به گزارش ستاد ویژه فناوری نانو، David R smith از دانشگاه دوک گفت: با استفاده از خواص مواد پیچیده، این پوشش قادر است خود و اشیاء داخل خود را پنهان کند و وقتی از بیرون به آن نگاه می‌شود خالی به نظر می‌رسد.
این پوشش، انعکاس نور از سطح و سایه خود را کاهش می‌دهد که این دو عامل رؤیت اشیاء را موجب می‌شود. پوشش طراحی شده از 10 حلقه متحدالمرکز دوبعدی تشکیل شده که به وسیله شش پره شعاعی به هم متصل شده‌اند.
این ساختار از کامپوزیت Durion (فیبر شیشه‌ای تقویت شده با پلیمر PTFE) ساخته شده که لایه‌های مسی به ضخامت 17 میکرون درون آن کار گذاشته شده است. مس درون ارتعاش‌دهنده دارای الگوهای حلقوی شکل روی خود است.
Smith معتقد است این پوشش بر خلاف دیگر شبه‌مواد، نیازمند یک تغییر تدریجی در خواص خود در هنگام تغییر محل است، رسیدن به یک تنوع در خواص مواد یکی از مهمترین دستاوردهای این طراحی بوده است.
این تیم از این پوشش برای پنهان کردن سیلندرهای مسی با شعاع 25 میلی‌متر، از پرتوهای پهن میکروویو استفاده کردند. بررسی پرتوها نشان داد که امواج در جلوی پوشش از هم جدا شده و پس از عبور از اطراف آن در آن سوی پوشش دوباره به هم متصل می‌شود.
David Schurig از دانشگاه دوک معتقد است، در نگاه اول یک خمش در فضا به نظر می‌رسد درست شبیه زمانی که نقطه‌ای روی یک تکه از پوشش فشار داده می‌شود، آن قسمت خم می‌شود اما نخ‌های آن پاره نمی‌شود. ب
ه اعتقاد وی، نور و یا دیگر امواج الکترومغناطیسی پوشش را احاطه کرده و الیاف آن را پنهان نگه می‌دارند، در نتیجه چیزهایی که درون آن قرار دارند با نور یا امواج تماس نداشته و از معرض دید پنهان نگه داشته می‌شود. در حال حاضر این پوشش در محدوده باریکی از فرکانس‌های میکروویو عمل کرده و در صورت وجود کوچکترین انعکاس یا سایه، نامرئی شدن به شکل ناقص انجام می‌شود.
Smith گفت: آنچه که ما در این پروژه به آن رسیدیم پوششی بود که فقط در یک طول موج خاص نامرئی بود، در صورتی که بخواهیم پوششی داشته باشیم که به چشم انسان نامرئی باشد باید در تمام طول موج مرئی بین 400 تا 700 نانومتر نامرئی باشد. وی معتقد است حتی در صورت تهیه ساختاری که در این طول موج نامرئی باشد باز هم این پوشش قادر نخواهد بود در همه محدوده‌ها عمل کند.
در بهترین شرایط آنها توانستند پوششی تک رنگ بسازند، اما با مشکل دیگری مواجه شدند؛ ماده‌ای که قادر باشد در فرکانس میکروویو خوب عمل کند، در طول موج‌های مرئی بسیار جاذب (نور) است لذا این پوشش کوچک شده کاملاً مات خواهد بود. این گروه به دنبال راه‌حلی برای این مشکل می‌باشند.
فن‌آوری پوشش نامرئی این گروه می‌تواند با فرکانس‌های باند برخی از دستگاه‌های مخابراتی مطابقت داشته باشد که کم‌عرض بودن پهنای باند این دستگاه‌ها مزیتی محسوب می‌شود.
در حال حاضر این فن‌آوری کاربردی نشده است، اما در جاهایی که علاوه بر پنهان کردن چیزی از شناسایی، حذف آن به عنوان یک مانع مدنظر باشد، شما می‌توانید از این فن‌آوری استفاده کنید.
برای مثال اگر چیزی در ارتباط دو نقطه اختلال ایجاد کند با پوشاندن جسم مختل کننده با این پوشش، آن را به عنوان یک مانع حذف کرده‌اید. این تیم در حال ساخت نسخه پیشرفته‌تر این پوشش دوبعدی است تا بتواند انعکاس و سایه‌افکنی کمتری در پی داشته باشد. همچنین آنها درصدد ساخت نمونه سه بعدی آن هستند.
