی از اطلاعت شوید که به طور خودکار روی صفحه دوربین‌تان ظاهر می‌شوند. برای مثال لایار به سایر شرکت‌ها امکان می‌دهد روی سیستم خودش اطلاعاتی را مثلا درباره محل‌های اسکیت‌سواری یا مناطق دیدنی محلی قرار دهند.
مارتن لنز- فیتزجرالد یکی از سازندگان خالق لایار می‌گوید هدف لایار این است که "تجربه غیرمنتظره"ای ایجاد کند که به شما امکان کشف چیزهایی جدیدی را دربراه محیط اطراف‌تان است، بدهد.
این شرکت اکنون در حال بررسی به راه انداختن کارکرد سه‌بعدی این سرویس است که امیدوار است در ماه نوامبر (آبان) به بازار عرضه شود. این کار کرد جدید به اشیای مجازی امکان می‌دهد تا "بر روی" محل‌های واقعی قرار داده شوند. مثلا فرد می‌تواند یک قلب مجازی روی خانه نامزدش برای روز والنتین قرار دهد- و نامزد هم اگر از برنامه لایار استفاده کند، آن را روی تلفنش خواهد دید.
یلپ (Yelp) یک وب‌سایت مربوط به اظهار نظر در مورد کالاها که مشتریان آن را می‌نویسند، نیز از تابستان امسال سرویس واقعیت افزوده پرداخته است.
این برنانه واقعیت افزوده که Monocle نام دارد نمای دوربین آیفون را با نشان‌های ریزی ترکیب می‌کند که نام‌ها، فواصل و امتیازدهی مصرف‌کنندگان کافه‌ها، رستوران‌ها و جاهای مشابه را را بیان می‌کنند.
با ضربه‌زدن به این نشان شناور روی صفحه، اطلاعات مشروح‌تری در مورد آن محل را در پاپ‌آپ می‌توانید ببینید.
یکی دیگر از برنامه‌های واقعیت افزوده که اخیرا وارد فروشگاه ابزار اپل شده است، روبوویژن Robotvision است، یک برنامه 99 سنتی که بوسیله تام سایرز در پورتلند ساخته شده است.
اگر شما تلفن را موازی زمین قرار دهید، روبوویژن نقشه‌ای از محیط اطراف‌تان را نشان می‌دهد. اما اگر تلفن را رو به بالا بگیرید وارد وضعیت واقعیت افزوده می‌شود می‌شوید، که جاهایی مانند قهوه خانه‌ها و رستوران‌ها را نشان می‌دهد. روبویژن همچنین می‌تواند از طریق موتور جستجوی بینگ مایکروسافت سایر انواع مکان‌های تجاری را هم پیدا کند. شما می‌توانید تصاویری را ببینید که افراد در آن حوالی برداشته‌اند و با یک geotag از محل فیزیکی عکسبرداری به فلیکر فرستاده‌اند. یا می‌توانید پست‌های توئیتر را که در آن ناحیه نوشته شده‌اند،ببینید.
طرح‌های آینده سایرز این است که این سرویس را با محتوای محلی از ویکی‌پدیا روزآمد کند.
سایرز می‌گوید: "با استفاده از واقعیت افزوده کافی است که به دنیای اطراف‌تان نگاه کنید و هر اطلاعی که می‌خواهید به دست آورید. به نظر برای همین است که واقعیت افزوده این همه جذاب است."
کاربران هم ممکن است در ابتدا چنین احساسی داشته باشند. اما بلر مک‌اینتایر، استادیاری که آزمایشگاه محیط‌های افزوده را در دانشگاه فنی جورجیا اداره می‌کند نگران است که محدویدت‌های تکنولوژیکی که این کاربردها اکنون با آن روبه‌رو هستند، مانع آن شوند که واقعیت افزوده به حدی برسد که مردم به تصور در می‌آورند. نومیدی مشابهی پس از جارو جنجال‌ها بر سر واقعیت مجازی، پسر عموی واقعیت افزوده، که در آن کل چشم‌انداز را کامپیوتر را بازسازی می‌کند، رخ داد.
در واقع موانعی بر سر کاربردهای واقعیت افزوده وجود دارد. تلفنهای همراه باید قوی‌تر شوند، دوربین‌ها و توانایی‌های گرافیکی آنها بهبود یابد و GPS قوی‌تری داشته باشند.
یک مشکل دیگر استفاده از GPS برای دوره‌های طولانی زمانی طولانی است که به سرعت باتری اغلب مویایل‌های موجود را خالی می‌کند.
اما تولیدکنندگان و ناظران صنعت الکترونیک امیدوارند در چند سال آینده واقعیت افزوده در هر چیزی از بازی‌های ویدئویی گرفته تا سرویس‌های راهنمای موزه‌ها برای شناسایی نقاشی‌ها و دیدن ویدئوهایی که هنرمند را درحال کار نشان می‌دهند، به کار روند.
آسوشیتدپرس
