در ضمن نکته عجیب به انجام نشدن هفته آخر نیمفصل اول مربوط میشود و بهطور حتم مسئولان سازمان لیگ باز هم دلیل قانعکنندهای نخواهند داشت که چرا لیگ برتر قبل از انجام آخرین هفته نیمفصل اول به تعطیلات رفت. مسابقات نیمفصل با قهرمانی سپاهان به پایان رسید اما این پایان ماجرا نیست چراکه مثل فصل گذشته نبرد قهرمانی تا آخرین هفته بین تهران و اصفهان ادامه خواهد داشت و استقلال، ذوبآهن و پرسپولیس دیگر مدعیان جدی قهرمانی خواهند بود.
قلعهنویی: خوشحال نیستم
یکی از مهمترین اتفاقات فوتبال ایران جدایی امیر قلعهنویی از استقلال بود. واعظی آشتیانی برای اینکه خودش را به عنوان تنها ستاره استقلال معرفی کند در نهایت خیلی راحت از قلعهنویی عبور کرد و همین موضوع باعث شد تا خیلیها بر این عقیده باشند که مدیرعامل آبیها در از دست دادن مربی قهرمان اشتباه کرده است. البته آشتیانی در این مورد دلایل خاص خودش را داشت و در یکی از جملات به یادماندنیاش گفت: «ما امسال از مربیانی استفاده خواهیم کرد که با علم روز دنیا آشنا هستند و دیگر نمیخواهیم در لیگ قهرمانان آسیا تحقیر شویم.»
شاید آن زمان برای آشتیانی قابل پیشبینی بود که تکرار قهرمانی در ایران چندان آسان نباشد ولی او نمیخواست که باز هم شاهد ناکامی استقلال در بازیهای آسیایی باشد به همین دلیل تصمیم به تغییر کادر فنی گرفت. انتخاب صمد مرفاوی اما باز هم انتقادهای زیادی را از آشتیانی به همراه داشت ولی او تاکید کرد که مرفاوی تنها نیست و یک مربی باتجربه مثل اریش روتهمولر در کنار صمد قرار دارد.
همه چیز برای استقلالیها در ابتدای فصل خوب پیش میرفت و هیچ اتفاقی برای آشتیانی خوشایندتر از این نبود که در هفته اول از جایگاه ویژه استادیوم آزادی شاهد شکست سپاهان و قلعهنویی مقابل تیمش باشد. روزهای بد تیم زردپوش اصفهانی بعد از شکست مقابل استقلال ادامه داشت و آنها در بازی با مقاومت سپاسی هم باخت سنگینی را متحمل شدند ولی به یکباره همه چیز برای سپاهان تغییر کرد و روند صعودی آنها آغاز شد.
حالا شاگردان امیر قلعهنویی صدرنشین لیگ برتر هستند و شاید بتوان گفت سپاهان مدعی اول کسب عنوان قهرمانی محسوب میشود. البته قلعهنویی چندان از صدرنشینی خوشحال نیست. او میگوید: «من همیشه گفتهام که فقط به تیم قهرمان جام میدهند. پس دلیلی ندارد بابت این صدرنشینی آن هم در شرایطی که 18 بازی تا پایان لیگ باقی مانده است، خوشحالی کنم.»
افت کیفیت فنی مسابقات
فوتبال ایران در شرایطی لیگ برتر نهم را پشتسر میگذارد که بازیهای این فصل نسبت به سالهای گذشته از لحاظ فنی دچار افت شده است. لیگ برتر دوران متوسطی را پشتسر میگذارد و یکی از دلایلش پایان عصر ستارهها و پدیدههایی است که در سالهای گذشته بیشتر نمایان میشدند ولی حالا خبری از آنها نیست. دیگر خبری از ستارههای خلاق نیست و همین موضوع دوران متوسط لیگ برتر را به همراه داشته است. در ضمن فشردگی بیش از حد مسابقات هم روی کیفیت لیگ تاثیر منفی گذاشت و بیجهت نبود که آمار مصدومیت در تمامی تیمها بالا رفت. مشکلات سختافزاری فوتبال ایران هم همچنان ادامه دارد و اکثر کارشناسان فوتبال هم تاکید کردهاند که لیگ برتر دچار افت شده است.
