سه‌شنبه ۲۱ مهر ۱۳۸۸ - ۱۶:۰۷
۰ نفر

دبیرکل فدراسیون ورزش‌های ناشنوایان به مناسبت روز ناشنوایان از تلخ و شیرین‌های آن می‌گوید

تهران با همه وسعتی که دارد و با آنکه دامنش را از چند طرف به شمال و جنوب و شرق و غرب طوری سنجاق کرده است که روز به روز بر گستردگی‌اش افزوده می‌شود و برایش حریم تعیین می‌کنند، فقط یک ورزشگاه برای ناشنوایانش دارد که آن هم  در منطقه ما واقع شده است.

جایی بین همهمه و شلوغی تردد خودروهایی که در 3 باند خیابان دماوند مدام می‌آیند و می‌روند، درست مقابل بیمارستان بوعلی. یک تابلو آبی رنگ بزرگ هم وجودش را در میان شلوغی ماشین‌ها فریاد می‌زند؛ «فدراسیون و مجموعه فرهنگی، ورزشی ناشنوایان».

اعضای این فدراسیون هم از بالا و پایین پریدن‌ها و دنبال توپ دویدن‌ها، از آبتنی‌ها و تلاش برای رسیدن به خط پایان هیجان زده می‌شوند و لذت می‌برند، اما در سکوت.فدراسیون ورزش‌های ناشنوایان جمهوری اسلامی ایران از سال 1334 قد علم کرده است و پرویز سیروس‌پور هم 30 سال است که به عنوان دبیر کل فدراسیون، سکاندار کشتی  ناشنوایان در این مجموعه فرهنگی ورزشی 14 هزار و 500 متری شده است.

وی در گذشته از قهرمانان کشتی ایران بوده و علاوه بر آنکه مدتی سمت دبیری و ریاست فدراسیون کشتی ایران را دارا بوده است، به مدت 15 سال هم سرمربیگری تیم‌های ملی کشتی ایران را عهده‌دار شده و در حال حاضر هم داور درجه یک بین‌المللی در این رشته است.

سیروس‌پور در حالی از سختی کار با ناشنوایان می‌گوید که اذعان می‌کند از بعد عاطفی آلوده کار با ورزشکاران ناشنوا شده و با وجود سنگینی مسئولیت‌هایی که عهده‌دار بوده است هیچ گاه این ورزشکاران را تنها نگذاشته است.با او در مورد فعالیت‌های فدراسیون ورزش‌های ناشنوایان در اتاق کارش واقع در همین فدراسیون به گفت‌وگو نشسته‌ایم. آن را در ادامه می‌خوانید:

  • مربی‌های مجموعه به زبان اشاره آشنا هستند؟

 کلاس‌های آموزشی برای هر رشته مربی خاص خود را دارد و چون پتانسیل مربی‌های شنوا برای آموزش دادن بالاتر است، از مربی‌های شنوا در این زمینه استفاده می‌کنیم و در کنار هر کدام از این مربیان، یک یا دو ورزشکار قدیمی ناشنوا را که در کسوت مربیگری فعالیت می‌کنند، قرار می‌دهیم تا این افراد با تعامل با هم به ورزشکاران ناشنوا آموزش دهند.

  • برای برگزاری کلاس‌های آموزشی برای ناشنوایان ورزشکار هم‌محله‌ای‌مان چه مقدار هزینه دریافت می‌شود؟

استفاده از کلاس‌ها و امکانات برای همه ورزشکاران ناشنوا رایگان است. فقط برای صدور کارت ورزشی برای این افراد یک فرم توسط آنها پر می‌شود و دو قطعه عکس،‌ تصویر شناسنامه و تصویر کارت ملی و سنجش شنوایی از آنها درخواست می‌شود. مهم‌ترین مسئله برای ما سنجش شنوایی است تا بدانیم ورزشکار مورد نظر از لحاظ شنوایی با قوانین فدراسیون مطابقت دارد یا خیر.

چون فعالیت فدراسیون در راستای قهرمان‌پروری و اولویت کار آن حضور قدرتمند در بازی‌های المپیک ورزشی ناشنوایان جهان  است، بنابراین ناچار هستیم افرادی را برای آموزش انتخاب کنیم که طبق مقررات بین‌المللی بتوانند در این مسابقات شرکت کنند.

  • تست شنوایی در همین مجموعه از ورزشکاران گرفته می‌شود؟

تست شنوایی توسط سازمان بهزیستی و دانشگاه شهید بهشتی که در کنار فدراسیون دارای مرکزی آموزشی است، گرفته می‌شود. این مرکز در هر بار مراجعه فدراسیون، همکاری لازم را با مجموعه انجام داده است. 

