همشهری آنلاین: صفورا صادقی: با اینکه اسم کوچه تغییر کرده ولی اهالی قدیمی محله هنوز خاطرات عزاداری عاشورا و سینه‌زنی به یاد امام حسین (ع) و رسم زیبای هیئت عزاداری مسجد قندی را در این کوچه به خاطر دارند و گاهی این کوچه را لب‌تشنه می‌خوانند.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
نصرالله حدادی، تهران‌پژوه، در باره نام این کوچه توضیح می‌دهد: «اسم این کوچه به دوران قاجار برمی‌گردد و زمانی که در دهه 20 مرحوم آیت‌الله تنکابنی در مسجد قندی نماز جماعت می‌خواند. آن بزرگوار در دهه اول محرم به‌خصوص روز عاشورا، به رسم عزاداری مازندرانی‌ها با پای برهنه همراه با اهالی مسجد در کوچه‌های محل عزاداری می‌کرد. دسته‌های عزاداری از محله فروزش که اکنون به نام مهدی‌خانی است راه می‌افتادند و به سمت کوچه لب‌تشنه می‌رفتند و نماز جماعت ظهر را اقامه می‌کردند. جمعیت عزادار در آن روز به یاد تشنگان شهدای کربلا و اهل‌بیت(ع) آب نمی‌نوشیدند و تشنه به سمت قنات قدیمی که به نام میرزا عیسی وزیر بود می‌رفتند.»
حدادی می‌افزاید: «این قنات متعلق به میرزا عیسی وزیر خوشنام ناصرالدین شاه بود و از املاک و باغ او سرازیر می‌شد. این قنات از شمال غربی تهران سرچشمه می‌گرفت و از حسن‌آباد عبور می‌کرد، به محله قلعه وزیر می‌رفت، از پایین دست آن یعنی پل امیر بهادر می‌گذشت و به محله امیریه و این کوچه می‌رسید. آسید تنکابنی بعد از عزاداری و نماز جماعت، پیاله آب را ابتدا به کودکان، سپس به زنان و بعد به پیرمردها و در آخر به دست جوانان می‌داد. جمعیت تشنه قبل از نوشیدن آب حتماً این جمله را می‌گفتند: «سلام بر لب تشنه‌ات یا اباعبدالله» و رفع تشنگی می‌کردند. از همان زمان این کوچه به نام «لب تشنه» معروف شد.»
نظر شما