مهم‌ترین ویژگی این گفتمان، اعراض از سیاست جزئی و خرده‌فعالیت‌های حزبی و برجسته شدن اندیشه فراگیر کارآمدی ارزشمدارا نه در تئوری و عمل فضای کشور است.تسری ماهیت عمومی گفتمان به کارکردهای خرد چون سیاسی‌کاری احزاب و منافع گروه‌ها و اشخاص ،می‌تواند در مسیر عمومی گفتمان خلل ایجاد کند. گفتمان چهارم انقلاب اسلامی به‌دلیل برگشت به آموزه‌های انقلاب و تعالی و پیشرفت بیش از هر چیزی از مصادره‌های سیاسی آسیب می‌بیند.
همان‌طور که باید کوشید تا فضا و روح ارزش‌های انقلاب بر جریان عمومی کشور حاکم و جاری باشد، باید از هرگونه تنگ‌نظری و منیت‌طلبی جلوگیری کرد؛ چراکه مهم‌ترین وجه گفتمان انقلاب، وفاق همه جریانات حول اندیشه‌های حضرت امام(ره) بود. دربررسی شرایط امروزه عده‌ای می‌کوشند تا با پارادایم‌هایی وجه افراطی و تفریطی را تقویت کنند تا گفتمان اصولگرایی را تحت تأثیر قرار دهند.
این پارادایم‌ها یک سر در خارج از مرزها داشته و سر دیگر در کم‌صبری‌ها و بی‌تدبیری‌ها ریشه دارد که مهم‌ترین وجه آن در القای ناکارآمدی خلاصه می‌شود.
در این خصوص چند نکته را نباید از نظر دور داشت؛ ابتدا اینکه برخی‌ها می‌کوشند با گفتمان‌سازی‌های کاذب، گفتمان اصلی را که همان اصولگرایی است، تحت‌الشعاع قرار دهند و در مرحله بعد گفتمان چهارم را بدون ریشه و بدون مبنا تصور کنند.
در افق بعدی ماهیت تئوریک گفتمان اصولگرایی را که ریشه در حوزه تمدنی اسلامی و ایرانی دارد تا حد چند شعار سیاسی پایین بیاورند و در نهایت با تنزل ماهیت گفتمانی به پارادایم تسلط‌طلبی حزبی و سیاسی، گفتمان اصولگرایی را آسیب‌پذیر کنند.
برای حفظ تفکر اصولگرایی که وفاق و جذب حداکثری و دفع حداقلی را به‌عنوان نقشه راه ، در پیگیری اندیشه تعالی و پیشرفت در دستور کارخودقرار داده است، باید چنین عمل کرد:
1 – از تکثر گفتمانی پرهیز کرد و ذیل گفتمان چهارم انقلاب اسلامی کثرت را به‌رسمیت شناخت؛ کثرت در شیوه‌ها و سلایق نه در وجه اندیشه عمل اجتماعی.
2 – گفتمان اصولگرایی را باید به‌گونه‌ای پذیرفت که حاصل نتایج عمل دلسوزان و خیرخواهان ملک و ملت در 30ساله انقلاب‌نادیده گرفته نشود.
3 – نتیجه عمل گفتمان چهارم باید کارآمدی باشد؛مشی سیاسی بدون نتیجه کارآمد و استوار ثمری نداردچراکه انتظار عمومی پافشاری روی شعارها و آرمان‌های انقلاب و ایجاد حس پیشرفت و تعالی در زندگی عادی و روزمره مردم است.
4 – از تقلیل گفتمان به پارادایم و تقویت سیاست‌ورزی حزبی و القای آن به‌عنوان یک گفتمان مسلط و غالب باید جلوگیری کرد که این مهم برعهده اصحاب فکر و اندیشه است.
5 – انقلاب اسلامی، امام(ره) و مقام معظم رهبری 3 مؤلفه‌ای هستند که معتقدان به آنها را باید در چارچوب اصولگرایی دانست و هرگونه تنگ‌نظری و تحجر و گروه‌گرایی به‌مثابه نفی گفتمان اصولگرایی است؛ بنابراین بسط دایره معتقدان به مؤلفه‌های فوق، به تقویت گفتمان اصولگرایی کمک شایانی خواهد کرد.