با گذشت 16 هفته از مسابقات فقط میتوانیم سپاهان، استقلال، پرسپولیس و ذوبآهن را در مربع قهرمانی قرار دهیم و تیمهایی مثل پیکان، مقاومت سپاسی و استیلآذین که در مقاطعی حتی صدر جدول را به تسخیر خود درآوردند، نمیتوانند شانس زیادی برای قهرمانی داشته باشند. در شرایطی که اکثر تیمها از لحاظ فنی در رده متوسط یا متوسط رو به پایین قرار دارند، سپاهان نسبت به بقیه نتایج بهتری گرفت و شاید نسبت به دیگر مدعیان شانس بیشتری داشته باشد.
البته تیم اصفهانی قبل از شروع لیگ پرهزینهترین تیم لقب گرفت و بیجهت نبود که حمید درخشان بعد از شکست سنگین مقابل سپاهان گفت: «قیمت دروازهبان و مدافعان حریف برابر با بودجه یک فصل پیکان است.» سپاهانیها پس از ناکامی در فصل گذشته دوباره اکثر ستارههای لیگ را با مبالغ گران به خدمت گرفتند و قلعهنویی را به عنوان مربی قهرمان به تیم خود آوردند. البته این تصمیمها اشتباه نبود و حالا سپاهانیها با ستارههای گرانقیمت خود و یک مربی که قاعده قهرمانی را بلد است باز هم به دنبال کسب عنوان قهرمانی هستند.
آنها در حال حاضر استقلال و ذوبآهن را رقیبان جدی خود برای کسب عنوان قهرمانی میدانند. استقلال برخلاف ابتدای فصل در بازیهای پایانی افت چشمگیری داشت و شاید این از خوششانسی استقلال است که تعطیلات نیمفصل فرارسید تا آنها ضعفهای خود را برطرف کنند. ذوبآهن هم مثل سالهای اخیر کم فراز و نشیب نشان داد و بدون شک تیم منصور ابراهیمزاده هم در این فصل یکی از مدعیان جدی کسب عنوان قهرمانی خواهد بود. فصل گذشته تهران فاتح نبرد قهرمانی بود و امسال هم این جنگ بین پایتخت و شهر اصفهان ادامه دارد و تعجبآور نیست که قدرت فوتبال از پایتخت به نصف جهان منتقل شود. آن هم در شرایطی که اکثر تیمهای تهرانی به شهرستانها واگذار شدند تا فوتبال پایتخت قدرت گذشته را نداشته باشد.
بازگشت تراکتور پس از 8 سال
بازگشت تراکتورسازی به لیگ برتر هم یکی از مهمترین اتفاقات فوتبال ایران در سال 88 بود، تیمی که در یک بازی خانگی بیش از 60 هزار نفر تبریزی را به استادیوم میکشد و آنها متعصبانه تیم خود را تشویق میکنند. شاهین بوشهر هم شرایطی مشابه با تراکتورسازی دارد و جالب اینجاست که در بازیهای خانگی شاهین ورزشگاه 15 هزارنفری این تیم بیش از 20 هزار تماشاگر را در خود جای میدهد. شاهین در ابتدا با حمید کللیفر روزهای بحرانی را پشتسر گذاشت ولی محمود یاوری وضعیت این تیم را تا حدودی تغییر داد. تراکتور اما وضعیت مناسبتری نسبت به شاهین دارد و با ستارههایی مثل محمد نصرتی، لئوناردو پیمنتا، اولروم و چند بازیکن دیگر مثل مهرداد پولادی، جاسم کرار و فرهاد خیرخواه چشم به ردههای بالای جدول دارد.
تغییر 5 نیمکت
پس از گذشت 16 هفته از لیگ برتر 5 تیم سرمربی خود را عوض کردند. شاهین بوشهر با کنار گذاشتن کللیفر، یاوری را آورد، ابومسلم با کنار گذاشتن ناصر پورمهدی سرانجام فرهاد کاظمی را انتخاب کرد، فولاد خوزستان پس از ناکامی با لوکا بوناچیچ درنهایت مجید جلالی را به این تیم بازگرداند، پاس همدان پس از نتایج ضعیف علیرضا منصوریان تصمیم به آوردن علیاصغر مدیرروستا گرفت و استقلال اهواز هم پس از کنارهگیری خداداد عزیزی، مجید باقرینیا را به عنوان سرمربی انتخاب کرد و جالب اینجاست که این مربی نتایج خوبی با تیم آبیپوش اهوازی گرفت و از زمان حضورش در استقلال اهواز فقط یک بار شکست خورده است. در ادامه لیگ رقابت بین تیمهای پایین جدول هم برای فرار از سقوط ادامه خواهد داشت و از حالا باید در انتظار نبرد ابومسلم، فولاد، پاس، راهآهن، شاهین و حتی سایپا برای سقوط نکردن باشیم.