و از مزایای بازنشستگی بهره‌ببرند اما این نوع بیمه، درمان را پوشش نمی‌دهد بلکه صرفا یک بیمه اجتماعی است. معاون سیاستگذاری و برنامه‌ریزی وزارت رفاه گفت: با توجه به حداقل دستمزد تعیین شده امسال که 264 هزار تومان است، هر زنی که بخواهد از مزایای بیمه اجتماعی زنان خانه‌دار بهره‌مند شود، می‌تواند با پرداخت ماهانه حداقل 37 هزار تومان پس از طی یک دوره 30 ساله از مستمری بازنشستگی بهره‌مند شود و درصورت فوت نیز افراد تحت تکلفش مستمری دریافت خواهند کرد.
صمدالله فیروزی افزود: بیمه در نظر گرفته شده بیمه اجتماعی‌است که درمان در آن جایی ندارد و زنان می‌توانند برای بیمه درمان‌شان تحت پوشش طرح بیمه ایرانیان قرار گرفته و با واریز کردن حق بیمه درمان به سازمان خدمات درمانی از بیمه درمانی استفاده کنند.
این 37 هزار تومان کمترین مبلغی است که زنان باید برای دریافت حداقل دستمزد بپردازند اما چنانچه زنی خواستار دریافت خدمات بیشتری باشد باید پول بیشتری پرداخت کند، برای برخورداری از مستمری از کار افتادگی پرداخت ماهانه 47 هزار و 500 تومان الزامی است.
به گفته فیروزی، قانون از کار افتادگی غیرناشی از کار بر این نوع بیمه حاکم است و چنانچه زنی بر اثر یک حادثه بیشتر از دو سوم توانایی جسمی‌اش را از دست داده باشد، به شرط آنکه در 10 سال پیش از وقوع حادثه یکسال بیمه پردازی کرده باشد یا در طول سال پیش از حادثه 90 روز بیمه پرداخت کرده باشد می‌تواند مستمری ازکار افتادگی دریافت کند.
البته برای برقراری این نوع مستمری لازم است که کمیسیون پزشکی سازمان تامین اجتماعی از کارافتادگی بیمه شده را تایید کند.
اگر زن شاغلی از بیمه برخوردار نباشد می‌تواند از این نوع بیمه استفاده کند، نکته جالب توجه اینکه پرداخت این نوع حق بیمه به‌عنوان سابقه بیمه پردازی فرد در نظر گرفته می‌شود، به این معنا که اگر زنی چند سال سابقه پرداخت بیمه زنان خانه‌دار را داشته باشد و پس از آن به کار مشغول شود، می‌تواند بیمه پردازی‌اش را در امتداد پرداخت قبلی ادامه دهد و در واقع نوعی سابقه کار محسوب می‌شود.
ضمانت اجرایی
در سال 1381 دولت طرحی را با عنوان بیمه زنان خانه‌دار کلید زد، این طرح در نخستین سال اجرا در 6 استان کشور به شکل پایلوت اجرا شد و زنانی که تحت پوشش قرار گرفتند برای برخورداری از بیمه بازنشستگی ماهانه مبلغ 5 هزار تومان به حسابی که از سوی سازمان بهزیستی تعیین شده بود واریز کردند، براساس طرح زنان می‌بایست بین 22تا 60 سال سن داشته باشند و پس از 20 سال بیمه پردازی می‌توانستند از مستمری پرداختی به کارکنان و بازنشستگان مشمول قانون استخدامی کشوری برخوردار شوند.
نکته مهمی که در آیین‌نامه بیمه زنان خانه‌دار سال 1381 در نظر گرفته شده، این بود که درصورتی‌که زن خانه‌دار دارای شرایط اعلام شده، حداقل ۵ سال حق‌السهم بیمه خود را به حساب مربوطه در بانک واریز کرده باشد و حداقل سن او هم ۵۰ سال باشد، می‌تواند از حداقل مزایای مستمری بیمه‌ای طرح بهره‌مند شود. امسال سال پنجم این طرح بود و برخی از زنان خانه‌دار می‌بایستی با احراز شرایط‌شان از مستمری برخوردار می‌شدند اما دولت ناگهان معادله را بر هم زد و زنانی که 5 سال سابقه بیمه پردازی داشتند دستشان به جایی نرسید.
فیروزی در پاسخ به اینکه چه تضمینی وجود دارد که این بیمه هم به سرنوشت بیمه پیشین دچار نشود؟ گفت: به محض اینکه کسی به‌عنوان بیمه شده تعریف شد و با سازمان تامین اجتماعی رابطه بیمه پردازی‌اش را آغاز کرد دیگر امکان اینکه حق و حقوقش را از دست بدهد وجود ندارد.اما این سؤال همچنان برجا می‌ماند؛ با چنین سابقه‌ای چگونه می‌توان اعتماد زنان را جلب کرد؟
