با این حجم عملیاتی میتوان ادعا کرد در تاریخ فعالیت شهرداری، تونل توحید از نظر هزینه صرف شده، سرعت پیشرفت کار، مسائل فنی، کیفیت طراحی، شرایط ایمنی و میزان عملیات عمرانی بینظیر بوده و بزرگترین پروژه شهری پایتخت به حساب میآید.
بهگزارش پایگاه اطلاع رسانیتونل توحید، دکتر محمدباقر قالیباف در ادامه درباره توسعه سازههای زیرسطحی در یک شهر افزود: در دنیا نگاه مدیران امور شهری به افزایش میزان آسایش و رفاه مردم در کلانشهرها معطوف است و یکی از شاخصههای اندازهگیری آسایش شهروندان، میزان سازههای زیرسطحی است.
این تاسیسات شامل تونلهای حملونقلی یا همان مترو، شبکه جمعآوری فاضلاب، شبکه جمعآوری آبهای سطحی، کانالها و... بوده و هرگاه زیرسطح یک شهر بهاندازه کافی و استاندارد ساخته شده باشد، زندگی و حملونقل روی سطح شهر به آسانی صورت خواهد پذیرفت.
مشکل شهر تهران این است که زیر سطح آن هیچگاه ساخته نشده است، اما ما مصمم بوده و هستیم که استانداردهای روز دنیا را در مورد پایتخت اعمال کنیم. بهطور مثال با احداث 350 کیلومتر شبکه جمعآوری آبهای سطحی، میزان آبگرفتگی معابر نسبت به سالهای نهچندان دور گذشته بسیار کمتر شده و در حوزه آبگیری سطح شهر، آرامش بیشتری نصیب حال شهروندان شده است، ضمن اینکه ترافیک ناشی از آبگرفتگیها هم کاهش پیدا کرده است.
با توضیحاتی که ارائه شد باید گفت ما هیچگاه مبحث «تونلینگ» را در شهر تهران متوقف نخواهیم کرد و با علم به مشکلات احتمالی موجود، به رسالتی که داریم فکر میکنیم و جهت رفاه حال تهرانیها، ناملایمات و سختیها را به جان میخریم.
شهردار تهران درباره نظر کارشناسان برای زمان 5 تا 6 ساله جهت ساخت چنین تونلی در کشورهای اروپایی که تکنولوژی پیشرفتهای دارند و اینکه ساخت تونل توحید در مدت 29 ماه برای تهران یعنی قبول مشکلات و ناملایمات، گفت: در خارج از کشور عمدتا احداث پروژههای اینچنینی جزء نیازهای فوری و به روز مردم نبوده و آنها از مدتها پیش فضاهای زیرسطحی ضروری و الزامآور خود را ساختهاند.
بنابراین اگر امروز پروژهای در قالب تونلسازی در این قبیل کشورها صورت میپذیرد، براساس نیازهای روز شهروندان نبوده و تعیین زمان 5 تا 6 ساله مشکلی برای سایر بخشها ایجاد نمیکند، اما در کشور ما بحث ساخت فضاهای زیرسطحی یک نیاز ضروری بوده و در این بخش عقبماندگی تاریخی داریم.
دکتر قالیباف درباره مراحل دشوار ساخت این تونل نیز عنوان کرد: رفع معارضان تاسیساتی و ملکی و تجهیز کارگاهها از جمله مراحل سخت پروژه بود که زمان زیادی از ما گرفت، اما در طول طرح نیز استقرار 5200 نفر کارگر و فراهم ساختن محل استراحت برای آنان واقعا دشوار بود.
این میزان جمعیت به اندازه ساکنان یک شهرک بوده و اداره کردن، اسکان دادن و رفع مایحتاج آنان کاری اساسی را میطلبید که خوشبختانه انجام شد. البته سالهای پیش مشکل تامین سیمان، آرماتور، ورود تجهیزاتی چون جتفنها بهدلیل تحریم اقتصادی وجود داشت که به مرور زمان بر همه آنها غلبه کردیم.