این بار دیگر حرف از ساخت غشای مستحکم و ضدگلوله و یا لوله‌های کربنی نیست بلکه بحث داغ حسگرهای بسیار پرقدرت و کوچک است.
این بار دانشمندان بر پایه نانو تکنولوژی در پروژه تحقیقاتی موسوم به SMPD (مخفف Single Carrier Modulation Photo Detector)، سنسور بسیار حساسی ساخته‌اند که البته برای رسیدن به تولید انبوه باید راه طویلی طی کند.
نکته جالب این پروژه، سرمایه‌گذار آن است. این تحقیقات در مؤسسه تکنولوژی‌های الکترونیکی کشور کره (KETI) به سفارش وزارت صنعت و انرژی کره انجام گرفت و طبیعتاً حاصل و نتیجه تحقیقات نیز برای سرمایه‌گذار خواهد بود.
دو سال وقت برای ساخت چنین سنسور ظریفی کافی بود. پروژه در سال 2005 میلادی با بودجه 5/5 میلیون دلار آغاز شد و با بودجه 10/93 میلیون دلار در سال 2006 تاکنون ادامه یافت تا هم اینک میوه این درخت دو ساله به بار آید.
اما تکنولوژی SMPD چه ارزش افزوده‌ای برای دوربین‌های عکاسی دارد؟ با استفاده از تکنیک‌های خاص نانوتکنولوژی در سنسورهای بسیار حساس به نور، دیگر دوربین‌ها می‌توانند در هر شرایط روشنایی و حتی در تاریکی بدون استفاده از فلاش، عکس‌هایی با وضوح بالا بیندازند.
به گفته یکی از دانشمندان این حسگرها که بر پایه نانو تکنولوژی استوارند، برای اولین بار در دنیا ساخته می‌شوند و تاکنون مدلی حتی شبیه آن نیز ساخته نشده‌است. این حسگرها 2000 بار نسبت به قوی‌ترین حسگرهایی که هم اکنون وجود دارند حساس‌ترند.
آن قدر قدرت این سنسورها زیاد است که برای عکس‌هایی با وضوح بالا تنها احتیاج به روشنایی کمتر از 1 لاکس دارند (لاکس به واحدی برای روشنایی اطلاق می‌شود که برابر نور یک شمع در فاصله یک متری از محل مورد نظر در یک اتاق بدون نور است).
پروژه ساخت این حسگرها در حال اتمام بود که شرکت سیاره هشتم (Planet 8)با یک پیشنهاد خوب، محصول پروژه را خرید و با این حرکت سهام خود را در بازارهای بورس آسیایی بالا برد. بالا رفتن ارزش سهام سیاره هشتم گواه عظمت و فروش فراوان حسگرهای نانو در آینده است.
مدیر فروش شرکت سازنده اعلام کرده است که تا سه ماه آینده نمونه تجاری این حسگرها را عرضه خواهند کرد که در این صورت دوربین‌های عکاسی باید برای تجربه دوران جدید خود را آماده کنند.
پس از خبر ساخت سنسورهای نانو، بسیاری از دانشمندان هشدار دادند که عرضه عمومی این محصول مشکلات فراوانی را در پی خواهد داشت زیرا علاوه بر تمامی سودهای چنین دستگاهی، مضراتش هراس‌انگیز است و دیگر اشخاص می توانند در هر شرایطی از دیگران عکس بگیرند و در واقع باعث کم‌رنگ شدن حریم خصوصی و حقوقی اشخاص می شود.
علاوه بر این دستگاه‌های جاسوسی نیز منافع بسیاری از چنین دستگاهی خواهند داشت.
