«کودک‌شان همان سال در روی تخت بیمارستان جان باخته بود.»
اسفندماه 66، مدت کوتاهی بعد از بمباران شیمیایی حلبچه توسط نیروهای عراقی، زن و شوهر جوانی که به‌شدت مجروح شده بودند به همراه کودک 3 ساله خود از حلبچه به ایران انتقال یافتند تا تحت درمان قرار گیرند.
با توجه به آنکه میزان جراحات هر کدام از اعضای این خانواده 3 نفره متفاوت بود، هریک از آنها به بیمارستانی منتقل شدند و به این ترتیب این مادر و پدر از دخترشان به نام نرمین جدا شدند، مدتی بعد تلاش‌های تیم پزشکی نتیجه داد و زن و شوهر جوان نجات یافتند و به حلبچه بازگشتند اما از دختر آنها نشانی در دست نبود.
22 سال بعد...
با گذشت 22 سال از این ماجرا، هفته گذشته این زن و شوهر عراقی به تهران آمدند تا کودک خود را بیابند، آنها با مراجعه به دادسرای امور جنایی تهران درخواست کردند با تحقیقات قضایی و پلیسی سرنوشت کودک آنها روشن شود.
با این درخواست، قاضی محمد حسین شاملو- بازپرس شعبه اول دادسرای جنایی پایتخت - دستور انجام تحقیقات درباره این پرونده را صادر کرد و کارآگاهان پلیس وارد عمل شدند اما نتیجه تحقیقات ناامید‌کننده بود.
قاضی شاملو با اعلام این خبرگفت: بررسی‌ها نشان داد که نرمین در نخستین روزهای فروردین ماه 67 بر اثر شدت جراحات ناشی از بمباران شیمیایی روی تخت بیمارستان جان باخته و همان زمان با دستور مرجع قضایی وقت به خاک سپرده شده است که مدارک موجود در پزشکی قانونی فوت و خاکسپاری این کودک را تایید می‌کند.
بازپرس دادسرای جنایی پایتخت افزود: با توجه به اسناد و مدارک به دست آمده، پرونده فقدانی نرمین مختومه شد.
