تغییرات گسترده‌ای که از مدتی پیش در بخش مدیریتی سازمان میراث فرهنگی آغاز شده بود همچنان با تغییرات وسیعی در سطح مدیران در مراکز استان‌ها ادامه دارد؛تغییراتی که به‌نظر می‌رسد با نیازهای بخش میراث فرهنگی و گردشگری همخوانی ندارد.
شاید تغییرات مدیریتی به‌خودی خود ایرادی نداشته باشند اما مشکل زمانی آغاز می‌شود که این تغییرات دامنه برنامه‌های کلان و بلندمدت را نیز در بر می‌گیرد.علی اصغر رضایت، رئیس اتحادیه هتلداران اصفهان درباره این موضوع و تاثیر تغییرات مدیریت‌ها در برنامه‌های گردشگری به همشهری گفت: اصولا یکی از نگرانی‌های اصلی ما و فعالان عرصه گردشگری مربوط به تغییر مسئولان گردشگری کشوری و حضور افرادی است که در این زمینه واجد شرایط لازم نیستند.
این افراد منصوب می‌شوند و درست در زمانی که تجربه لازم را کسب می‌کنند و با اصول کار آشنا می‌شوند متأسفانه دوباره تغییر می‌کنند که این کار ضربه مهلکی بر پیکر نحیف گردشگری وارد می‌کند.
او افزود: بعد از تغییر مدیر متأسفانه تمامی برنامه‌ها و قوانین نیز عوض می‌شود که به نوعی
حیف و میل سرمایه‌ها را به‌دنبال دارد و مانع بزرگی در پیشرفت صنعت گردشگری محسوب می‌شود.
پیش از این نیز خبرگزاری ایسنا گزارش داده بود که برخی تغییرات مدیریتی، بسیاری را به تعجب واداشته است، البته اینگونه تغییرات بیشتر در مرکز رخ داده‌اند و تغییرات در استان‌ها، معقول‌تر و منطقی‌تر بوده و سمت‌ها میان رؤسای سازمان‌ها و برخی معاونان آنها جابه‌جا شده است.
ماجرای تغییر ناگهانی مدیران و تصمیم‌های کارشناسی نشده، در دور جدید فعالیت سازمان، در معاونت گردشگری دیده شد و این معاونت در مدت 2هفته 2مدیر را به‌خود دید.
این خبرگزاری در ادامه گزارش خود آورده بود: دیگر تغییر مدیریتی جالب توجه در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، حضور تهمینه دانیالی در معاونت صنایع‌دستی بود.
او که پیش از این در سمت مشاور امور زنان جهادکشاورزی فعالیت می‌کرد، جایگزین حسین هاتفی فارمد در معاونت صنایع‌دستی شد. البته ارتباط حوزه کاری او با صنایع‌دستی و میزان اطلاعش از مشکلات و مصایبی که در این حوزه وجود داشته و دارد، جای تأمل دارد.
شاید مقایسه حضور مشاور پیشین امور زنان جهاد کشاورزی در سمت معاونت صنایع‌دستی،با انتخاب مسعود علویان صدر رئیس پیشین سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان اردبیل به‌عنوان معاون میراث فرهنگی سازمان، نامرتبط بودن فعالیت دانیالی را با حوزه کاری‌اش بیشتر مشخص کند.
یکی از استادان دانشگاه نیز با اشاره به این موضوع اعلام کرد: در کشور ما بحث از این حرف‌ها گذشته و اینکه بگوییم مدیریت ثابت بماند امری تکراری است. مشکل اینجاست که ما با تغییر مدیریت نباید شاهد تغییر سیاست‌های کلان باشیم اما اینطور نیست و تغییر رویه‌ها و قوانین موجب بروز مشکل در هدف‌گذاری بخش خصوصی می‌شود.
وی که نخواست نامش ذکر شود در ادامه به همشهری گفت: بخش خصوصی با وجود قوانین سخت و پیگیری‌های زیاد سرمایه‌گذاری می‌کند تا در صنعت گردشگری فعالیت کند. بعد از مدت‌ها پیگیری و زمانی که شروع به کار می‌کند متأسفانه تغییرات مدیریتی آغاز می‌شود و همین امر موجب می‌شود که گاهی تمامی سرمایه‌گذاری مورد نظر هدر رود.
این استاد دانشگاه با انتقاد از عملکرد مسئولان گردشگری افزود: در جامعه‌ای که همه با توجه به ظرفیت‌ها برنامه‌ریزی می‌کنند، مدیران باید پاسخگو باشند؛ تا به حال چند درصد از مدیران گردشگری ما پاسخگوی مسائل به‌وجود آمده بوده‌اند؟ در برنامه‌ریزی‌ها چقدر به سند چشم‌انداز توجه شده است؟
اما این تغییرات به قدری گسترده شد تا اینکه رسانه‌ها در چند ماه گذشته به آن پرداختند.
متأسفانه تغییراتی که در سطح مدیران سازمان میراث فرهنگی و گردشگری روی می‌دهد، امکان تمرکز و فعالیت را از اهالی این صنعت می‌گیرد.
نگاهی به اخبار سال‌های گذشته نیز نشان می‌دهد که بسیاری از مدیران سازمان میراث فرهنگی و گردشگری پس از طرح گزینه‌ها و سمت‌های مختلف و جابه‌جایی‌های فراوان، سرانجام در یک پست مدیریتی فعالیت مستمر داشتند.
آشفتگی مدیریتی در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و ریشه این تغییرات ناگهانی مدیران و تصمیم‌های یکباره، نیازمند بررسی و آسیب شناسی است و باید مشخص شود که آیا این سازمان با کمبود کارشناس در حوزه‌های کاری خود مواجه است یا شایسته‌سالاری جزء اولویت‌های این سازمان برای انتخاب مدیران نیست؟
