به گزارش خبرگزاری فارس آنتونیو دلئو، نماینده دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم ملل متحد (UNODC) در ایران در نشست خبری مراسم رونمایی این کتاب گفت: کنترل HIV فقط به عهده سازمان‌های دولتی و حتی غیر دولتی مسئول نیست، همه باید برای کنترل این بیماری همکاری کنند و در این بین نقش رسانه‌های ارتباط جمعی بسیار مهم و موثر است.
وی ادامه داد: رسانه‌ها بالقوه می‌توانند یکی از متحدان برنامه‌های کنترل HIV در کشورها باشند و سهم مهمی در آگاه کردن مردم و اتصال مسئولان داشته باشند. البته اگر خود آنها آگاهی لازم را برای این کار نداشته باشند و مسئولانه برخورد نکنند، ممکن است در مواقعی آسیب زننده نیز باشند به همین علت آگاهی اصحاب رسانه و انعکاس علمی مطالب مربوط به این بیماری ضرورت دارد.
دلئو اضافه کرد: راهنمای رسانه‌ای درباره HIV حاصل یک کار تحقیقی بیش از یکساله است که طی آن آثار منتشر شده درباره این بیماری در 5 سال گذشته در روزنامه‌ها، خبرگزاری‌ها، صدا و سیما، وبلاگ‌ها و مجلات بررسی شده است و به این نتیجه رسیدیم که تمرکز اخبار مربوط به HIV در روز جهانی ایدز و بیشتر درباره آمار این بیماری بوده است.
نماینده UNODC در ایران اضافه کرد: امیدواریم این راهنمای جدید بتواند در هدایت اصحاب رسانه به سمت انتشار مطالب پربارتر با لحاظ مسائل حقوقی و قانونی موثر باشد و رسانه‌های ایران در این عرصه به جایگاه بالاتری دست پیدا کنند، ضمن اینکه کارگاهی نیز به همین منظور با حضور نمایندگان رسانه‌های ایران برای تبیین روش‌های علمی انتشار اخبار در زمینه ایدز طی هفته آینده برگزار می‌شود.
عباس صداقت، رئیس اداره ایدز وزارت بهداشت نیز در این مراسم گفت: یکی از مشکلات ما در کنترل بیماری HIV و ایدز این بود که هیچ روش و منبع علمی مشخصی برای هدایت رسانه‌ها نداشتیم و منابع خارجی نیز با توجه به شرایط بومی ایران کاربرد زیادی نداشتند.
وی افزود: جامعه ایران یک جامعه جوان است و جوانان نیز به اقتضای طبیعت رفتارهای پر خطر دارند اما نظام سلامت کشور از رسانه‌ها انتظار دارد تا آگاهی مردم را درباره این بیماری افزایش دهند و کمک کنند تا با رفع انگ ایدز امکان افزایش آگاهی مردم در این زمینه فراهم شود.
وی گفت: مردم باید بدانند که ایدز یک بیماری است نه یک گناه، بیماری ایدز کاملاً به رفتارهای انسان مرتبط است همچنین ایدز فقط یک معضل سلامت نیست بلکه یک معضل مهم اقتصادی، اجتماعی و حتی گاهی سیاسی و امنیتی است که تمام جامعه باید نسبت به آن حساس باشند.
صداقت اضافه کرد: رسانه‌ها همان طور که در بهینه‌سازی مصرف انرژی و اصلاح فرهنگ ترافیکی تلاش می‌کنند و موفقیت‌هایی هم به دست آورده‌اند می‌توانند در کنترل این بیماری نیز نقش مهمی ایفا کنند.
وی افزود: مشکل دیگر بحث انکار فرد و خانواده فرد بیمار درباره این بیماری است. بسیاری از افراد تصور می‌کنند «چون من و خانواده من مذهبی هستند، بنابراین هیچگاه این بیماری به سراغ ما نمی‌آید»، موضوع انگ و تبعیض درباره این بیماری نیز هنوز حل نشده است، مسئله مهمتر این است که خود افراد HIV مثبت مهمترین افرادی هستند که می‌توانند جلوی انتقال و چرخش این ویروس را در جامعه بگیرند و باید آموزش ببینند.
وی افزود: البته در گذشته صحبت کردن درباره این بیماری بسیار مشکل‌تر از امروز بود، اما رسانه‌ها فضا را باز کردند امروز راحت‌تر می‌توان در این باره صحبت کرد. ضمن اینکه رسانه‌ها خلاقیت و تجربه حرفه‌ای دارند و می‌توانند با هنر ژورنالیستی در آگاه‌سازی مردم نقش بسیار موثری ایفا کنند.
صداقت گفت: کمبود دسترسی به اطلاعات، وجود خطوط قرمز، کمبود منابع آموزشی، تنگناهای اخلاقی در جلب مشارکت مبتلایان، رقابت اولویت و توجه کمتر سیاستگذاران رسانه‌ها به این مقوله و نیاز به نوآوری از جمله چالش‌های این عرصه است.
آذین نوبان، تنظیم کننده کتاب راهنمای ایدز برای رسانه‌های همگانی در ایران نیز در این مراسم گفت: برای تدوین این راهنما هیچ منبع معتبر داخلی نداشتیم، منابع خارجی هم با عرف و قوانین ایران سازگاری زیادی نداشتند به همین علت تلاش زیادی شد تا با اتکا به قانون اساسی، قانون مطبوعات، اصول عام حاکم بر صدا و سیما و نیز با توجه مطالب منتشر شده در رسانه‌ها، طی یکسال گذشته به این کتاب راهنما دست پیدا کنیم.
وی گفت: سعی ما در تدوین این کتاب این بود که مطالب آن تا جای ممکن دقیق، کاربردی، علمی و بی‌طرفانه باشد، ضمن اینکه در کنار آن آموزش واژه شناسی درباره بیماری اچ آی وی و ایدز را هم داشته باشیم.
وی افزود: نکته مهمی که در آموزش‌های این کتاب به آن توجه شده، این است که باید حریم خصوصی افراد در انتشار مطالب درباره آنها حفظ شود و نباید بدون اجازه آنها نام، تصویر، محل زندگی و اسرار آنها منتشر شود، زیرا ممکن است آبروی آنها برود یا کار، مدرسه یا موقعیت اجتماعی خود را از دست بدهند.
وی تأکید کرد: برای اینکه بتوانیم راحت‌تر درباره این بیماری صحبت کنیم و افراد مبتلا راحت‌تر داستان زندگی خود را در اختیار رسانه‌ها قرار دهند، یک راه حل کوتاه مدت داریم که طی آن به جای معرفی فرد به معرفی روش‌های ابتلا و روش زندگی افراد تکیه کنیم اما راه حل درازمدت این است که تلاش کنیم، انگ ایدز و ننگ این بیماری از بین برود و افراد مبتلا به این ویروس بتوانند مانند سایر افراد از حقوق اجتماعی برخوردار باشند و بدون هر گونه استرسی درباره زندگی و این بیماری خود صحبت کنند