  • نهادهای دیگری هستند که با فدراسیون ورزش‌های ناشنوایان همکاری کنند؟

فدراسیون با مدارس ناشنوایان در ارتباط است. نمایندگان ما به مدارس می‌روند و درباره معرفی و انتخاب ورزشکاران ناشنوا از بین دانش‌آموزان با معلم‌های ورزش و مدیران مدارس گفت‌وگو می‌کنند، اما ممکن است از میان دانش‌آموزان یک مدرسه تعداد کمی برای شرکت در کلاس‌های آموزشی فدراسیون انتخاب شوند.

چون ناشنوایی به علل گوناگونی بوجود می‌آید، مثل ازدواج‌های فامیلی. بنابراین ممکن است فرد ناشنوا در کنار ناشنوایی از عقب ماندگی ذهنی هم رنج ببرد و یا اصلاً انگیزه‌ای برای ترغیب شدن به سمت ورزش نداشته باشد و یا از استعداد کافی در زمینه فعالیت‌های ورزشی برخوردار نباشد.

  • علت این بی‌انگیزه بودن چیست؟

امروزه در دنیا روی ورزش ناشنوایان سرمایه‌گذاری عظیمی می‌شود و به همین علت سطح ورزش ناشنوایان در دنیا ارتقا یافته است. مثلاً کشور روسیه برای برندگان مدال طلا در رشته‌های ورزشی ناشنوایان 100 هزار یورو جایزه در نظر گرفته است. این در حالی است که جایزه‌ای که به قهرمانان المپیک ناشنوای ایرانی تعلق می‌گیرد، قابل مقایسه با این مقدار جایزه تعیین شده برای ورزشکاران ناشنوای کشورهای دیگر نیست.

همچنین میزان جوایز قهرمانان ناشنوا با ورزشکاران معلول تفاوت قابل توجهی دارد، در صورتی که نباید تفاوتی میان این 2گروه ورزشکاران قائل شد. علاوه بر اینها سالن اختصاصی برای ورزشکاران ناشنوا وجود ندارد و ناشنوایان در استان‌های مختلف از وقت‌های مرده در سالن‌های ورزشکاران شنوا استفاده می‌کنند.

  • سطح کمی و کیفی مسابقات در ورزش‌های ناشنوایان از نظرشما چگونه است؟

با توجه به اعتبار مختصری که فدراسیون در اختیار دارد، برایمان رضایتبخش است که قادر هستیم کار به این بزرگی انجام دهیم. اما عقیده دارم که وضعیت ورزش‌های ناشنوایان در بازی‌های جهانی می‌تواند بهتر از این شود.

  • آیا تماشاگرها برای حضور در بازی‌های ناشنوایان اظهار تمایل می‌کنند؟

متأسفانه جامعه ما ورزش ناشنوایان را نشناخته است و بهای چندانی به آن نمی‌دهد. در حالی که تفاوتی میان ورزشکار ناشنوا و شنوا وجود ندارد. چنانچه مدال‌هایی که ورزشکاران ناشنوا در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی کسب کرده‌اند، بسیار بیشتر از مدال‌هایی است که توسط فدراسیو‌ن‌های دیگر به دست آمده،

ولی مردم با این موضوع آشنا نیستند و برای آن هم تبلیغ صورت نمی‌گیرد، چون برای انجام فعالیت‌های تبلیغی اعتبار کافی در اختیار فدراسیون قرار ندارد و همچنین اسپانسر هم برای این کار وجود ندارد. معمولاً اسپانسر جایی هزینه می‌کند که در آن امکان تبلیغ وجود داشته باشد و مبلّغ کارهای ورزشی هم تماشاگر است که برای حضور در بازی‌های ناشنوایان تمایل چندانی نشان نمی‌دهد.

  • تسهیلاتی که فدراسیون در اختیار ورزشکاران ناشنوا قرار می‌دهد، چیست؟

با وجود اعتبار کمی که در اختیار فدراسیون است، تمام هزینه‌های برگزاری لیگ در طول سال توسط این مجموعه پرداخت می‌شود. مثل تهیه لباس ورزشی و کفش، ایاب و ذهاب بین شهرهای مختلف، هزینه خوراک بین راه، هزینه توقف و تهیه بلیت هواپیما، قطار و اتوبوس برای ورزشکاران ناشنوا. بطوری که شاید نیمی از اعتبارات فدراسیون‌ صرف تأمین هزینه‌های لیگ شود.

علاوه بر این، تعدادی از ورزشکاران ناشنوا که محل زندگی‌شان از فدراسیون فاصله زیادی دارد، پس از انجام تمرینات در مجموعه ورزشی با هزینه فدراسیون و به وسیله تاکسی سرویس به در منازلشان رسانده می‌شوند.

  • رشته ورزشی جدیدی طی امسال یا سال آینده به مجموعه رشته‌های ورزشی فدراسیون اضافه می‌شود؟

امسال با حضور در بازی‌های المپیک دریافتیم که با رشته‌های فعلی که تا به حال مدا‌ل‌آور بوده‌اند، نمی‌توانیم به مقام‌هایی که سال‌های گذشته به آن نائل شدیم، دست پیدا کنیم. بنابراین برنامه فدراسیون برای 4 سال آینده اضافه کردن رشته‌های ورزشی است که ناشنوایان، علاقه‌مند به فعالیت در این رشته‌ها باشند و در مجموعه بازی‌های المپیک هم وجود دارند.

