دولت نهم تابستان سال 86 به‌منظور تشویق کارمندان ساکن 8کلانشهر تهران، مشهد، تبریز، اصفهان، کرج، شیراز، قم و اهواز به دیگر نقاط کشور، با تبلیغات بسیار آیین‌نامه‌ای را به تصویب رساند که طبق آن هر کارمندی که از این کلانشهرها به شهرهای کوچک در فاصله بیش از 150 کیلومتری آن منتقل شود، از مزایایی همچون دریافت زمین به همراه وام بانکی جهت ساخت واحد مسکونی به همراه یارانه سود وام برخوردار خواهد شد.
همچنین براساس ماده 3 این آیین‌نامه، هزینه انشعابات آب، برق، گاز، فاضلاب و تلفن واحد مسکونی احداثی در مقصد کارمند منتقل شده از ابتدا به‌صورت اقساط 5 ساله و بدون سود و کارمزد محاسبه و دریافت خواهد شد.
همچنین در این آیین‌نامه ذکر شده بود که به هر یک از کارکنانی که از تهران منتقل شوند یک گروه تشویقی نیز تعلق خواهد گرفت. همان زمان که این آیین‌نامه تصویب شد، با توجه به بوروکراسی‌های حاکم بر دستگاه‌های دولتی، اجرایی شدن آن دشوار به‌نظر می‌رسید.
حال با گذشت 2سال از اجرای این آیین‌نامه -که البته ضمانت اجرایی آن یک سال بود- وزیر مسکن تعداد افراد مشمول آن را 5هزار نفر اعلام کرد. در همان زمان بسیاری از کارشناسان به‌دلیل ضعف کارشناسی طرح و نگاه ظاهری به موضوع، موفقیت چنین طرحی را به دیده شک می‌نگریستند؛
چرا که مهم‌ترین بعد طرح یعنی ضمانت اجرایی آن ضعیف بود و عملا پس از مدتی تحت‌الشعاع طرح‌های دیگر دولت به‌ویژه طرح تحول اقتصادی قرار گرفت و به فراموشی سپرده شد.
علی نیکزاد در مورد واگذاری زمین به کارمندان انتقالی از کلانشهرها به شهرهای کوچک به ایرنا گفت: تاکنون 5 هزار نفر از این کارمندان برای دریافت زمین در سازمان‌های مسکن و شهرسازی اقدام کرده و 2 هزار و 800 نفر زمین دریافت کرده‌اند.
نیکزاد افزود: مقدمات برای تحویل زمین به 2 هزار و 200 کارمند دیگر انتقالی از کلانشهرها نیز در دست اجراست که به‌این افراد نیز براساس مصوبه دولت زمین واگذار می‌شود.
