به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاری (ایسنا)، مراسم یادبود نخستین سالگرد درگذشت طاهره صفارزاده روز گذشته (پنجشنبه، 30 مهرماه) در آرامگاه این شاعر و مترجم قرآن در امامزاده صالح (ع) برگزار شد.
در این مراسم، علی موسوی گرمارودی در سخنان کوتاهی به «شعر و شخصیت» طاهره صفارزاده پرداخت و از او به‌عنوان شخصیتی چندوجهی یاد کرد و در ادامه، به تبیین وجوه متعدد شخصیتی این شاعر و مترجم پرداخت.
طاهره صفارزاده متولد سال 1315 در سیرجان بود. زبان و ادبیات انگلیسی را در دانشگاه تهران خواند و در آمریکا در رشته‌ی نقد تئوری علمی در ادبیات جهان به تحصیل پرداخت. به‌جز مجموعه‌های شعر و ترجمه، چند کتاب هم در زمینه‌ی نقد ترجمه از او به چاپ رسیده‌اند.
او هم‌چنین ترجمه‌ی «قرآن حکیم» و «دعای جوشن کبیر» را در کارنامه‌ی خود دارد.
صفارزاده که چند سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، از سوی رژیم حاکم، از دانشگاه اخراج شده بود، در سال‌های بعد، به‌عنوان یکی از شاعران متعهد و تأثیرگذار بر نسل شاعران انقلاب شناخته شد. هم‌چنین در ماه مارس 2006 هم‌زمان با برپایی جشن روز جهانی زن، از سوی سازمان نویسندگان آفریقا و آسیا (Afro – Asian Writers' Organization) به‌عنوان شاعر مبارز و زن نخبه و دانشمند مسلمان برگزیده شد.
مجموعه‌های شعر: «رهگذر مهتاب»، «طنین در دلتا»، «سد و بازوان»، «سفر پنجم»، «حرکت و دیروز»، «بیعت با بیداری»، «مردان منحنی»، «دیدار صبح»، «در پیشواز صلح»، «هفت سفر»، « روشنگران راه» و «جلوه‌های جهانی» از آثار او هستند.
طاهره صفارزاده آبان 1387 درگذشت و در امامزاده صالح (ع) به خاک سپرده شد.