  • چه رشته‌هایی ممکن است به مجموعه اضافه شوند؟ 

 ورزش‌های رزمی و تکواندو. 

  • می‌توانید این نوید را به ناشنوایان هم‌محله‌ای‌مان که علاقه‌مند به ورزش‌های رزمی هستند بدهید که ظرف یک یا 2 سال آینده این ورزش به مجموعه ورزش‌های فدراسیون اضافه شود؟ 

صد‌در‌صد. در حال حاضر از سوی ورزشکاران علاقه‌مند به ورزش‌های رزمی چند درخواست به فدراسیون داده شده و تقاضا شده به علت برگزاری مسابقات در رشته ورزش‌های رزمی در بازی‌های المپیک، کلاس‌های آموزش این رشته ورزشی هم در فدراسیون دایر شود. البته فدراسیون در نظر دارد رشته تیراندازی را هم در میان این رشته‌‌ها بگنجاند.

آیا فدراسیون در حال حاضر مشکلی هم دارد؟ 

یکی از مشکلات فدراسیون این است که نیروی کافی در اختیار ندارد و در حال استفاده از نیروهای مسن است تا روزی که نیروها جایگزین شوند. بطور مثال به علت کمبود تعداد ورزشکاران ناشنوا، فدراسیون به اجبار در 2 دوره از بازی‌های المپیک از یک ورزشکار در یک رشته ورزشی استفاده کرده است. چون تعداد ورزشکاران ناشنوای ایران در کل کشور 5 هزار نفر است.

  • این فدراسیون، افراد عادی را هم برای انجام تمرینات ورزشی می‌پذیرد؟

برای انجام فعالیت‌های ورزشی اولویت با ناشنوایان است، اما زمانی که ناشنوایی برای تمرین حضور نداشته باشد، افراد عادی هم می‌توانند از امکانات فدراسیون بهره ببرند. سالن‌های تکواندو و ورزش‌های رزمی در حال حاضر برای افراد شنوا در این مجموعه قابل استفاده هستند. همچنین این افراد می‌توانند از استخر کودکان و سونا و جکوزی در مجموعه استخرهای فدراسیون استفاده کنند.

  • فدراسیون برنامه‌ای برای تجهیز یا بازسازی مجموعه در دست اجرا دارد؟ 

فدراسیون در حال حاضر عملیات ساخت رختکن، حمام و سرویس بهداشتی را در کنار زمین فوتبال مجموعه انجام می‌دهد تا ورزشکاران ناشنوا از این امکانات در کنار زمین استفاده کنند و دیگر نیازی به آمدن داخل مجموعه نداشته باشند.

  • فدراسیون برای ورزشکاران ناشنوای هم‌محله‌ای امکانات فرهنگی هم در نظر گرفته است؟ 

در بخش فرهنگی، فدراسیون دارای سالن تئاتر است که از آن به نفع درآمدزایی برای مجموعه استفاده می‌کند. ضمن آنکه هرگاه ناشنوایان ورزشکار در اردو به سر ببرند و یا تمایل داشته باشند از این سالن استفاده کنند، به صورت رایگان از امکانات آن بهره‌مند می‌شوند. 

رشته‌هایی که در فدراسیون ارائه می‌شود

این فدراسیون در 10 رشته ورزشی به ناشنوایان تا سطح قهرمانی آموزش می‌دهد و این رشته‌ها شامل فوتبال، فوتسال، کشتی آزاد و فرنگی، واترپلو، دوومیدانی، والیبال، شطرنج، پینگ‌پنگ و شنا است که خواهران در 4 رشته والیبال، شطرنج، پینگ‌پنگ و شنا فعالیت می‌کنند. طبق مقررات بین‌المللی ناشنوایانی در این فدراسیون پذیرفته می‌شوند که از هر دو گوش 60 دسی‌بل به بالا شنوایی داشته باشند.این مجموعه در تمام رده‌های سنی، نونهالان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان فعال است.

رشته‌های مورد علاقه ناشنوایان

چون ورزش فوتبال در دنیا بسیار فراگیر است، ناشنوایان هم بشدت جذب این رشته ورزشی می‌شوند. اما وقتی در بازی‌های المپیک حضور می‌یابند، در رشته‌های کشتی و دو میدانی مدال بیشتری کسب می‌کنند که نمونه آن مسابقات اخیر در بیست و یکمین دوره بازی‌های المپیک ناشنوایان در چین تایپه است که ورزشکاران ما موفق شدند در رشته کشتی فرنگی به مقام قهرمانی المپیک و در کشتی آزاد به مقام سوم برسند و در دوومیدانی یک مدال نقره و یک مدال برنز کسب کنند. 

همشهری محله - 7

کد خبر 92569

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز